عبدالرحمن العیدروس

نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۱ توسط Negahban (بحث | مشارکت‌ها)


عبدالرحمن بن مصطفی العیدروس (1135 - 1192 ق) شیخ عارف و شاعر از است خانواده از خانواده پیامبر (ص) از حضرموت، یمن. او دارای شهرت و مقامی محترم بود و هیچ شفاعتی به او برنمی‌گردد. او به کشورهای زیادی از جمله هند ، حجاز ، مصر ، فلسطین ، سوریه و ترکیه سفر کرد و پس از یک عمر طولانی و پر از مبارزه و تبلیغ و جهانگردی در مصر اقامت گزید .

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۳۱، ۱۲ دسامبر ۲۰۲۱؛




نسب

عبدالرحمان بن مصطفی بن شیخ بن مصطفی بن زین آل العابدین بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله آل Aidarous بن ابی بکر آل SAKRAN بن عبدالرحمان آل Saqqaf بن محمد مولی آل Duwailah بن علی بن علوی آل Ghayyar بن فقیه، ستوان سرهنگ محمد بن علی بن محمد صاحب میرباط بن علی، خالی قیسم بن علوی بن محمد بن علوی بن.عبید الله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد نقیب بن علی العریدی بن جعفر الصادق بن محمد باقر بن علی زین العابدین بن الحسین السبط بن امام علی بن ابی طالب و امام علی، همسر فاطمه، دختر محمد، درود بر او .

وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

تولد و تربیت

او پس از غروب آفتاب در شب سه شنبه نهم ماه صفر سال 1135 هجری قمری در شهر طارم حضرموت به دنیا آمد و مادرش فاطمه بنت عبدالله الباهر بن مصطفی العیدروس است. در طارم رشد کرد و در جوانی علوم قرآن را فرا گرفت و در مجالس علم و دانش حاضر شد.

سفرها

او سفرهای زیادی به بسیاری از کشورها داشت و این دیدارها را از همان روزهای اولیه زندگی خود آغاز کرد. وقتی که او بازدید هند در سن هجده سال، همراه با پدرش، و در تماس علمای هند وجود دارد سورت و بازدید از کشور های جاوا ، سپس او ساخته شده یک سفر به حجاز و مناسک حج انجام و در محل اقامت نقل مکان کرد بین مدینه و مکه و طائف و از حجاز در سال 1158 هجری قمری از جده از راه دریا به مصر رفت و با علمای بزرگ مصر ملاقات کرد و شیخ عبدالخالق وفا از ایشان به عنوان زیارت آمد. 'من.

در سال 1159 هجری قمری برای حج به مکه سفر کرد و با پسر عموی خود علویه ازدواج کرد و در طائف اقامت گزید و در آنجا خانه ای ساخت و سپس در سال 1162 هجری قمری به مصر بازگشت و یک سال در آنجا ماند و به طائف بازگشت. سپس در سال 1168 هجری قمری مجدداً به مصر بازگشت و یک سال در آنجا ماند و سپس همراه با حج به مکه بازگشت. در سال 1172 هجری قمری با رقیه بنت احمد بن حسن بهارون ازدواج کرد و از او پسرش مصطفی به دنیا آمد، سپس او و خانواده اش در سال 1174 هجری قمری به مصر رفتند و در آنجا ساکن شدند. در طول اقامت خود در مصر در طول این مدت، او چندین سفر به حال مصر علیا ، طنطا ، دمیاط ، رشید ، اسکندریه ، Fouh، و Dayrut . سپس او را به شام، از طریق تصویب سفر غزه و نابلس، و رسیده دمشق است.مدتی در آنجا ماند و سپس با عبور از اورشلیم به مصر بازگشت . به استانبول نیز سفر کرد و حدود یک ماه و نیم را در آنجا گذراند و از آنجا به مصر بازگشت و در حرم حضرت زینب (س) اقامت گزید و مجلس عبادت و ارشاد خود را در جوار مرقد شیخ محمد عطرس تشکیل داد .

