سمنون بن حمزة

نسخهٔ تاریخ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۷ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها)

أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.[۱] او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می خواند زیرا می گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می رفت و به بچه ها می گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از بصره بود ولی در بغداد زندگی می کرد و تحت تاثیر و تربیت السری السقطی، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می خواند. وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد[۲].

حسن بصری
یکی از اشعار عارفانه سمنون المحب
نام أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص
نام‎های دیگر سمنون المحب ،سمنون الکذاب
درگذشت 298ق


پانویس

  1. طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص158-162، دار الكتب العلمية، ط2003
  2. وفيات الأعيان وأنباء أبناء الزمان، تأليف: ابن خلكان، ج4، ص295