حسین المحضار
حسین ابوبکر محضر ( 1350 - 1420 هجری قمری ) شاعر و آهنگساز غزلیات یمنی به عنوان شاعری با استعداد و بیشتر ملودی ترانه های خود ظاهر شده است. بسیاری از هنرمندان در حضرموت یمن و بسیاری از هنرمندان خلیجی و عرب برای او آواز خواندند. المحضر در رقابت خلاقانه خود با مدارس آواز یمن و همچنین مکتب شعر صوفیانه، توسعه دهنده آواز حضرمی و یکی از شاخه های جدید مکتب آواز حضرمی به شمار می رود. او با هنرمندی به نام ابوبکر سالم بالفکیه یک دونوازی تشکیل داد که مشهورترین آواز مدرن عربی محسوب می شود .
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۲۰، ۲۴ نوامبر ۲۰۲۱؛
نسب
حسین بن أبی بكر بن حسین بن حامد بن أحمد بن محمد بن علوی بن محمد بن طالب بن علی بن جعفر بن أبی بكر بن عمر المحضار بن الشیخ أبی بكر بن سالم بن عبد الله بن عبد الرحمن بن عبد الله بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین السبط بن الإمام علی بن أبی طالب و امام علی، همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.
وی سی و هشتمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در سال 1350 هجری قمری برابر با 1930 میلادی در شهر آش شهر حضرموت به دنیا آمد. او در خانواده‌ای صوفی با قد و قامت در حضرموت بزرگ شد، او نوه شاعر معروف حسین بن حمید المحضر است و جد مادری‌اش شاعری مشهور به صالح بن احمد خمور بود. اولین تحصیلات خود را در مدرسه مکارم الاخلاق شهر الشحر گذراند و سپس به رباط الشهر رفت و تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساند و به فراگیری قرآن کریم و علوم آن، فقه، توحید، ادبیات زبان و نقد پرداخت.
شعرهای او
او در سنین پایین شعر می سرود و در مجالس حضرمی دان شرکت می کرد، محضر در چهارده سالگی به شعر گفتن پرداخت و در شانزده سالگی مردم شروع به خواندن کلام او و خواندن آهنگ های او کردند. شعر المحضر به دلیل اینکه خودجوش بیان می‌کرد، به دلیل کم‌تکلف بودن، متمایز بود و از ویژگی‌هایش این است که در بیان احساساتش با شعرهایش مهارت دارد. از درایت محضر بود که بر زبان شعر او بر همسان سازی قابل قبول تکیه کرد و به ناتوانی سینه پاسخ داد. از جمله چیزهایی که به یاد داشت این بود که شعرش را در راه خانه تا بازار یا بالعکس می سرود و نغمه هایش را بیرون می آورد و با قوطی کبریت می خواند، چون ساز موسیقی و کوبه ای نمی نواخت.
دیوان های او
او چند دیوان منتشر کرد که برخی از آنها عبارتند از:
«دموع العشاق» (1966)
«ابتسامات العشاق» (1978)
«أشجان العشاق» (1999)
«حنین العشاق» (1999)
ترانه ها
او غزلیات معروفی دارد، چه در سطح یمن و چه در سطح خلیج و عرب. اشعار او را هنرمندان بسیاری می‌خوانند و همه هنرمندان در حضرموت پخش می‌کنند، در عصر محضر هنرمندی نیست که برای محضر نخوانده باشد و تا امروز و نسل‌های دیگر باشد. آوازها (شعرها) در میان مردم پخش خواهد شد. سهولت کلمه، سادگی، عمق معنا، حکمت و اعتبار آن برای همه نسل ها مشخص می شود.
سوابق اجرایی و افتخارات
یکی از اعضای موسس اتحادیه نویسندگان یمن . او در اوایل دهه هشتاد به عضویت مجلس عالی خلق انتخاب شد و سپس به عضویت ریاست شورا درآمد. او در سال 1990 به عضویت اولین مجلس نمایندگان انتخاب شد. او در سال 1998 نشان لیاقت درجه یک در ادبیات و هنر را دریافت کرد. دولت یمن بنای یادبودی برای او ساخته است که قرنیه ای در شهر مکلا به نام او است.
وفات
این شاعر در روز شنبه بیست و نهم شوال 1420 هجری قمری مصادف با 5 فوریه 2000 میلادی در شهر آش شهر زادگاهش درگذشت و بسیاری از شیعیان در تشییع جنازه وی شرکت کردند. پس از مرگش، موزه ای به نام او در زادگاهش با هزینه بنیاد هایل سعید آنام برای او ساخته شد که شامل تمامی آثار اوست و پذیرای بازدیدکنندگان است.