ایالات متحده آمریکا

ایالات متحده یا آمریکا یک جمهوری فدرال متشکل از ۵۰ ایالت، یک منطقه فدرال، پنج سرزمین خودمختار و مجموعه‌ای از جزایر پراکنده است که به صورت مجموع دارای مساحتی معادل ۹/۸ میلیون کیلومتر مربع و جمعیتی برابر ۳۲۵ میلیون نفر است.   آمریکا چهارمین کشور دنیا از لحاظ وسعت و سومین کشور دنیا از لحاظ جمعیت است. پایتخت آمریکا واشینگتن، دی. سی و پرجمعیت‌ترین شهر آن نیویورک است. چهل و هشت ایالت آمریکا و منطقه فدرال پایتخت در سرزمین اصلی ایالات متحده آمریکا واقع در آمریکای شمالی بین کانادا و مکزیک قرار دارند، مسلمانان در این کشور در اقلیت قرار دارند ،تعداد مسلمانان آمریکا را بین ۷ تا ۸ میلیون نفر برآورد کرده‌اند که از مجموع این تعداد حدود 4 میلیون و پانصد هزار نفر سنی مذهب و حدود 2 میلیون و پانصد هزار نفر نیز گرایش به شیعه دارند.

ایالات متحده آمریکا

زبان	انگلیسی
پایتخت	واشنگتن دی سی
شهر معروف	نیویورک
دین ها	مسیحی ۷۳٫۰ ٪ بی‌دین ۲۱٫۳ ٪ یهودی ۲٫۱ ٪ مسلمان ۰٫۸ ٪ غیره ۲٫۹ ٪
نوع حکومت	فدرال
مساحت	۹٬۸۳۳٬۵۱۷ کیلومترمربع (۳۷۹۶۷۴۲مایل‌مربع)
جمعیت	۳۲۸٬۲۳۹٬۵۲۳ نفر

تاریخ

نام گذاری

سابقاً در فارسی به این کشور در گفتگوی عامیانه ینگه دنیا و در نوشته‌ها، اتازونی (برگرفته از États-Unis، نام فرانسوی ایالات متحده) می‌گفتند. «ینگی دنیا» برگرفته از ترکی عثمانی و به‌معنی «دنیای جدید» است.

نام آمریکا نخستین بار در یک نقشه جهان مربوط به سال ۱۵۰۷ میلادی که توسط مارتین والدسیمولر نقشه‌نگار و کشیش اهل فرایبورگ آلمان تهیه شده بود، دیده شده‌است. در این نقشه، آمریکای جنوب به افتخار جهانگرد ایتالیایی آمریگو وسپوچی، «آمریکا» خوانده شده‌است. وسپوچی پس از بازگشت از سفر خود، متذکر شد که هند غربی در واقع، برخلاف گفته کلمب، شرق آسیا نیست؛ بلکه یک خشکی جداگانه‌است که تا آن زمان برای اروپایی‌ها ناشناخته مانده بود.
در ۱۵۳۸، گراردوس مرکاتور نام «آمریکا» را در نقشه جهان خود به تمام نیم‌کره غربی اطلاق کرد. «ایالات متحده آمریکا» نخستین بار در دوم ژانویه ۱۷۷۶ در نامه‌ای از استیون مویلان به جوزف رید، از نزدیکان جورج واشینگتن، به چشم می‌خورد. مویلان امیدوار بود که با «قدرت تمام از ایالات متحده آمریکا به اسپانیا برود» تا برای جنگ‌های انقلابی، حامی پیدا کند. اولین مرتبه‌ای که این اسم در یک نوشته چاپی مورد استفاده قرار گرفت، مربوط است به مقاله‌ای ناشناس که در ۶ آوریل ۱۷۷۶ در روزنامه «گازت ویرجینیا»، نشریه‌ای در ویلیامزبرگِ ویرجینیا، منتشر شد. در دومین پیش‌نویس اصول کنفدراسیون که در ۱۷ ژوئن ۱۷۷۶ توسط جان دیکنسون نوشته شد، آمده که «نام این کنفدراسیون «ایالات متحده آمریکا» خواهد بود.» در نسخه نهایی که در اواخر ۱۷۷۷ برای تأیید به ایالات فرستاده شد، آمده بود که «عنوان این فدراسیون ایالات متحده آمریکا خواهد بود.»[۱۲] توماس جفرسون در ژوئن ۱۷۷۶ در پیش‌نویس اعلامیه استقلال، آن را با حروف تمام بزرگ به شکل UNITED STATES OF AMERICA نوشت.[۱۱] مشخص نیست که جفرسون این پیش‌نویس را قبل از استفاده از این عنوان توسط دیکنسون نوشت، یا پس از آن.[۱۱] مخفف رایج نام این کشور، «ایالات متحده» است؛ اما آن را U.S یا USA یا آمریکا هم می‌گویند. در حالت محاوره‌ای U.S. of A. یا به صورت بین‌المللی، «ایالات» می‌گویند.[۱۳] عبارت «ایالات متحده» در ابتدا به صورت جمع کار می‌رفت؛ یعنی عنوانی برای مجموعه‌ای از دولت‌های مستقل بود — «ایالات متحده اعلام می‌دارند…»[۱۴] حالت مفرد آن پس از جنگ داخلی آمریکا باب شد — «ایالات متحده اعلام می‌دارد…» حالت مفرد امروزه حالت استاندارد نام کشور مذکور است و زمانی که بخواهند آن را به صورت جمع استفاده کنند، به صورت «این ایالات متحده…» به کار می‌برند. تفاوت موجود، بیش از یک موضوع گرامری است، چرا که فرق میان یک واحد و مجموعه‌ای از دولت‌ها را می‌رساند.[۱۵] یک شهروند ایالات متحده آمریکا، «آمریکایی» خطاب می‌شود.[۱۶]

موسس

کنکیستادورهای اسپانیایی اولین گروه مهاجران اروپایی

اولین گروهی که به صورت پیوسته به ایالات متحده امروزی رسیدند، کنکیستادورهای اسپانیایی مانند خوان پونسه د لئون که در ۱۵۱۳ از فلوریدا بازدید کرد، بودند. پیش از او، کریستف کلمب به سفری در سال ۱۴۹۳ در پورتوریکو پیاده شده بود. اسپانیایی‌ها نخستین سکونت‌گاه‌ها را در فلوریدا و نیومکزیکو در مناطقی چون سنت آگوستین و سانتافه به پا کردند.

