سانن جاتی
شریف هدایت الله (۸۵۲ - ۹۷۷ هجری قمری ) که پس از مرگش به لقب سنن گونونگ جاتی یا سنن جاتی معروف است ، به معنای نگهبان کوه جاتی و محل دفن وی است. رهبر مذهبی، فرمانده نظامی و مشاور سلطنت دماک در جزیره جاوه اندونزی. او در گسترش اسلام در جاوه غربی و تأسیس دو پادشاهی اسلامی بنتین و سیربون مشارکت داشت و سلاطین بنتن و سیربون از فرزندان او هستند. او یکی از 9 قدیسی است که در گسترش اسلام در آسیای جنوب شرقی شایستگی زیادی داشته است .
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۲۴، ۵ دسامبر ۲۰۲۱؛
نسب
هدایت الله بن عبدالله بن علی بن جمال الدین الدین - حسین بن احمد بن عبدالله عظمت خان بن عبدالملک بن علوی، عموی فقیه ستوان - سرهنگ بن محمد، صاحب میرباط بن علی، خلیع بن علوی بن محمد بن. علوی بن عبید الله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد ناخدا بن علی العریدی بن جعفر الصادق بن محمد آل - باقر بن علی زین العابدین بن قبيله الحسين فرزند امام علي بن ابيطالب امام علي و شوهر دختر فاطمه محمد صلي الله عليه و آله و سلم .
وی بیست و دومین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در سال 852 هجری قمری / 1448 م از مادری از خانواده سلطنتی به دنیا آمد و در جزیره سوماترا در جزایر اندونزی در پادشاهی اسلامی پسای زندگی کرد سپس به مکه رفت و مدتی برای طلبکاری در این کشور ماند. دانش، و سپس به اندونزی بازگشت و اقامت در شهرستان کیربن در جزیره جاوا ، و یک شاهزاده خانم که خواهر سلطان است ازدواج رادن Tringana ، سلطان Demak III، و با اجازه سلطان Demak رفت غرب جاوا به گسترش اسلام .
شغل نظامی
هنگامی که خبر امضای معاهده بین پادشاه پاجاجاران و طرف پرتغالی در سال 928 هجری قمری / 1522 م به سلطان دمک رسید ، شریف هدایت الله برای انتشار اسلام در جاوه غربی و اخراج پرتغالی ها از سلطان ترینگانا ابتکار کرد. ، که می خواست به پایه های نفوذ و تحقق آرزوهای استعماری خود در غرب جاوا ، از طریق معاهده ای که این اجازه می دهد آنها را برای ساخت یک نیمه قلعه در شهرستان سوندا Kelapa ( در حال حاضر جاکارتا ). هنگامی که او به بنتین که در حاشیه غربی جاوه غربی است، رسید، ساکنان آن با استقبال و خوشحالی او روبرو شدند و بزرگان آن اسلام را پذیرفتند، بنابراین مردم از آنها پیروی کردند. اسلام با آگاهی و ایمان. شریف هدایت الله این را می دانستپرتغالی ها با کشتی های جنگی و تجهیزات نظامی به سوندا کلاپا خواهند آمد تا وعده کمک و پیروزی به پادشاه باجاگاران را برآورده کنند ، بنابراین برای رویارویی با آن آماده شوید، و او از سربازان دماک درخواست کرد، بنابراین سلطان ترینگانا هزاران وسیله سنگین به او داد. مجاهدین مسلح مسلمانان پس از آن توپ و کشتی های جنگی ساخت خود داشتند. و چون سپاهیان اسلام از دماک رسیدنددر جاوه غربی، شریف هدایت الله فرماندهی ارتش را بر عهده گرفت و موفق شد توپ ها را در قلعه های مهم قرار دهد. هنگامی که کشتی های جنگی پرتغالی به رهبری هنریک لیم به آنجا رسیدند، تعدادی از آنها در خشکی پیاده شدند و شنیدند که ساکنان سوندا کلاپا مسلمان شده اند و این شهر تبدیل به خانه اسلام شده است. مسلمانان سلاح و تجهیزات خود را بیرون آوردند. و کشتی های آنان از توپ های سپاهیان خدا ضربات هنگفتی دریافت کردند، پس آنها نیز به همین ترتیب پاسخ دادند، اما توپ های مسلمانان ثابت قدم ماندند و سرانجام توانستند ناوگان پرتغالی را که کشتی هایشان دچار آتش سوزی شده بود، متفرق کنند. و برخی از آنها غرق شدند و تنها چند کشتی زنده ماندند و بدین ترتیب در سال 930 هجری قمری / 1524 م برای مسلمانان پیروزی حاصل شد.
شریف هدایت الله نام شهر سوندا کلاپا را تغییر داد و آن را «جایاکارتا» نامید و مردم آن را به « جاکارتا »، پایتخت کنونی اندونزی، کوتاه کردند .
مردم بنتین و جاکارتا از پیروزی کشور خود بسیار خرسند شدند و وقتی اخلاق کلانتر و هدایت و قدرت خداوند را دیدند از او خواستند که سلطان آنها باشد، اما او نپذیرفت و گفت: من نمی توانم. آنچه خواسته ای را بپذیر ، زیرا من این کشور را جز به فرمان سلطان و سربازانش فتح نکردم و او سلطان ترینگانا، سلطان مسلمانان است.» در تمام جاوه و تاج و تخت او در سلطنت دماک است. و من تنها یکی از رهبران سپاه او هستم و من و شما تابع او هستیم و این کشور جزء پادشاهی دماک شده است این سلطان ترینگانا است که حق دارد هر کسی را در اینجا حاکم کند و شما باید از حاکمی که او را منصوب می کند اطاعت کند.»
خبر پیروزی به گوش سلطان رسید و او از آن بسیار خشنود شد و مسلمانان را بشارت داد و در سال 930 هجری قمری / 1524 م به پاس قدردانی از پدر و پاداش او، شریف حسن الدین بن هدایت الله را منصوب کرد. کاری که او برای ایالت بنتین و اطراف آن انجام داده بود . سلطان ترینگانا شریف حسن الدین با دخترش ازدواج کرد و پدر بزرگوارش هدایت الله با خواهر سلطان ترینگانا ازدواج کرد. بنابراین پیوند خانوادگی سلطان دماک و خاندان آل عظمت خان بسیار نزدیک بود. پس از به قدرت رسیدن شریف حسن الدین ، پدر بزرگوارش هدایت الله به دیماک بازگشت زیرا سلطان به او به عنوان مشاور و رهبر نظامی نیاز داشت.
مدت کوتاهی پس از ، به عنوان مثال ، در مورد سال 1526 بود قادر تشنج شریف هدایت الله از کیربن و Somdang . در سال 1530 پس از میلاد، امارت کالو در جاوه غربی نیز دین اسلام را پذیرفت ، بنابراین تمام جاوه غربی به سلطنت دماک وابسته شد و تنها باکوان پایتخت پادشاهی هندو سوندا باقی ماند و حتی در سال 1546 م. پاکوان همچنان از دین اسلام پیروی نمی کرد، اما سرانجام در سال 1579 میلادی در زمان سلطنت نوه اش یوسف بن حسن الدین به دست مسلمانان افتاد .
وفات
هدایت الله در سال 959 هجری قمری / 1552 م. امارت بنتن را به پسرش حسن الدین منصوب کرد و او را سلطان و پسر دومش امدة الدین الحسین را امارت سیربون قرار داد . از او به نیکی یاد کردند و از او یاد کردند و یکی از دانشگاه های اسلامی دولتی را به نام دانشگاه شریف هدایت الله جاکارتا نامیدند .