محمد احمد سوسی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۴ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')

ابوالفتح محمد بن احمد السوسی (1868 - 18 ژوئیه 1950) عالم مسلمان مراکشی و فقیه مالکی، عالم عربی، اهل تفسیر و حدیث بود. او در مکناس متولد شد و اصالتاً از هشتوکا از جزولا بود. او به عنوان معلم نزدیک به شصت سال، و موقعیت های دستی که آخرین آن منطقه مکناس در سال 1928. او بود کتاب، از جمله نوشت کار تفسیر طولانی در و شرحی بر توضیح اصطلاح "حدیث " محمد بن عبدالقادر.

محمد احمد السوسی
محمد احمد السوسی
نام محمد احمد السوسی
محل تولد مغرب،مکناس
دین اسلام

زندگی‌نامه

محمد بن احمد بن حاج مکی بن احمد بن علی در فتح سوسی در سال 1285 هجری قمری / 1868 در مکنس متولد شد که اصالتاً از هاتوچ از زوله بود. وی در مکنس نزد استاد قرآن محمّد بن عیاشی قرآن را آموخت و سپس قرآن را حفظ کرد . وی در صرف و نحو و صرف شناسی و تقریر و قافیه سرآمد بوده و از علمای فقه و اهل علوم تفسیر است. حدیث و اصطلاح آن، سیره پیامبر، دو اصل، زبان و بیان. وی نزدیک به شصت سال از سال 1311 هجری قمری / 93-1894م تا زمان مرگش به تدریس پرداخت و بیشتر تدریس او در زادگاهش مکنس بود و مرکز همتایانش در مسجد علمی یا مسجد کسری بود.
سپس به مسجد اعظم نقل مکان کرد و در آنجا به تدریس ادامه داد. او در دروس شبانه در مسجد اعظم به آثار حدیثی و سیره پیامبر صلی الله علیه و آله شرکت داشت و شنوندگان زیادی - غیر از طلاب - حضور داشتند. سپس آخرین چیزی که از این درس‌های شبانه خواند تفسیر قرآن بود و به آن ادامه داد تا به آخر رسید و به سوره معارج که رسید مرگش فرا رسید و 3 شوال 1369 هجری قمری درگذشت.

آثارعلمی

  • شرح موسع على القصیدة الهمزیة للبوصیری.
  • حاشیة على شرح أرجوزة مصطلح الحدیث لأبی أحمد الفاسی.
  • عون الموصوف بالجلالة، على ألفاظ خاتم الرسالة.
  • ختم المرشد المرشد المعین.
  • عون الطالب السائل، على فهم الأثرین المختوم بهما الشمائل.
  • ختم المختصر الخلیلی.
  • ختم الألفیة لابن مالک.

منابع

  1. "امحمد بن أحمد السوسی". مجلة دعوة الحق - 159 العدد. مؤرشف من الأصل فی 5 أبریل 2018. اطلع علیه بتاریخ 23 أکتوبر 2018.
  2. عادل نویهض (1983). معجم المفسرین من صدر الإسلام حتى العصر الحاضر. الجزء الثانی (الطبعة الثالثة). بیروت، لبنان: مؤسسة نویهض الثقافیة للتألیف والترجمة والنشر. صفحة 488.
  3. خیر الدین الزرکلی (2002). الأعلام. الجزء السادس. لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 24.