سحابیه (غمامیه) از غلاة شیعه و از قایلان به الوهیت و رجعت امام علی علیه السلام و به نظر از شاخه های سبأییه هستند.

اعتقادات

معتقدند که حضرت علیه السلام از دنیا نرفته، بلکه در ابرها حضور دارد و رعد آسمان صدای اوست و برق آن، برق شمشیر اوست. هرگاه ابر ایشان سایه افکند، خطاب به آن کرده می گویند: السلام علیک یا أبا الحسن. او خدایى است در صورت انسان. هیچ ازدواجی شکل نمی گیرد، مگر با شهادت و نظارت او. در هر نکاحی شهادت خداوند و رسولش کافى است. بنا بر این، به شهادت آدمیان هیچ نیازی نیست. معتقدند که حضرت علی علیه السلام برای انتقام از دشمنانش باز می گردد. اسحاق بن السوید العدوى در یکی از قصاید خود، خوارج، معتزله و این فرقه را نکوهیده و گفته است: برئت من الخوارج لست منهم‏ من الغزال منهم و ابن باب‏ و من قوم اذا ذکروا علیا یردون السلام على الحساب‏ یعنی من ازخوارج برائت جستم و از آنان نیستم از غزال و از ابن باب هم برائت جستم. من از قومی برائت می جویم که هر وقت از علی یاد می کننند بر ابرها جواب سلام می گویند. [۱] [۲][۳] [۴] [۵]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 226 با ویرایش و جابجایی و اصلاح گسترده عبارات
  2. حمیری ابو سعید نشوان، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 154- 155.
  3. عراقی ابو محمد عثمان بن عبد الله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 37.
  4. الفرق و التواريخ، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 249، 253.
  5. بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 71- 144.