فرانسوی ها و انگلیسی ها

فرانسوی‌ها در کرانه رود می‌سی‌سی‌پی ساکن شدند. حضور انگلیسی‌ها در آمریکای شمالی با سکونت در ویرجینا در ساحل شرقی ایالات متحده در جیمزتاون در ۱۶۰۷ و حضور زائران در پلیموت در ۱۶۲۰ آغاز شد. بسیاری از مهاجران مسیحی‌هایی بودند که به برای فرار از آزارهای مذهبی به دنیای جدید مهاجرت کرده بودند. نخستین مجمع منتخب قانون‌گذار قاره آمریکا، مجلس بورگس‌ها بود که در ۱۶۱۹ تأسیس شد. زائران پیش از پیاده شدن پیمان می‌فلاور را امضا کردند و دستورهای بنیادین کنتیکت برقرار گردید که به الگویی برای خودمختاری و حاکمیت قانون در سراسر مستعمرات آمریکایی تبدیل شد.

میزان مشارکت ملیت ها در تشکیلاین کشور

آمریکا کشوری است که نه‌تنها یکپارچگی هویتی یا تاریخی ندارد بلکه با مهاجرت ملیت‌های مختلف جهان به این منطقه شکل گرفته است؛ بر اساس آمار دفتر سرشماری ایالات متحده آمریکا "United States Census Bureau" میزان شراکت ملیت‌های مختلف در تشکیل کشور آمریکا مطابق با جدول زیر است:

1_ آلمانی 46.4 میلیون نفر

2_ آفریقایی‌ها 38.7 میلیون نفر

3_ مکزیکی 34 میلیون نفر

4_ ایرلندی 33.5 میلیون نفر

5_ انگلیسی 24.7 میلیون نفر

6_ آمریکایی 22.7 میلیون نفر

7_ ایتالیایی 17.2 میلیون نفر

8_ لهستانی 9.3 میلیون نفر

9_ فرانسوی 8.2 میلیون نفر

10_ اسکاتلندی 5.4 میلیون

• 

  میزان مشارت ملیت های مختلف در تشکیل کشور آمریکا

دوره های تاریخی

تمدن‌های پیشا-کلویسی

نظر پذیرفته شده این است که نخستین ساکنان آمریکای شمالی از راه برینجیا حدود ۱۲٬۰۰۰ سال پیش از سیبری به این ناحیه نقل مکان کرده‌اند؛ اما شواهد جدید نشان می‌دهد که سابقه حضور انسان در این منطقه بیش از این است. پس از عبور از راه زمینی، نخستین آمریکایی‌ها در کنار سواحل اقیانوس آرام مسیر جنوب در پیش گرفتند. در ابتدا تصور می‌شد تمدن کلویس که ۱۱٬۰۰۰ قبل از مسیح به وجود آمد، نشانگر نخستین موج سکونت انسانی در قاره آمریکاست.اما جدیداً شواهدی از تمدن‌های «پیشا-کلویسی» هم پیدا شده که در یکی از آن‌ها ابزارهایی متعلق به ۱۵٬۵۵۰ سال پیش یافت شده‌است. این محتمل است که این یافته‌ها مربوط به نخستین موج از سه موج بزرگ مهاجرت انسانی به آمریکای شمالی است.

تمدن می‌سی‌سی‌پی

با گذر زمان، تمدن‌های بومی آمریکای شمالی رشد پیدا کردند و برخی، مانند تمدن می‌سی‌سی‌پی، در کشاورزی پیشرفت کردند، بناهای بزرگ به جا گذاشتند و برای خود دولت تشکیل دادند. تمدن می‌سی‌سی‌پی که از مرز مکزیک تا فلوریدا گسترده بود، در سال‌های ۸۰۰ تا ۱۶۰۰ میلادی به اوج خود رسید.

دولت-شهر کاهوکیا

دولت-شهر کاهوکیا که در این تمدن واقع بود، مهم‌ترین سایت باستان‌شناسی پیشاکلمبی در مرزهای امروز ایالات متحده است.در منطقه چهار گوشه، تمدن پوئبلو قرار داشت که در نتیجه قرن‌ها آزمایش در کشاورزی به وجود آمده بود.

تمدن پوئبلو

۳ مورد از میراث‌های جهانی یونسکو در ایالات متحده متعلق به تمدن پوئبلو است: پارک ملی میزا ورده، پارک ملی تاریخی فرهنگ چاکو و تائوس پوئبلو.[۲۹][۳۰] همچنین کنده‌کاری‌های زمینی متعلق به بومیان آمریکا در پوتری پوینت هم توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی به رسمیت شناخته شده‌است. در منطقه دریاچه‌های بزرگ، اتحادیه ایروکوا وجود داشت که مابین قرون دوازدهم تا پانزدهم میلادی به وجود آمده بود. قبایل الگونکیان که به شکار، تله‌گذاری و تا حدی زراعت می‌پرداختند هم مهم‌ترین قبایل سواحل اقیانوس اطلس بودند.

شهرهای مهم

پایتخت

واشنگتن پایتخت آمریکا، شهر یادبودها و بناهای تاریخی، محله‌های قدیمی، ساختمان‌های معروف سیاسی است. این شهر از سال ۱۸۷۱ به‌نام جرج واشینگتن رهبر استقلال طلبان و نخستین رئیس جمهور دولت فدرال آمریکا نام‌گذاری شده‌ است. پایتخت ایالات متحده با بیش از 700 هزار نفر جمعیت پنجمین شهر پرجمعیت آمریکا است. دانشگاه‌های معتبر زیادی در این شهر وجود دارد .

تقسیمات کشوری

کشور آمریکا ۵۰ ایالت دارد که هرکدام از آن‌ها بنا بر سامانهٔ فدرالیِ حاکم، دارای سطح بالایی از خودگردانی هستند. تا سال ۲۰۲۱ ایالت (۵۱مین) می‌تواند مجمع‌الجزایر پورتوریکو باشد که با موافقت کنگره در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۸ مقدمات آن آغاز شده‌است. البته ناحیهٔ واشینگتن، دی.سی. جزو هیچ‌یک از ایالات آمریکا نیست و در منطقهٔ خودمختار کلمبیا قرار دارد. ناحیهٔ کلمبیا، در اصل بخشی از ایالات مریلند و ویرجینیا بود که در سال ۱۷۹۰ برای تأسیس مرکز آمریکا، یعنی شهر واشینگتن، دی.سی. در نظر گرفته شد.

