قولیه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۰ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال')

قولیه‏ مجرده نیز خوانده می شوند.

عقاید

قولیه معتقد بودند که هر كسی به محض گفتن جمله لا اله الّا اللّه، مؤمن حقيقى خواهد بود اگر چه در واقع معتقد به خداوند نباشد، زيرا خداوند فرمود: «قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ ...» سوره بقره، آیه 136 و پيغمبر (ص) نيز فرمود: من قال لا اله الا اللّه دخل الجنة هر كسی بگويد خداوند يكى است، وارد بهشت می شود. بنا براین، شرط ورود به بهشت، آن نیست که حتما با نیت قبلی آن جمله را بگویی یا آن که به جمله مورد نظر اعتقاد داشته باشی. [۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 362 با ویرایش و اصلاح جملات
  2. عراقی ابو محمد عثمان بن عبیدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 79.
  3. حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص540