محمد رشاد البیتی

محمد رشاد البیتی (۱۳۴۴-۱۴۳۸ ه.ق) قاضی یمنی، فقیه شافعی و از علمای ادبیات عرب است. بیش از شانزده سال در وادی حجر و برخی شهرهای همسایه حضرموت متولی قوه قضائیه بوده است.

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۰۱، ۱۶ فوریه ۲۰۲۲؛

زندگی نامه

او در شهر کنینه در سرزمین حضرموت در ۲۰ رمضان (۱۳۴۴ه.ق) به دنیا آمد، و پدرش او را از کنینه به شهر محمده منتقل کرد. 11 ساله بود که پدرش از دنیا رفت و توسط عمویش شیخ بن عبدالرحمن، بزرگ شد و توصیه کرد محمد رشاد و پسرش عبدالرحمن برای یادگیری قرآن کریم نزد سید صالح بن علی بن حسن البیتی بروند و قرآن را کامل حفظ کنند. محمد رشاد ۱۳ ساله بود که تمام قرآن را حفظ کرد.

سپس نزد قاضی احمد الغزالی بن محمد المشهور البیتی رفت. او در مسجد کوچکی در محمده درس می‌داد. کتاب «الرسالة الجامعة» احمد بن زین الحبشی را نزد استاد احمد الغزالی خواند و آن را حفظ کرد. سپس «سفینة النجاة» را خواند و مقداری از «الزبد» برای ابن رسلان را حفظ کرد و اصول علم نحو را خواند. سپس به الشحر و عمان نقل مکان کرد، سپس به کنینه بازگشت و برای سفر به تریم با مادرش مشورت کرد تا به دنبال دانش باشد و در این مدت به کنینه‌ی استاد محمد بن عوض العمودی که امام مسجد بود رسید. استاد محمد بسیار او را اکرام و احترام کرد و محمد رشاد مدتی نزد او ماند و برخی کتاب ها مانند «السفینة»، و«نیل الرجاء»، و«متن الغایة والتقریب»، و«زیتونة الإلقاح فی أحكام النكاح» برای شیخ عبد الله باسودان، سپس شرح آن «فتح الفتاح» برای الباجوری را خواند، سپس فرائض را خواند بعد از آنکه منظومه «الرحبیة» را حفظ کرد، و شیخ محمد آن را به صورت کامل برای او شرح داد. بعد از آن «شرح سبط الماردینی على الرحبیة» را خواند، و بعد از آن بخشی از «فتح المعین»را خواند. تا جایی که فارغ التحصیل شد، و در فقه بسیار قوی شد و در این علم مطالب محکمی به عنوان تعلیقه بر آثار دیگران نوشت. گفته می‌شود که این نوشته‌ها با موضوعات معاملات و نکاح و مانند آن در محمده موجود است. بعد از آنکه شیخ محمد العمودی از مردم منطقه به تنگ آمد و از درس دادن دست کشید، محمد رشاد به درخواست عمویش شیخ پس از مرگ عمویش عبدالله از کنینه به محمده نقل مکان کرد.

هنگامی که به دستور عمویش به شهر محمده نقل مکان کرد،اقدام به تبلیغ و تدریس نمود. بین نماز مغرب و عشاء در مسجد جامع درس‌هایی می‌داد و سال ها به آموزش مردم در مورد مسایل دینی به ویژه مسائل عبادت و آموزش انجام صحیح آن برای عموم مردم ادامه داد. به سمت شهر تریم رفت و قبل از ورودش به تریم، به دوعن رفت و در آنجا با حبیب مصطفی المحظار ملاقات کرد، از شیخ سعید بن عیسی العمودی در قیدون دیدن کرد، سپس به تریم رسید و چهار ماه در مرکز علمی تریم ماند. در مرکز علمی تریم و در مسجد پدربزرگش شهاب‌الدین و همچنین در مسجد سرور، شیخ علوی بن عبدالله بن شهاب را همراهی می‌کرد. او در آن زمان با بقیه بزرگان تریم ارتباط گرفت و درس های آن ها را آموخت و در این زمان از محمد بن سالم بن حفیظ و علوی بن طاهر بن عبدالله الحداد مفتی جوهور در تریم کسب علم کرد و از ایشان اذن و خرقه را گرفت. او بار دیگر به تریم رفت و در دومین سفرش با محمد بن هادی السقاف دیدار کرد و از اواجازه عام گرفت، و همچنین اجاز خاص برای خواندن سوره الکهف در روز جمعه و نمازهایی که پس از خواندن آن باید به جا بیاورد.