مردم

جمعیت و قومیت

جمعیت ایالات متحده آمریکا بر پایه برآورد سال ۲۰۲۰ در حدود ۳۳۰ میلیون نفر تخمین زده شده‌است.[۱۷۹] نرخ کلی باروری در ایالات متحده آمریکا بر پایه برآورد سال ۲۰۱۷ در حدود ۱٫۸۷ (۱۴۳ام) فرزند برای هر زن است. بر اساس آمار منتشرهٔ سال ۲۰۰۳، ترکیب نژادی مردم ایالات متحده آمریکا، بدین شرح است: سفیدپوست: ۸۱٪ سیاه‌پوست (آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار): ۱۲٫۹٪ زردپوست: ۴٫۲٪ سرخ‌پوستان آمریکایی: ۱٪ بومیان هاوایی و جزایر پاسفیک: ۰٫۲٪ در این آمار، نژاد اسپانیایی‌تبار (موسوم به هیسپانیک، یا لاتینو) همراه با نژاد سفید محاسبه شده‌است. بر اساس بررسی سال ۲۰۰۰ مهاجران کشورهای دیگر به ترتیب جمعیت برابر بودند:مکزیک(۱۷۳٬۹۱۹ مهاجر)، چین(۴۵٬۶۵۲)، فیلیپین(۴۲٬۴۷۴)، هند(۴۲٬۰۴۶)، ویتنام(۲۶٬۷۴۷)، السالوادور(۲۲٬۵۷۸)هائیتی(۲۲٬۳۶۴)، کوبا(۲۰٬۸۳۱)، جمهوری دومینکن(۱۷٬۵۳۶)، روسیه(۱۷٬۱۱۰)، جامائیکا(۱۶٬۰۰۰)کانادا(۱۶٬۲۱۰)، کره(۱۵٬۸۳۰)، اوکراین(۱۵٬۸۱۰)، پاکستان(۱۴٬۵۳۵)، کلمبیا(۱۴٬۴۹۸)، بریتانیا(۱۳٬۳۸۵)، بوسنی و هرزگوین(۱۱٬۸۲۸)، گواتمالا(۹٬۹۷۰)، ایران(۸٬۹۱۵)

مسلمانان در آمریکا

طبق آمار رسمی مسلمانان در آمریکا حدود ۲ تا ۳ میلیون نفر جمعیت دارند که حدود یک درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهد. البته برخی این آمار را صحیح نمیدانند و آمارهای متفاوتی ارائه داده و تعداد مسلمانان آمریکا را  ۴ تا ۶ میلیون، ۵ تا ۷ میلیون و ۷ تا ۸ میلیون نفر برآورد کرده‌اند. باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق این کشور، در یک سخنرانی در سال ۲۰۰۹ این تعداد را هفت میلیون نفر ذکر کرد. ۳۳٪ مسلمانان ایالات متحده را آمریکاییان آسیایی جنوب و جنوب شرقی،
۳۰٪ را آفریقایی آمریکایی‌ها،
۲۵٪ را آمریکاییان عرب تبار،
۳٫۴٪ را آمریکاییان آفریقایی،
۲٫۱٪ را آمریکاییان اروپایی،
۱٫۶٪ را سفید پوستان آمریکایی و
۴٫۹٪ مسلمانان آمریکا را دیگر نژادها تشکیل می دهند.

• مثال.jpg

  عنوان ۱

• مثال.jpg

  عنوان ۲

بزرگترین کانون مسلمانان عرب تبار در ایالت میشیگان آمریکا است. رشد جمعیت مسلمانان آمریکا در حدود ۶٪ در سال تخمین زده شده‌است.

ایالت تگزاس بیش از ۶۰۰٬۰۰۰ مسلمان ساکن دارد.

مسلمانان آمریکا بعد از یازدهم سپتامبر بیش از پیش مورد خشونت جامعه و تبلیغات اسلام هراسی قرار گرفتند و به اهمیت حضور آنان توجه نشد. نقش مسلمانان درجامعه آمریکا در این مقاله بیشتر بررسی شده‌است

ورود مسلمانان به آمریکا

اسلام در قاره آمریکا از قدمت زیادی برخوردار است اما تاریخ ورود اولین مسلمانان به آمریکا به طور دقیق مشخص نیست. گفته می‌شود ورود مسلمانان به این قاره به زمان سفر ملوانان و تجار مسلمان عرب قبل از ورود کریستف کلمب(کاشف قاره آمریکا) برمی‌گردد.

ورود تجار مسلمان عرب

بسیاری از مورخان ادعا می‌کنند که اولین مسلمانان در اوایل قرن چهاردهم از شمال آفریقا به آمریکا آمده‌اند. هنگامی که کریستف کلمب سفر خود را به ایالات متحده آغاز کرد، در میان کتب شخصی او نوشته‌هایی دیده شده که حاکی از سفر ملوانان مسلمان در قرن دوازدهم میلادی به جزایری بوده که به عقیده برخی جزایر دریای کارائیب است.  برخی دیگر از نویسندگان، نخستین مسلمانان قاره آمریکا را دریانوردان عربی می‌دانند که پیش از دوره سفرهای کریستف کلمب پا به این سرزمین ناشناخته گذاشتند. برخی دیگر از تاریخ‌نویسان ورود اولین مسلمانان آمریکا را سال ۱۵۸۷ دانسته‌اند و در مورد «مصطفی زموری» در قرن شانزدهم کتب زیادی نوشته شده که برخی وی را اولین مسلمانی دانسته‌اند که وارد آمریکا شد. اولین گرونده شناخته شده به اسلام در آمریکا «الکساندر راسل وب» در سال ۱۸۸۸ بود و اولین مسجد آمریکا در سال ۱۹۱۵ تأسیس شد. الکساندر راسل وب، اولین گرونده به اسلام در آمریکا بسیاری از مردم مسلمان به بردگی از آفریقا به آمریکا منتقل شدند. برآورد می‌شود که از منطقه غالباً مسلمان در غرب آفریقا حدود 500 هزار آفریقایی وارد ایالات متحده شده‌اند. مورخان تخمین می‌زنند که بین 15 تا 30 درصد از بردگان مرد آفریقایی و حدود 15 درصد از بردگان زنان آفریقایی مسلمان بودند.

