محصيه از شاخه های فرق «محمديه» و از «غلاة» بودند و می گفتند که خداوند جز در شيث بن آدم ظاهر نشد و محمد (ص) آفريدگار خداوند است و پيامبران را او فرستاده و امامان كه از فرزندان او هستند، باب هاى وى هستند تا بندگان را به شريعتى كه او پایه گذاری کرده است، هدايت كنند. [۱] [۲]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 392 با ویرایش اندک.
- ↑ رجب البرسی، مشارق انوار اليقين فى اسرار امير المؤمنين، بيروت، نشر دار الاندلس، ص 213.