محمد مولی عیدید

محمد مولى عيديد (۷۴۷-۸۶۲ ه.ق) فقیه و عالم امور شریعت و طریقت بود. او در وادی عیدید در تریم زندگی می کرد. خانه او به حفاظت و حمایت از نیازمندان و پناهندگان و نجابت معروف بود و به همین دلیل به او لقب «مولی عیدید» داده شد. همه آل عیدید از علویین به او باز می‌گردند.

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۵۹، ۲۲ فوریه ۲۰۲۲؛

نسب

محمد بن علي صاحب الحوطة بن محمد بن عبد الله بن الفقيه أحمد بن عبد الرحمن بن علوي عم الفقيه المقدم بن محمد صاحب مرباط بن علي خالع قسم بن علوي بن محمد بن علوي بن عبيد الله بن أحمد المهاجر بن عيسى بن محمد النقيب بن علي العريضي بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن ابی‌طالب، و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.

او بیست و یکمین نسل پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.

تولد و تربیت

در سال ۷۴۷ه.ق در تریم حضرموت به دنیا آمد، در آنجا بزرگ شد و کتاب های زیادی در علم شریعت نزد اساتیدش خواند و نزد گروهی از ایشان به صورت عمیق علم آموزی کرد. علم و آداب تصوف را نزد شیخ عبدالرحمن السقاف خواند و نزدیک به بیست سال او را همراهی کرد تا تمام داشته‌های او را آموخت. سپس در وادی عیدید سکونت گزید و در آنجا مسجئی ساخت و در کنار مسجد خانه‌ای برای سکونت خود بنا کرد و کم کم آنجا تیدیل به یک آبادی شد. ورد خاص او خواندن 3000 مرتبه سوره اخلاص بین نماز مغرب و عشاء بود.

اساتید

دریافت حدود تعدادی از دانشمندان از جمله:

پدرش علی بن محمد صاحب الحوتا عبدالرحمان بن محمد السقاف محمد بن حسن الیل محمد بن حکیم باقر عبدالله بن فاضل بلحاج عبدالرحمن بن محمد ال خطیب

شاگردان

بسیاری از آن ها از آن فارغ التحصیل شدند:

عبدالله بن ابی بکر الایزاروس علی بن ابی ابوبکر سوکران عمر بن عبد ال رحمان صاحب الحمرا abo bakr bin abdullah al adani عبدالرحمن بن علی السوکران محمد بن احمد با محمد بن احمد بجراش محمد بن عبد ال رحمان الاقصا احمد بن ابی بکر بن حسن الوارا علی بن ابی بکر الفکر alawi bin ali awahj

فرزندان

او دارای شش فرزند به نام های احمد الاکبر، الوی، عبدالله الآین النسخ بافقیه، عبدالرحمن بافقیه، علی و احمد آل جوان تر و به دنبال آن حضور گسترده ای در هادرموت، حجاب، یمن، آفریقا، هند، مالزی و اندونزی از جمله مشاهیر و علمای برجسته دارد.

وفات

او در سال ۸۶۲ ه.ش درگذشت و در قبر پدربزرگش احمد بن عبدالرحمن، فقها، در قبرستان زنگال به خاک سپرده شد.

منبع

khord, mohammed bin ali (2002). زیبایی نور و زیبایی زیبای زیبایی زیبا. قاهره، مصر: کتابخانه میراث الازهر. صفحه 184.