شیعیان مهاجر

نخستین گروه شیعیان مهاجر، از حدود صد و هشتاد سال پیش، از لبنان و سوریه به آمریکا مهاجرت کردند و در شهرهای دیترویت میشیگان و راس و داکوتای شمالی ساکن شدند. این مهاجرت بین سال های 1824 تا 1878 صورت پذیرفته است. در سال 1924، دولت آمریکا قانونی را تحت عنوان «قانون منع ورود آسیایی ها» (Asian Exelusion Act)، که به نوعی مفهوم نژادپرستی را نیز دربرداشت، وضع کرد و با تمسک به آن، از ورود آسیایی هایی که از نظر آنان رنگین پوست محسوب می شدند و از نظر فرهنگ و رفتار، با سفیدپوستان اروپایی تبار آمریکا متفاوت بودند، ممانعت کرد. پس از جنگ جهانی دوم، این قانون تعدیل شد و آسیایی ها، و از جمله مسلمانان و شیعیان، توانستند به آمریکا مهاجرت کنند. اینک بزرگ ترین جمعیت شیعی در آمریکا در شهر دیترویت میشیگان، با سیصد هزار آمریکایی عرب تبار، ساکن است. در جنوب شرقی این شهر، یکی از بزرگ ترین مساجد آمریکا، یعنی مرکز اسلامی دیترویت، در سال 1920 میلادی ساخته شد. این مرکز، نزدیک کارخانه ماشین سازی فورد آمریکا ساخته شده است زیرا بیشترین مهاجران عرب، در بدو ورود به آمریکا در آن کارخانه مشغول به کار شدند. رهبر فعلی این گروه، شخصی به نام «امام حسن قزوینی» است که در کربلا متولد شده و تقریباً ده سال نیز در حوزه علمیه قم مشغول به تحصیل بوده و در سال 1992 به آمریکا مهاجرت کرده است. در بالای سردر ورودی این مسجد، عکس بزرگی از او به چشم می‌خورد. گفتنی است که شیعیان مهاجر، تنها عرب تبار نیستند، بلکه ایرانی ها، پاکستانی ها و دیگر ملیت های غیرعرب نیز در میان آنان وجود دارند. به طور کلی، نکته مهم درباره شیعیان مهاجر، آن است که این گروه، غالباً فعالیت سیاسی ندارند و بیشتر مایل هستند خود را با فرهنگ و آداب آمریکا تطبیق دهند. آنان می خواهند مانند آمریکایی ها زندگی کنند و آمریکا را نه برای تبلیغات دینی، بلکه صرفاً برای کسب معاش و به عنوان محلی مناسب برای زندگی انتخاب کرده اند هر چند نیازهای مربوط به دینشان، از جمله مراسم ازدواج، طلاق و تدفین مردگان، آنان را به سوی مراکز اسلامی می کشاند. معمولا این گونه مراکز اسلامی، محلی برای تجمع همولایتی ها، تدریس و یادگیری زبان مادری و... می‌باشند. اما گاه مراکزی به چشم می خورند که محلی برای تجمع مسلمانان، بدون توجه به قومیت و ملیت، می باشند مانند «مرکز اسلامی آیت الله خویی» در نیویورک، که معمولا ایرانی ها، عراقی ها، لبنانی ها، خوجه های پاکستانی و آمریکایی ها در مراسم آن شرکت می کنند و یا «مراکز امام علی(علیه السلام) در نیویورک»، که هرچند بیشتر فعالان آن ایرانی هستند، ملیت های دیگر نیز به آن جا رفت و آمد می‌کنند. گروه هایی مانند سلطنت طلبان ایرانی، که با رضا پهلوی در کالیفرنیا همکاری می کنند، برخی از پیروان نهضت آزادی، پیروان خط امام(ره) و حتی منافقان نیز اکنون از فعالان سیاسی مهاجران شیعه در آمریکا هستند. غیر از مراکزی که مدیریت آنها با اشخاص روحانی است، مراکزی نیز وجود دارند که اداره آنها با اشخاصی است که هیچ سنخیتی با اسلام و شیعه ندارند، بلکه ضد علمای اسلام و از لحاظ سیاسی، ضد دولت ایران هستند. معمولا سرپرستی این گونه مراکز، با پزشک یا مهندس فعالی است که خود پیش نماز هم می شود، بدون آنکه اطلاعی از اسلام و فقه داشته باشد. این گونه مراکز، از نظر سیاسی، کاملا لیبرال هستند. خانم ها از نظر حجاب، در این مراکز (و فقط در محدوده این مراکز) به یک روسری اکتفا می کنند و حتی در برخی موارد، پیش نمازی را هم بر عهده می‌گیرند! صدها گروه شیعی دیگر نیز در آمریکا وجود دارند از جمله، گروه «انصارالله» که گروهی است با اعضای سیاه پوست از مهاجران سودانی و آمریکایی و دارای اعتقادات عجیب و غریب. رهبر این گروه یک سودانی است و معتقد است پیامبر اسلام و همه ائمه (علیهم السلام)سیاه پوست بوده اند و اعراب نژادپرست، ابوبکر را که سرخ پوست بود، به دلیل رنگ پوستش، بر حضرت علی(علیه السلام)ترجیح دادند.

آمریکایی‌های شیعه

گروه دوم، آمریکایی های سیاه پوست و سفیدپوستی هستند که از راه های گوناگون، از جمله با تبلیغات تصوف، شیعه شده اند. تصوف در آمریکا بیشتر از طریق «فرقه نعمت اللهی دکتر نوربخش» و «فرقه شیخ فضل الله حائری عراقی» تبلیغ می‌شود.

پیروان و مریدان دکتر نوربخش خانقاه های متعددی در شهرهای آمریکا و اروپا ایجاد کرده اند و به طور کلی، بر خلاف مریدان شیخ فضل الله به انجام احکام ظاهری دین تقیدی ندارند. شیخ فضل الله، رهبر گروه دیگر صوفیان، داستان جالبی دارد. وی که روحانی زاده ای از اهالی نجف و مهندس نفت است، تبلیغات خود را در کالیفرنیا آغاز کرد.

مریدانی پیدا کرد و خود را صوفی معرفی نمود. پس از آنکه در حومه شهر آستین در تگزاس، زمینی زیبا و وسیع را خرید و مجموعه ای را به نام «بیت دین»، شامل مسجد، مدرسه و حجره ساخت، تصمیم گرفت تقیه را کنار بگذارد. این ماجرا در اوج فعالیت وی و در دهه هفتاد روی داد و در آن زمان، حدود 150 نفر در مرکز وی فعالیت می کردند. 

شیخ فضل الله روزی به موذن مسجد دستور داد که پس از «اشهد ان محمداً رسول الله» عبارت «اشهد ان علیاً ولی الله» و «اشهد ان علیاً حجه الله» را سر دهد. پس از نماز مغرب و عشا، شیخ در میان مریدانش، که حیرت زده به دور او جمع شده بودند، اعلام کرد که شیعه است و چون در حال تقیه بوده است، نمی توانسته آن را ابراز کند. او ادامه داد که اینک آنان مرکز خودشان را دارند و کسی نمی تواند مزاحم آنان شود و بنابراین تقیه لازم نیست. پس از این ماجرا نیمی از هوادارانش او را به جرم رافضی بودن ترک کردند ولی کسانی که باقی ماندند، شیعه شده و به فعالیت پرداختند از جمله انتشارات «الزهرا» را تأسیس کردند و مجله ای نیز با عنوان «نورالدین» چاپ کردند. فضل الله بعدها مورد آزار دولت آمریکا قرار گرفت و مجبور شد به انگلستان برود. هم اینک نیز در جنوب آفریقا به فعالیت مشغول است. پیروان او در آمریکا هنوز از فعالان محسوب می شوند و به علت چاپ آثار باارزشی، مانند ترجمه «گلشن راز» شبستری و برخی از آثار حیدر آملی مشهور هستند.

