محمد بن احمد الفراء
ابوبکر محمد بن احمد بن حمدون الفراء یکی از علما و صوفیان برجسته اهل سنت در قرن چهارم هجری بود[۱]. او یکی از روات و موثقین در علم حدیث بود.
دیدگاه ابوعبدالرحمان سلمی
ابوعبدالرحمان در مورد او چنین گفته است: او یکی از بزرگان مشایخ تصوف نیشابور به شمار می آمد.
شاگردان
او شاگردان فراوانی داشت که از آن جمله میتوان به ابوعلی ثقفی، عبدالله بن منازل، ابوبکر شبلی، ابوبکر بن طاهر و... اشاره کرد.
وفات
وی در سال 370 هجری قمری درگذشت.
گفتار
کتمان کار نیک بهتر از کتمان کار بد است، زیرا با این کار به رستگاری امیدوارتر خواهد بود.
کسی که امر به معروف میکند باید از خودش شروع کند و بر آنچه با آن مواجه است صبر کرده و به آنچه امر و نهی میکند آگاه باشد[۲].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص376-377، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ محمد بن أحمد الفراء