شاه عباس صفوی
شاه عباس یکممعروف به شاه عباس بزرگ یا شاه عباس کبیر، پنجمین شاهنشاه ایران از دودمان صفوی و نامدارترین فرمانروای این سلسله بود. وی که فرزند و جانشین شاه محمد خدابنده بود، از سال ۹۹۶ ه.ق تا زمان مرگش، به مدت بیش از ۴۱ سال خورشیدی بر ایران حکومت کرد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۱۱، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۲؛
نام | شاه عباس صفوی |
---|---|
نام کامل | ضلالله امیرالمومنین حیدر ابوالمظفر شاه عباس الحسینی الموسوی الصفوی بهادرخان |
نام اصلی | عباس میرزا |
لقب | شاه عباس اول شاه• عباس بزرگ• شاه عباس کبیر |
پدر | شاه محمد خدابنده |
دین | اسلام•شیعه |
سمت | شاه صفوی |
آغاز حکومت | ۹۹۶ قمری |
پایان حکومت | ۱۰۳۸ قمری |
مرکز حکومت | اصفهان |
اقدامات مهم | تشکیل سپاه دائمی•متمرکز کردن حکومت• گسترش و حمایت از مذهب شیعه |
درگذشت | جمادیالاول سال ۱۰۳۸ هجری قمری؛ برابر با ۱۶۲۹ میلادی |
محل دفن | امامزاده حبیب بن موسی• کاشان |
شاه عباس با شکست دادن دو قدرت بزرگ ازبک و عثمانی اقتدار فراوانی به دولت صفوی در عصر خود داد و ایران را بسیار قدرتمند ساخت. گسترش مذهب تشیع و حمایت از آن در ایران، تشکیل سپاه جدید، تغییر در مناصب مهم حکومتی و برخی اقدامات عمرانی بهخصوص در شهر اصفهان، از مهمترین اقدامات وی است.
شاه عباس به معماری، موسیقی، نقاشی و شعر علاقه داشت و نام اصفهان پیوسته با اسم شاه عباس همراه بوده و اغلب آثار باستانی و عمرانی شهر اعم از آب انبارها، مادیها، پلها، خیابانها، تفرجگاهها، کاخها، مساجد، مدارس، معابد، بازارها و باغها و میدانها به نام شاه عباس ثبت شدهاست.
کودکی شاه عباس
در کودکی به عباس میرزا معروف بود و والی هرات بود؛ شاه اسماعیل دوم صفوی که مردی خشن و نا نجیب بود؛ همانند دیگر برادر زادگان و برادران فرمان قتل او و پدرش ( سلطان محمد خدابنده ) را صادر کرده بود ولی این امر وقتی که شاه اسماعیل دوم به قتل رسید کان لم یکن باقی ماند.