عمرو بن سلمه
عمرو بن سلامه از علمای اهل سنت و جماعت و از متصوفه برجسته قرن سوم هجری به شمار می آید[۱]. او از اهالی روستای کرد آباد نیشابور بود[۲].
دیدگاه علما درباره عمرو سلمه
ذهبی
ذهبی او را امام ربانی شیخ خراسان توصیف کرده است[۳].
ابو عبدالرحمان سلمی
ابوعبدالرحمان سلمی او را از بزرگان و رهبران توصیف می کند.
اساتید
حفص بن عبد الرحمن الفقيه
احمد بن خضرویه
ابوجعفر بن حمدان
شاگردان
ابوعثمان حیری
حمدان القصار[۴]
وفات
او در سال 264 بدرود حیات گفت.
گفتار
از بی ارزشی دنیا همین بس که نه تنها به دیگران بخلی ندارم بلکه بر خودم هم بخیل نیستم چون خود را چیزی نمی دانم[۵].
تصوف همه آداب است.برای هر زمانی ادبی است و برای هر ادبی آدابی است.هر که به آداب روزگار پای بند باشد به مرتبه مردان رسیده است و هر که در ادب کوتاهی کند در حالی که فکر می کند به قرب می رسد از آن دور شده و از آنجا که امید به قبولی دارد مطرود خواهد شد[۶].
- ↑ طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص103-109، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص103-109، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ سير أعلام النبلاء، تأليف: الذهبي، ج12 ،ص510-513
- ↑ عمرو بن سلمه ابوحفص حدٌاد نیشابوری
- ↑ طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ص195
- ↑ عمرو بن سلمة