البته صوفی ها در آمریکا فرقه ها و شاخه های متعددی دارند و معمولا هم کمتر اهل فعالیت سیاسی هستند. آنان بیشتر می خواهند سیر و سلوک و مکاشفات معنوی داشته باشند و بیشتر آنان نیز از هنرمندان، شعرا و نویسندگان هستند نه از تجار، کارخانه داران و مانند آن. این گروه، فرهنگ حاکم بر آمریکا را دوست ندارند و بوهمی و  nonconformist هستند یعنی تابع فرهنگ عرف نیستند.

شیعیان سیاه پوست آمریکا بیش از هر گروه دیگری با سیاست آمریکا مخالفت می کنند، سیاست و فرهنگ آمریکا را ظالمانه می دانند و با هر وسیله ای، حتی با پوششی غیرمتعارف به مقابله با آن می پردازند. شیعیان آمریکایی آفریقایی تبار، به ویژه، به بعد عرفانی امام علاقه خاصی دارند. نکته درخورتوجه درباره شیعیان آمریکا این است که گروه شیعیان مهاجر، بیشتر در جهت همگون شدن با فرهنگ آمریکا و آمریکایی ها حرکت می کنند:در حالی که گروه دوم، یعنی آمریکایی های شیعه شده همواره در مخالفت با آمریکا ـ در عرصه های سیاست و فرهنگ ـ هستند. این دوگانگی، گاه این دو گروه را در برابر یکدیگر قرار می‌دهد.

گروه های شیعی دیگری نیز در آمریکا فعال هستند، از جمله گروه خوجه ها در کونیز نیویورک که به علت فعالیت های انتشاراتی شان مشهور هستند. آنان کتاب Tahrike Tarsile Quranرا چاپ کرده اند. عضو بسیار فعال این گروه، «عون علی خلفان» است که ترجمه انگلیسی قرآن را از شاکر و ترجمه میراحمد علی را برای اولین بار در سال 1988 چاپ کرد.

غیر از مراکز اسلامی شیعیان، چندین سازمان شیعی دیگر نیز در آمریکا فعال هستند از جمله در شهر م دینه، در ایالت نیویورک و نزدیک به مرکز کانادا، حوزه علمیه کوچکی تأسیس شده است. سازمان دیگری به نام «سازمان جوامع مسلمان اثناعشری آمریکای شمالی» در سال 1986 تأسیس شده است که برای ایجاد وحدت میان شیعیان آمریکای شمالی تلاش می کند و اعضای آن، سازمان ها و مراکز شیعی هستند نه افراد. این مرکز، زمینه همکاری سازمان های تابعه در امور دینی، آموزشی، اجتماعی و اقتصادی را فراهم می‌کند.

سازمان بسیار مهم و مشهور دیگری در آمریکا وجود دارد به نام «فدراسیون جهانی جوامع مسلمان شیعه خوجه»که مدیریت آن را «حاج حسین ولجی» عهده دار است. البته سازمان ها و مراکز شیعی دیگری نیز وجود دارند که به فعالیت مشغول اند. مسلمانان و به طور خاص، شیعیان در آمریکا به سه گروه تقسیم شده اند: گروهی که بسیار مقید به آداب اسلامی هستند، می خواهند مسلمانی خوب باقی بمانند و از فرهنگ غالب آمریکا رنج می برند. این گروه، شامل مهاجران و نیز آمریکایی های مسلمان شده می‌باشند.

گروه دیگر، می خواهند همچون آمریکایی ها زندگی کنند و می کوشند خود را هر چه بیشتر با فرهنگ آنان سازگار کنند و ارزش های غالب در آمریکا را ارزش واقعی می دانند. تنها برخی از مهاجران و نیز برخی از آمریکایی های مسلمان شده، این طرز تلقی را دارند زیرا اسلام، در عمل، راحت تر از فرهنگ غرب است. گروه سوم، مسلمانانی هستند که نه به شدت گروه اول و نه به بی خیالی گروه دوم هستند. پس از یازدهم سپتامبر، این گرایش ها شدیدتر هم شد. گروهی از شیعیان، در اثر فشارهای دولت آمریکا، مأیوس شده و از سازگاری با فرهنگ و سیاست آمریکا دست برداشته و حتی برخی حاضر به بازگشت به کشورهای خود شده اند.

برخی دیگر نیز تلاش کرده اند بیشتر دور هم جمع شوند. از نظر جامعه شناسی معلوم نیست چه وضعیتی پیش خواهد آمد. برخی دیگر نیز با دولت آمریکا برای جنگ علیه تروریسم اعلام همکاری کرده اند و به ویژه، برخی از گروه های شیعه، این تروریسم را به سنی ها و بنیادگراها نسبت می دهند و قائل اند آنان که حاضر به سازش و مصالحه با آمریکا نیستند، همین بنیادگراهای تروریست هستند. مردم آمریکا نمی دانند تفاوت میان سنی و شیعه چیست. آنان حتی نمی دانند که سیک ها مسلمان نیستند و به همین علت، بسیاری از آنان را به خاطر عمامه شان مورد ضرب و شتم قرار داده اند و کار به جایی رسید که سیک ها مجبور شدند روی لباسشان علامت مخصوصی بگذارند و بگویند که ما مسلمان نیستیم.

درباره جمعیت مسلمانان و نیز درباره تعداد گروه های مذهبی در آمریکا اختلاف نظر بسیاری وجود دارد. گروهی اعلام کرده اند که مسلمانان در آمریکا اصلا نمی توانند بیش از دو میلیون باشند در حالی که اگر شما فقط به کتاب تلفن مراجعه کنید، اسم مسلمانان بیش از دو میلیون نفر است. آنان این طور حساب کرده اند که اگر از مساجد و مراکز اسلامی بپرسیم که چند عضو رسمی دارند و تعداد این افراد را با هم جمع کنیم و بعد تعداد فرزندان آنان را نیز حساب کنیم، می توانیم بگوییم که تقریباً دو میلیون نفر مسلمان وجود دارد. اما گروه های دیگر، تعداد مسلمانان در آمریکا را در حدود هشت تا ده میلیون نفر می دانند. بیشتر گروه هایی که منصفانه سخن گفته اند، تعداد مسلمانان را شش تا هفت میلیون نفر تخمین زده اند. البته در این زمینه که از آن میان، چند نفر شیعه هستند، هیچ آمار مشخصی در دست نیست.

