زین بن سمیط
زین بن ابراهیم بن سمیط عالم دینی، فقیه شافعی، استاد در مرکز علمی الجعفری در شهر المنورة و از علمای سادات آل باعلوی است. او بیشتر عمر خود را در شهر البیضاء یمن به تدریس و دعوت به سوی خدا گذراند . او مؤلف چندین کتاب است که مهمترین آنها کتاب «المنهج السوي شرح أصول طريقة السادة آل باعلوي» است.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۰۲، ۲۸ نوامبر ۲۰۲۱؛
نسب
زين بن إبراهيم بن زين بن محمد بن زين بن عبد الرحمن بن أحمد بن عبد الرحمن بن علي بن سالم بن عبد الله بن محمد سميط بن علي الشنهزي بن عبد الرحمن بابطينة بن أحمد بن علوي بن الفقيه أحمد بن عبد الرحمن بن علوي عم الفقيه المقدم بن محمد صاحب مرباط بن علي خالع قسم بن علوي بن محمد بن علوي بن عبيد الله بن أحمد المهاجر بن عيسى بن محمد النقيب بن علي العريضي بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علي زين العابدين بن الحسين بن امام علي بن أبي طالب و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است .
وی سی و سومین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در سال 1357 هجری قمری / 1936م در جاکارتای اندونزی در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد و پدرش در کودکی او را به مجلس علوی بن محمد الحداد صاحب بوقور می برد و گاه او را به درس علی بن عبدالرحمن الحبشی که در خانه اش در کویتنگ اقامت داشت می برد. او در مدارس جاوه خواندن و نوشتن، و قرآن کریم و علم تجوید را آموخت. سپس، وقتی که او چهارده ساله بود از ترس فتنه و فساد در 1371 ق / 1950 م، پدرش او و برادرانش را به حضرموت برد ، پدرش به اندونزی بازگشت و دیگر تا چند سال پسرش را ندید و پس از سالها در حرمین شریفین هنگام انجام احج با هم دیدار کردند.
وی در خانه پدری خود در تریم اقامت گزید و طلب علم کرد و در میان مدارس آن شهر به ویژه ( رباط تریم ) رفت و آمد کرد، طی هشت سال اقامت خود در آنجا در بسیاری از زمینه ها شامل اصول فقه، فقه، واجبات، نکاح،عرفان ، نجوم ، نحو و بلاغت از اساتید مختلف شهر تریم بهره برد.
حرکت به شهر البیضاء
پس از گذراندن هشت سالی که در تریم بود ، استادش محمد بن سالم بن حفیظ به او توصیه کرد که دعوت مفتی شهر البیضاء محمد بن عبدالله الهدار را اجابت نماید و به شهر البیضا در منتهی الیه جنوب یمن برای تدریس در مرکز علمی آن و تبلیغ دین در آن منطقه هجرت کند. سید زین به البیضاء رفت و در مسیر خود به شهر عدن رفت و در آنجا با سالم الشاطری (مدیر سابق رباط تریم ) ملاقات کرد و سالم الشاطری واعظ و امام منطقه خور مکسر در حومه عدن بود. سپس از خور مکسر راه خود ادامه داد تا به شهر البیضاء رسید. در آنجا محمد الهدار او را پذیرفت و از دیدنش ابراز شادی کرد و دخترش را به ازدواج او درآورد و به او اجازه نقل روایاتش را داد. سید زین در درسها و جلسه های عمومی محمد الهدار شرکت می کرد و با اینکه کتاب و درس زیادی نزد او نخواند ولی او را از بزرگ ترین اساتید خود برمی شمرد. سید زین دست راست محمد الهدار بود و از زین برای برگزاری جلسات علمی و درسها کمک می گرفت و هنگام سفرهای تبلیغی و علمی و همچنین در پاسخگویی به مسایل شرعی و استفتاء نیزاو را جانشین خود قرار می داد .
ابن سمیط بیش از بیست سال در شهر البیضاء اقامت گزید و طبق مکتب شافعی فتوا داد و جمعی از طلاب و علما و وعاظ نزد او فارغ التحصیل شدند و به تبلیغ دین اسلام مشغول شدند. او برای تبلیغ با تعدادی از شاگردانش به روستاهای پراکنده در اطراف شهر البیضاء می رفتند.
حرکت به مدینه
پس از بیست و یک سال اقامت در سفیدپوشان به حجاز هجرت کرد و سپس به گشایش بند عبدالرحمن بن حسن جعفری در مدینه دعوت شد ، اساساً از رمضان سال 1406 آن را آباد کرد و در سالم شرکت کرد. شاطری در تحمل بار پهلوگیری جعفری به مدت دوازده سال، سپس سالم الشتری به طارم رفت تا پس از بازگشایی به امور رباط طارم رسیدگی کند و ابن صومیت در رباط المدینه به تدریس و کارگردانی پرداخت. بسیاری از دانش پژوهان از مناطق مختلف کشورهای اسلامی به رباط آمدند و بسیاری از آنها به دست زین بن سمیت فارغ التحصیل شدند. علیرغم کثرت شاگردانش و زیاد شدن آنها و مشغله ای که به تدریس آنها داشت، علم را از تعدادی از علمای مقیم مدینه نیز می گرفت، لذا علم اصالت را از زیدان شنقیتی مالکی گرفت و می گرفت. آن را درمسجد النبی در جلسه خصوصی با ایشان. همچنین باید روی احمد بن محمد حمید الشنقیتی از ائمه زمان در علوم زبان و اصول دین کار کرد.
وی در این مدت سفرهایی به کشورهای اسلامی برای دعوت الی الله و ملاقات علما و اولیای الهی داشت و از شام و اندونزی و چندین مکان در آفریقا و غیره دیدن کرد.
اساتید
از بسیاری از شیوخ گرفته شده و مورد تأیید بسیاری از علمای جهان اسلام در کشورهای مختلف از بزرگان استاد آل ابی علوی و دیگران از جمله آنان است:
علوی بن محمد الحداد محمد بن سالم بن حفیظ عمر بن علوی الکاف محفوظ بن سالم الزبیدی سالم سعید بکیر باغیثان سالم بن علوی خورد فضل بن محمد بافضل عبدالرحمن بن حامد السری علوی بن عبدالله بن شهاب الدین جعفر بن احمد العیدروس ابراهیم بن عمر بن عقیل ابوبکر العطاس بن عبدالله الحبشی محمد بن عبدالله الحضر محمد بن هادی السقاف احمد بن موسی الحبشی علوی بن عباس مالکی عمر بن احمد بن سمیت احمد مشهور بن طه الحداد عبدالقادر بن احمد السقاف محمد بن احمد الشاطری زیدان الشنقیتی مالکی احمد بن محمد حمید الشنقیتی محمد زیدان الانصاری
کتاب های او
او کتاب های زیادی دارد از جمله:
«شرح صراط مستقیم الاصول طریقه حضرات البعلوی» «سرازیر شدن خداوند از نفس استادان اعلی» «فتحات زیر شیروانی در خطبه های منبر» شرح حدیث جبرئیل با عنوان «هدایت دو طلبه در تبیین رسالت دین». "پاسخ های گرانبها در آموزه فرقه بازمانده" «هدایت زائرین به دعای زیارت پیامبر و صحنه‌های صالحین». «ستارگان درخشان برای سفر راهی به سوی آخرت». مجموعه بزرگی از فتاوای قانونی سند او و شیوخ او ثابت شده است