رافضه عده ای از شیعیان پیرو مغیره بن سعید بودند و چون مشاهده کردند که او رأى خود را در باب امامت محمد بن عبد الله بن حسن (نفس زکیه) اظهار کرد، از او روى گردانیدند و از این جهت رافضه نام گرفتند.[۱] [۲]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 200 با ویرایش اندک.
- ↑ اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی، چاپ تهران، سال 1311 شمسی، ص 256