براساس یکی از جدیدترین آمارهای تهیه شده در خصوص شیعیان در کشورهای مختلف جهان، جمعیت شیعه در آمریکا حدود 900 هزار نفر است که 15 درصد کل جمعیت مسلمانان این کشور است که حدود .../.../6 نفر است. جامعه مسلمانان در مجموع 2درصد جمعیت .../5../289 نفری آمریکا را تشکیل می‌دهند.

مطلب فوق خلاصه‌ای است از سخنرانی پرفسور محمد لگنهاوزن که چندی پیش در موسسه شیعه شناسی تحت عنوان تشیع در آمریکای امروز ایراد گردیده است. پرفسور لگنهاوزن، یکی از محققان مسلمان آمریکایی تبار است که بیش از یک دهه است که در حوزه علمیه قم به تدریس و تحقیق اشتغال دارد.

مردم آمریکا نمی‌دانند تفاوت میان سنی و شیعه چیست. آنان حتی نمیدانند که سیکها مسلمان نیستند و به همین علت، بسیاری از آنان را به خاطر عمامه شان مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند و کار به جایی رسید که سیکها مجبور شدند روی لباسشان علامت مخصوصی بگذارند و بگویند ما مسلمان نیستیم.

بردگان آفریقایی

در اوایل قرن هجدهم تا اواخر این قرن نیز جمعیت زیادی از بردگان آفریقایی به آمریکا برده شدند که تعداد زیادی از آنها مسلمان بودند. در دهه‌های اخیر نیز به دلیل ورود مهاجران مسلمان به آمریکا، درصد جمعیت مسلمان این کشور افزایش یافته است؛ به طوری که بر اساس برخی برآوردها، انتظار می‌رود که جمعیت مسلمانان در 20 سال آینده جایگاه دین یهود را، که در مقام دوم قرار دارد، بگیرد.

اسلام‌هراسی

پس از عملیات تروریستی 11 سپتامبر 2001 و انجام عملیات تروریستی در غرب به‌ ویژه حمله تروریستی در پاریس در سال 2015، اسلام‌هراسی در آمریکا به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است.

براساس پژوهش جدیدی که در مرکز تفاهم اسلامی و مسیحیت دانشگاه «جرج تاون» آمریکا انجام شده، وقوع جرم علیه مسلمانان در ایالات متحده از سال 2016 به‌ طور قابل ملاحظه‌ای بالا رفته است، به‌گونه‌ای که در این سال 180 مورد جرم از جمله 12 فقره قتل، 34 مورد ضرب و شتم، 49 مورد درگیری لفظی، 56 مورد تخریب اموال و دارایی و 9 مورد آتش‌سوزی عمدی علیه مسلمانان در این کشور انجام شده و این آمار مربوط به جرائمی است که به پلیس گزارش شده است. همچنین شورای روابط اسلامی ـ آمریکایی که مدافع حقوق مسلمانان در آمریکاست، از افزایش 584 درصدی جرایم علیه مسلمانان در سال‌های 2015 و 2016 در مقایسه با سال‌های قبل از آن خبر داده است.

زبان

با اینکه در سطح فدرال هیچ زبان رسمی وجود ندارد، برخی قوانین — مانند شرایط اعطای تابعیت آمریکا — انگلیسی را به صورت پیشفرض در نظر می‌گیرند. در واقع انگلیسی (مخصوصا انگلیسی آمریکایی) به صورت دوفاکتو زبان ملی ایالات متحده است.

انگلیسی زبان

در سال ۲۰۱۰، حدود ۲۳۰ میلیون، یا ۸۰٪ جمعیت پنج ساله یا بیشتر، در خانه تنها انگلیسی صحبت می‌کردند.

اسپانیای

دومین زبان مرسوم در آمریکا اسپانیایی است ، که توسط ۱۲٪ جمعیت در خانه تکلم می‌شود، دومین زبان رایج و رایج‌ترین زبانی که به عنوان زبان دوم آموزش داده می‌شود، است.[۱۸۲][۱۸۳] انگلیسی در بیش از ۳۰ ایالت زبان رسمی است.

هاوایی و 20 نوع زبان بومی

در هاوایی، هم انگلیسی و هم زبان هاوایی جایگاهی رسمی دارند. آلاسکا، در کنار انگلیسی، ۲۰ زبان بومی را به رسمیت می‌شناسد و داکوتای جنوبی زبان سو را. نیومکزیکو و لوئیزیانا، با وجود نداشتن زبان رسمی، قوانینی برای استفاده از، به ترتیب، اسپانیایی و انگلیسی، و فرانسوی و انگلیسی دارند. برخی دیگر از ایالات، چون کالیفرنیا، انتشار برخی از اسناد دولتی شامل فرم‌های دادگاه به اسپانیایی را اجباری کرده‌اند. برخی از قلمروهای ایالات متحده در کنار انگلیسی زبان‌های رسمی دیگری هم دارند: زبان ساموآیی در ساموآی آمریکا و زبان چامورو در گوآم. کارولینی و چامورو در جزایر ماریانای شمالی به رسمیت شناخته شده‌اند[و اسپانیایی که در پورتوریکو از انگلیسی زبان رایج‌تری است، در آن قلمرو یک زبان رسمی به‌شمار می‌رود. زبان‌های خارجی که در ایالات متحده بیش از دیگر زبان‌ها، از مهدکودک تا دانشگاه (تا قبل از تحصیلات تکمیلی)، تدریس می‌شوند شامل اسپانیایی (۷٫۲ میلیون نفر)، فرانسوی (۱٫۵ میلیون نفر) و آلمانی (۰٫۵ میلیون نفر) می‌شود. دیگر زبان‌هایی که آموزششان در مدارس رایج است لاتین، ژاپنی، زبان اشاره آمریکایی، ایتالیایی و چینی هستند. ۱۸٪ از آمریکایی‌ها مدعی هستند می‌توانند در کنار انگلیسی به یک زبان دیگر هم تکلم کنند.

آموزش

میانگین سن ورود به سیستم آموزش

سن ورود به آموزش اجباري در ايالات متحده ، مطابق با ايالت ، از سطح سني 5 تا 8 سالگي متفاوت مي باشد و عمومي ترين سن براي ورود به آموزش اجباري 7 سالگي مي باشد ؛ در پايان دوره سن فارغ التحصيلان بين 15 تا 18 مي باشد كه البته سن 16 عمومي ترين سن و متداول ترين سن براي فارغ التحصيلي مي باشد .