اساتید

او شرعی، قانونی، انتقال خود و علوم ذهنی از یک گروه از اساتید برجسته از دریافت تاریم ، هند ، مکه ، مدینه ، طائف و مصر ، از جمله:

جدش شیخ بن مصطفی العیدروس پدرش مصطفی بن شیخ العیدروس مصطفی بن عمر العیدروس حسین بن عبدالرحمن العیدروس عبدالرحمن بن عبدالله بلفقیه عبدالله بن احمد بن سهل عمر بن احمد السقاف شیخ بن جعفر بابود عبدالله بن جعفر مذار محمد حیات السندی محمد بن طیب الفاسی محمد بن سالم الحفنوی یوسف بن سالم الحفنوی احمد بن عبدالفتاح الملوی مصطفی بن کمال الدین البکری عبدالله بن سلیمان بهرامی محمد بن یاسین بقیس جعفر بن محمد البیتی محمد فاخر عباسی غلامعلی آزاد البالکارامی یوسف السورتی الهندی غیاث الدین الکوکانی ابراهیم بن فیض الله المدنی احمد بن موسی العروسی علی بن احمد آل سعیدی احمد بوستانی الدمیاتی خلیل الخدری الرشیدی

شاگردان

او شاگردان زیادی دارد، از جمله:

عبدالرحمن بن سلیمان الاحدل سلیمان بن یحیی مقبول الاحدال محمد مرتضی الزبیدی عبدالرحمن بن حسن الجبارتی سلیمان بن عمر الجمال محمد بن علی السبان عبدالله بن حجازی الشرقاوی محمد بن محمد، شاهزاده بزرگ

تالیفات

وی دارای بیش از شصت طبقه بندی بین نثر و نظم است که موضوعات آن در موضوعات مختلف بین حدیث، عرفان، ذکر، ترجمه، سفر و نحو متفاوت بوده است، از جمله:

«آینه خورشیدها به یاد سریال قطبی ایدروس» «رسم معطر شناخت افکار و دیگر جوهرها» «لطیف الگاید در مسئله وحدت وجود» «سلسله طلا وصل به اخبار عجم و عرب» «مشابه ترین قول در حدیث: هر که خود را بشناسد پروردگارش را شناخته است». چیدن گل از ده قول قیام به حجره ها از قول سلف و جانشین است. "بوی درخشان پی بردن به معنای درخشندگی" «فتح الرحمن، شرح دعای ابوالفتیان» «عقد جواهر در فضیلت خاندان مطهر» «اتحاد جلیل در پرچم الخلیل» "فصول ارزشمند استخراج شده از میوه های قابل دسترس" "جواهرات تسبیح بر منظومه خزرج" "رویکرد شیرین صحبت کردن بر روح و قلب" «بوی انسان در برخی از احادیث قدسی» بوی مدنی از خاطرات قلبی، معنوی و پنهانی «طعم ذوق با توضیح خانه صادق من» «اتحاد آقایان محترم از قول سیدی عبدالرحمن بهحسین السقاف» «نفس بشارت در شناخت استعاره» توسط محمد بن الجوهری بیان شد. متن زیبا به نام جنسیت و علم توسط ابوالانوار بن وفا توضیح داده شده است عبدالرحمن الاجهوری توضیح داد: «تکریم شنیدن با برخی از ظرایف اوضاع». مجموعه شعر «بازآفرینی ذهن و آشفتگی کابوس‌ها».

فرزندان

او یک پسر به نام مصطفی دارد که کتاب «فتح المحیمین القدوس فی مناقب الحبیب عبدالرحمن بن مصطفی العیدروس» دارد که تالیف نشده است و امروز از اولاد او نیست.

وفات

وی در شب سه شنبه دوازدهم محرم سال 1192 هجری قمری در خانه خود در نزدیکی قلعه الکب قاهره درگذشت و در مسجد الازهر نماز گزارد و در کنار مقبره شیخ محمد العتریس واقع در مسجد الازهر به خاک سپرده شد. نزدیک مشهد، سیده زینب بنت علی بن ابی طالب .

منابع

الجبرتي, عبد الرحمن بن حسن (1996). عجايب الآثار في التراجم والأخبار. الجزء الثالث. كتاب للنشر والتوزيع الالكتروني. صفحة 16 - 26.

العيدروس, عبد الرحمن بن مصطفى (2014). العرف العاطر في معرفة الخواطر وغيرها من الجواهر. الكويت: دار الضياء.

پانویس