مسئولیت قوه قضائیه

پس از بازگشت به کشورش محمده از اولین سفرش به تریم، رئیس شورای عالی قضایی شیخ عبدالله بن عوض بکیّر با او تماس گرفت و از او خواست تا کار قضاوت را انجام دهد. او مسئولیت قوه قضائیه را قبول کرد. پس او را برای گذراندن دوره قضا نزد سید محسن بن جعفر بن علوی بونمی مفتی ساحل ارجاع دادند و به مدت دو سال این دوره طول کشید.

د راین دوره دوساله کتاب‌های «مجموعة القضاء» و «فتح المعين» در معاملات و «المتممة» در علم نحو و «الرحبية» و «شرح الرحبیة» در واجبات و تمام «فتح المعين» را خواند.

سپس در شهر بغیل باوزیر به عنوان آموزش کاربردی قضاوت در دادگاه نزد شيخ علی بامخرمة مشغول به کار شد. پس از بازنشسته شدن شیخ بامخرمه به مدت شش ماه قاضی الغیل شد.

از آنجا که سرزمین حَجْر بن دغَّار به ناآرامی مشهور بود و چند قبیله در آنجا ساکن بودند و مردم آن منطقه بسیار سرکش بودند به گونه‌ای که قاضی به ندرت در آنجا می ماند، شورای عالی قضایی مناسب دید که محمد رشاد در آنجا قوه قضائیه را در دست بگیرد و او ۱۶ سال را در آنجا گذراند. در زمان تصدی مقام قضاوت، به خانه اش شلیک شد و حوادث دیگری برای او پیش آمد. شورای عالی و وزیر مطلع شدند ولی دولت موضوع را نادیده گرفت و آقای عبدالله محفوظ الحداد رئیس وقت شورای عالی قضایی از بی اعتنایی دولت خشمگین شد و به محمد رشاد دستور داد دادگاه آن منطقه را ببندد و در المکلا بماند، سپس ب ه عنوان قاضی در الشحر منصوب شد و چهار ماه به امر قضاوت در آنجا مشغول بود و طی آن با شیخ عبدالکریم الملحی و آقای سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن الشیخ ابوبکر آشنا شد.

از مشهورترین شاگردان او محمد بن علی باعطیه است.

زندگی در حجاز

در پایان سال ۱۳۸۹ به دو مسجد مقدس رفت، و حج کرد، اولین ورود او به حجاب، که در این مدت بسیاری از علما موافقت کردند، و اولین مورد توافق حبیب احمد مشحور الحداد در جده بود، و به حضور در شورای او ادامه داد و سپس با برخی از علما در مکه موافقت کرد، از جمله: الوی بن عباس الملکی، حسن بن محمد المشات، و محمد امین کوتبی، توسط عبدالله بن محمد صادق الحبشی. او به یمن بازگشت و سپس مدتی در قوه قضائیه ماند تا اینکه اوضاع از حکومت سوسیالیستی آشفته شد و با مسائلی مواجه شد که پس از آن دوباره به حجاب سفر کرد و ساکن شد.

وفات

وی در جده عربستان سعودی در روز دوشنبه ۲ مُهر سال ۱۴۳۸ ه .خ در حدود ۹۴ سالگی درگذشت و جسدش پس از نماز بر او در مسجدالبرس، برای دفن در قبرستان المعه به مکه برده شد.

تالیفات

التقریرات البهیة على متن الآجرُّومیَّة.