آموزش متوسطه =

آموزش متوسطه در ايالت متحده مطابق با قوانين ، سياستهاي و تدابير ايالات و حوزه هاي مدرسه محلي شامل كلاس 12– 7ميباشد .هيچگونه ساختار، برنامه آموزشي يا قانون اجرايي وجود ندارد، تمامي قوانين و تدابيرازطريق حكومتهاي ايالتي و بيش از 14000 مدرسه محلي تصويب و اجرا مي گردند.تمامي ايالات و حوزه هاي مدارس ، سطح فارغ التحصيلي از مدرسه متوسطه را ، تكميل و اتمام كلاس دوازدهم مي دانند و اسم عمومي براي مدرك فارغ التحصيلي متوسطه ، ديپلم تحصيلات دبيرستاني مي باشد .

قوانین خاص برای هر ایالت

شرايط و نيازهاي آكادميك و برنامه آموزشي فني و حرفه ايي جهت اخذ اين ديپلم از طريق هر ايالت تصويب واتخاذ ميگردد و ممكن است درهرايالت اين شرايط و برنامه هاي آموزشي متفاوت مي باشند.در بسياري از ايالات و مناطق (حوزه ها) نه در تمامي آنها ، امكان كسب ديپلم هاي ويژه دبيرستاني كه مشخص كنندة تكميل و اتمام تحصيلات آكادميك عالي يا برنامه هاي تحصيلي فني و حرفه ايي مي باشند، وجود دارد.گاهي اوقات ، مدارك آكادميك كالج مقدماتي ، تكميلي يا مدارك دبيرستاني آكادميك ناميده مي شوند و در بعضي موارد مدارك فني و حرفه ا ي ، ديپلمهاي دبيرستان فني و حرفه اي ناميده مي شوند.اعطاي اين مدارك كه به شكل خاصي تخصيص يافته اند ، در تمام كشور يك جور و به يك شكل نمي باشد .

عنوان «ديپلم دبيرستان» نام شناخته شده ايي را براي مدرسة متوسطه ابالات متحده بر جاي مي گذارد.محتواي برنامة آموزشي كه به سبك ديپلم و نمرات كسب شده درج شده اند و رونوشت دبيرستان ناميده مي شود .

سيستم نمره دهي

اغلب مدارس متوسطه از نظام ارزيابي استفاده مي نمايند كه از حروف الفباي رمي D , C , B , A و گاهي  E و F و حرف I به معناي نا تمام تشكيل يافته است . اين حروف به نمرات عددي وابسته و مربوط مي باشند . ( عالي ) : A   ( قبولي ) : D  ( مردودي ) :  F 

ساختار آموزشي متوسطه

مقطع آموزش مقدماتي متوسطه مدت زمان 6-2 سال طي رده هاي سني18-14سال به طول مي انجامد. هدف اصلي برنامه هاي آموزش ابتدايي كسب مهارتها ، دانش و گرايشهاي مثبت و اساسي توسط دانش آموزان و تأكيد بر رشد فردي آنان با توجه به نيازها وتوانائيهاي فردي مي باشد.مقطع آموزش ابتدايي اجباري بوده و به صورت رايگان به دانش آموزان ارائه مي گردد.در مدارس ابتدايي طبق آمارسال 1995 نسبت معلمين به دانش آموزان بر 9/14 به1 در مدارس دولتي و3/11به 1درمدارس خصوصي بالغ ميگردد. طبق آمار سال1996،جمعيت سني كه اين مقطع را طي كرده اند برحدود 8/32 ميليون نفر بالغ مي گردد.مقطع تكميلي متوسطه نيز مدت زمان4سال به طول مي انجامد.

به افرادي  كه دوره متوسطه را با موفقيت به پايان مي رسانند مدرك ديپلم اعطا مي شود در اين بين تعدادي هستند كه دوره دبيرستان را ادامه نمي دهند امتحان جامعي به عنوان امتحان توسعه آموزش عمومي (GED) برگزارمي گردد كه درصورت موفقيت افراد به آنها مدرك معادل ديپلم ارائه مي گردد.

جغرافیا

ایالات متحدهٔ آمریکا از شمال با کشور کانادا، و در جنوب با کشور مکزیک مرز خاکی دارد. این کشور در شمال غرب قارهٔ آمریکا و سواحل آلاسکا نیز با روسیه مرزهای مشترک آبی دارد. ۴۸ ایالت به‌هم پیوسته که خاک اصلی آمریکا را تشکیل می‌دهند، از شرق و جنوب شرقی به اقیانوس اطلس و خلیج مکزیک، و از غرب به اقیانوس آرام منتهی می‌شوند. ایالت آلاسکا نیز از شمال به اقیانوس منجمد شمالی، از غرب به تنگهٔ برینگ، و از جنوب غربی به اقیانوس آرام ختم می‌شود. مجمع‌الجزایر هاوایی هم در جنوب غرب خاک اصلی آمریکا و در اقیانوس آرام واقع شده‌اند. مناطق جغرافیایی و فرهنگی ایالات متحدهٔ آمریکا عبارت‌اند از: نیو انگلند، ایالت‌های ساحلی اقیانوس اطلس، ایالت‌های جنوب، ایالت‌های غرب میانه (میدوست)، ایالت‌های جنوب غربی آمریکا و ایالت‌های غرب. کشور ایالات متحدهٔ آمریکا در مجموع ۹٬۸۲۶٬۶۳۰ کیلومتر مربع وسعت دارد، که البته ۴۷۰ هزار کیلومتر آن را جزایر پراکنده و تحت قلمرو آمریکا در اقیانوس آرام و دریای کارائیب تشکیل می‌دهند

سیاست

نظام سیاسی ایالات متحده آمریکا در چارچوب یک قانون اساسی و به صورت یک نظام فدرالی است که از ویژگی‌های حکومتی این کشور به‌شمار می‌رود.

نوع حکومت

کشور آمریکا از نظر سیاسی در وضعیت نظام فدرال قرار دارد به طوری که جمهوری مشروطه فدرال در این کشور حکمرانی می کند و البته از روال قانون اساسی برای آن استفاده می‌شود. کشور آمریکا، قوه مقننه دو مجلس نمایندگان و همینطور مجلس سنا را شامل می‌شود و از رأی مردم برای این روال استفاده می‌شود. در نهایت به مجموعه فعالیت های گفته شده کنگره گفته می‌شود. در این مسیر قوه مقننه مسئولیت قانونگذاری در آمریکا را به عهده گرفته است. در کشور آمریکا رئیس جمهور نقش مهمی دارد که رئیس قوه مجریه نیز محسوب می‌شود او نیز از رأی مردم این کشور انتخاب می‌شود. رئیس جمهور اعضای هیئت وزیران را انتخاب می‌کند و نیاز است که این روال به تأیید دو بخش از سه بخش اعضای مجلس سنا برسد.در نظر داشته باشید که پس از گذشت این دوره، دیگر مجلس سنا قدرتی در وضعیت عزل وزیران ایفا نمی‌کند. قوه قضایی در آمریکا توسط دیوان عالی فدرال این کشور تعیین می‌شود. قوه قضاییه کاملاً مستقل عمل می‌کند و رئیس جمهور و کنگره اجازه ندارند که مصوبات قانون دیوان عالی فدرال را در وضعیت ابطال قرار دهند این گروه حتی اجازه ندارند که از قوانین حاکم سرباز بزنند.

