عبدالقادر العیدروس
عبدالقادر بن شیخ العیدروس (۹۷۸ - ۱۰۳۸ هجری قمری) مورخ و محققی است که در میان پادشاهان و رؤسای جمهور اکثر کشورهای اسلامی از جایگاه بالایی برخوردار است. او به دنبال دستیابی به کتاب و تقاضای زیاد از کشورهای مختلف برای آن بود و آثار فراوانی را که حاکی از دانش گسترده و خوش خطی و زیبایی بیان اوست، تألیف کرد، از جمله کتاب معروفش «تاريخ النور السافر» است.[۱]
نسب
عبد القادر بن شیخ بن عبد الله بن شیخ بن عبد الله العیدروس بن أبی بكر السكران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی طالب، و امام علی، همسر فاطمه، دختر محمد، صلی الله علیه و آله است .
وی بیست و ششمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در آستانه روز پنجشنبه بیستم ربیع الاول سال 978 هجری قمری پس از مهاجرت پدرش از حضرموت در سال 958 هجری قمری در شهر احمدآباد کشور هند به دنیا آمد . قرآن و بخشی از علوم را نزد عده‌ای از علما خواند و چندین متن را حفظ کرد و عرفان پوشید و برای نشر علم صادر شد.
اساتید
او خود را وقف کسب علوم کرد و گروهی از علما در رشته های مختلف از جمله:[۲]
پدرش شیخ بن عبد الله العیدروس
حاتم بن أحمد الأهدل
برادرش عبد الله بن شیخ العیدروس
عبد الملك بن عبد السلام دعسین
درویش بن حسین الكشمیری
موسى بن جعفر الكشمیری
محمد بن حسن جشتی
تالیفات
وی دارای کتابهای فراوانی است از جمله:
«النور السافر عن أخبار القرن العاشر»
«تعریف الأحیاء بفضائل الإحیاء»
«الفتوحات القدسیة فی الخرقة العیدروسیة»
«الحدائق الخضرة فی سیرة النبی ﷺ وأصحابه العشرة»
«إتحاف الحضرة العزیزة بعیون السیرة الوجیزة»
«المنتخب المستصفى فی أخبار مولد المصطفى»
«الأنموذج اللطیف فی أهل بدر الشریف»
«الدر الثمین فی بیان المهم من علم الدین»
«المنهاج إلى معرفة المعراج»
«أسباب النجاة والنجاح فی أذكار المساء والصباح»
«الحواشی الرشیقة على العروة الوثیقة»
«عقد اللآل بفضائل الآل»
«خدمة السادة بنی علوی باختصار العقد النبوی»
«منح الباری بختم البخاری»
«الروض الفاخر فیمن اسمه عبد القادر من أهل القرنین التاسع والعاشر»
«صدق الوفاء بحق الإخاء»
«بغیة المستفید فی شرح تحفة المرید»
«النفحة العنبریة فی شرح البیتین العدنیة»
«غایة القرب فی شرح نهایة الطلب»
«الزهر الباسم من روض الأستاذ حاتم»
«قرة العین فی مناقب عمر بن محمد باحسین»
«الروض الأریض والفیض المستفیض» دیوان شعر
وفات
وی در سال 1038 هجری قمری در احمدآباد وفات یافت و در آنجا به خاک سپرده شد و قبرش را زیارت و متبرک می دانند.
منابع
الشلی, محمد بن أبی بكر (1319 هـ). المشرع الروی فی مناقب السادة الكرام آل باعلوی (PDF). الجزء الثانی. صفحة 147.
العیدروس, عبد القادر بن شیخ (2001 م). النور السافر عن أخبار القرن العاشر. بیروت، لبنان: دار صادر.