عبدالرحمن تاج
عبدالرحمن حسین على تاج (1314- 1395 هـ / 1896-1975 م)
چهل و دومین شیخ الأزهر بود سال 1896 میلادی در اسیوط متولد شد. خانوادۀ او اصالتا اهل منیة الحیط یکی از بخش‌های اِطسا بود و پدرش به همراه جد او جهت شغلشان که ساخت پل بود به شهر اسیوط مهاجرت کردند.
| نام | عبد الرحمن حسین على تاج |
|---|---|
| نامهای دیگر | عبد الرحمن تاج |
| ولادت | 1314هـ/1896م |
| وفات | 1395هـ/1975م |
| محل تولد | اسیوط، مصر |
| محل وفات | قاهره - مصر |
| مذهب | حنفی |
| برخی آثار | کتاب الأحوال الشخصیة فی الشریعة الإسلامیة. کتاب السیاسة الشرعیة والفقه الإسلامی. |
او در الازهر مشغول به تحصیل شده و در سال 1926 م از دانشکدۀ قضا فارغ التحصیل شد و ابتدا در مدرسۀ دینی اسیوط سپس در مدرسۀ دینی قاهره مشغول به تدریس شد.
او قبل از سن 35 سالگی به حائز مقام قضا شده و در سال 1935 م به عنوان عضو شورای فتوای فقه حنفیه انتخاب شد. درز چهل سالگی به فرانسه رفته و در رشتۀ فلسفه و تاریخ ادیان دانشگاه سوربون مشغول به تحصیل شد او از رسالۀ دکترای خود را با عنوان البابیه والإسلام دفاع کرد.
عبدالرحمن تاج در سال 1934 بعد از بازگشت از پاریس به عنوان استاد دانشکدۀ شریعت مشغول به تدریس شد. او در سال 1951 به عضویت هیئة کبار العلماء درآمده و در دانشکدۀ حقوق دانشگاه عین شمس مشغول به تدریس شد.
او در سال 19544 به عنوان شیخ الأزهر انتخاب شده و پس از آن به عنوان وزیر اتحادیه عرب برگزیده شد.
از ویژگی‌های او قرار دادن یادگیری زبان‌های خارجی در برنامۀ درسی الأزهر بود همچنین او برای دانشجویان الأزهر که از کشورهای دیگر به مصر آمده بودند شهرکی با عنوان مدینة البحوث الإسلامیة ایجاد کرد. از او آثار متعددی در شریعت و فقه اسلامی به جای مانده است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به: کتاب الأحوال الشخصیة فی الشریعة الإسلامیة، و کتاب السیاسة الشرعیة والفقه الإسلامی وتحقیقاتی مفصل در مورد هجرت، إسراء، معراج، حج، صوم و لیلة القدر اشاره کرد.
فعالیت های بسیار دولتی و علمی او در سطح جهان عرب و کشورهای اسلامی مانع از توجه او به شهرش (الفیوم) نشد. در حالی که شیخ الازهر بود با اشتیاق اولین معهد دینی را در الفیوم در تاریخ 6/12/1954 میلادی تاسیس کرد. او ساختمان این معهد را در سفری که به همراه جمال عبدالناصر رئیس جمهور در سال 1956 به فیوم داشت افتتاح کرد. ساختمان آن توسط جامعه حفظ قرآن کریم بازگشایی شده و اکنون در تصرف مؤسسه مدرسین الازهر است.
وفات
در سال 1975 پس از یک عمر طولانی تلاش و کوشش هدفمند و بدون محدودیت درگذشت.