در ساختار سیاسی کشور آمریکا شرایط طوری در نظر گرفته می‌شود که یک شخص یا نهاد نمی‌تواند قدرت مطلق داشته باشد. در واقع قانون اجازه نمی‌دهد که یک بخش از اقلیت ها قدرت زیادی داشته باشند و هیچ نوع قدرت نمایی های افراطی در این کشور دیده نمی‌شود. هر قانونی که در کنگره تعیین می‌شود باید توسط رئیس جمهور مورد ارزیابی قرار بگیرد و سپس تأیید شود. این روال سبب می‌شود که مصلحت عمومی به طور دقیق ارزیابی شود و روال دیکتاتوری به حداقل برسد. کنگره اجازه دارد که از روش های مختلف نظارت خود را بر رئیس جمهور اعمال نماید و در این مسیر یک سری حق و حقوق مشخص برای وی تعیین شده است.

قوای سیاسی

آرای الکترال

به زبان ساده، ساختار انتخابات در ایالات متحده آمریکا، مبتنی‌بر دو مجلس سنا و نمایندگان است. هر ایالت در آمریکا به‌طور مساوی دو نماینده در مجلس سنا دارد و تعداد نمایندگان کنگره یا مجلس نمایندگان مبتنی‌بر فاکتور‌های مختلفی از‌جمله جمعیت هر ایالت است. در‌مجموع تعداد آرای الکترال هر ایالت متشکل است از تعداد آرای نمایندگان آن ایالت در سنا و کنگره. ایالت تعیین‌کننده‌ای، چون کالیفرنیا که بیشترین آرای الکترال را دارد، ۵۵ رأی الکترال آن متشکل است از ۵۳ کرسی یا رأی مجلس نمایندگان و ۲ رأی یا کرسی مجلس سنای این ایالت. در‌نتیجه آن چیزی که از آن ذیل عنوان «کالج الکترال» یاد می‌شود، مجموع آرای دو مجلس سنا و نمایندگان است.

فرهنگ

آداب و رسوم و فرهنگ هر منطقه ای جزو جدایی ناپدیر آن به شمار می آید و ریشه در رسم و رسومات گذشتگان آن مرز و بوم دارد. شاید آشنا شدن با فرهنگ و رسوم هر کشور برای بسیاری از افراد جالب به نظر برسد ، از این رو بررسی فرهنگ مردم آمریکا در بخش یک ضرورت به نظر میرسد.

هنرها

قرن بیستم میلادی قرنی بود که در آن هنرمندان آمریکا از زنجیر قیود و سنت‌های دنیای قدیم خود را آزاد کرده و با خلاقیت خود شاخه‌های فرهنگی و هنری را در جهات جدیدی به شکوفایی رساندند. موسیقی، فیلم، تئاتر، رقص، و دیگر نمونه‌های توصیف هنری امروزه توسط هنرمندان آمریکایی متحول گشته‌اند. احیای موسیقی به شیوه جدید، الگوهای نو در هنر رقص، درام با ریشه‌های سرزمین‌های بومی آمریکا، فیلم‌سازی مستقل در پهنای این سرزمین، جهانی شدن هنرهای نمایشی، همه و همه قسمتی از صحنهٔ هنر معاصر در ایالات متحده آمریکا هستند. اما ریشه و اصل این جوشش خلاق‌آمیز را شاید بتوان بقول دانا گیووا شاعر و رئیس کنونی سازمان ملی پشتوانه هنرهای آمریکا (به انگلیسی: National Endowment for the Arts) در این اصل یافت: دلیل اینکه آمریکا اینچنین در تاریخ خود دارای ویژگی‌های هنری منحصر بفرد، و دست‌آوردهای بدیع از فیلم و موسیقی جاز گرفته تا ادیبات نوین است، جامعه ایست که اصل آزادی فردی را در شهروندان خویش گرامی داشته‌است.

رسانه

سازمان رسانه‌های جهانی ایالات متحده یا هیئت کارفرمایان پخش (به انگلیسی: Broadcasting Board of Governors، به‌طور خلاصه شده BBG)یک سازمان خبرگزاری متعلق به دولت ایالات متحدهٔ آمریکا است. هدف از ایجاد این سازمان ارائه اخبار دقیق منطبق با سیاست های این کشور و اطلاعات به مخاطبان مهم و استراتژیک در خارج از کشور آمریکا اعلام شده‌است. محصولات رسانه‌ای BBG عبارتند از:

تعطیلات

اعیاد فدرال و ایالتی به لحاظ رسمی ایالات متحده آمریکا دارای تعطیلات ملی نیست و هر ایالتی در زمینه تعیین و اعلام روز تعطیل صلاحیت دارد که از طریق مجلس ایالتی اقدام به آن می‌کند. رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و کنگره ایالات متحده آمریکا از نظر قانونی تنها قادر به اعلام تعطیلی برای ناحیه کلمبیا (شهر واشنگتن دی سی) و کارکنان فدرال هستند. اما در عمل بیشتر ایالت‌ها تعطیلات اعلام شده از سوی دولت فدرال را به رسمیت می‌شناسند. این تعطیلات عبارت‌اند از:

ژانویه

اول ژانویه: نخستین روز سال نو سومین دوشنبه ماه ژانویه: سالروز تولد مارتین لوتر کینگ رهبر جنبش حقوق مدنی

فوریه

۱۲ فوریه: سالروز تولد آبراهام لینکلن رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا سومین دوشنبه ماه فوریه: سالروز تولد جرج واشنگتن رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا - روز رئیس‌جمهوری

مه

پنجم مه: سینکو دو مایو آخرین دوشنبه ماه مه: روز یادبود

ژوئیه

۴ ژوئیه: روز استقلال ایالات متحده آمریکا

سپتامبر

اولین دوشنبه ماه سپتامبر: روز کارگر

نوامبر

۱۱ نوامبر: روز یادبود سربازان بازنشسته آخرین چهارشنبه نوامبر: روز شکرگزاری هر دو سال یکبار اولین سه شنبه بعد از اولین دوشنبه ماه نوامبر برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا یا انتخابات کنگره ایالات متحده آمریکا

دسامبر

۲۵ دسامبر: روز کریسمس

جریانات

اشخاص

جایگاه ایشان در جریان و تاثیر گزاری امروزی

______________________________________