المجلس الأعلى للطرق الصوفیة
مجمعی است با شخصیت مستقل برای تنظیم امور اهل تصوف در مصر.
نام نهاد | مجلس اعلای طریقتهای صوفیه |
---|---|
نام نهاد به عربی | المجلس الأعلى لمشیخة الطرق الصوفية |
تأسیس | سال 1976 میلادی |
محل استقرار | قاهره - مصر |
رئیس | الشیخ عبد الهادی القصبی |
تأسیس
این مجلس در سال 1976 م بر اساس اصل 118 قانون اساسی مصر آغاز به کار کرده است تعداد طرق صوفیه در مصر حدود 77 طریق است که 67 طریق در این مجلس ثبت شده است و حدود 6 ملیون صوفی مرتبط با این 67 طریقت است. فقط در قاهره 41 طریقت صوفیانه وجود دارد.
ساختار
این مجلس از 16 عضو تشکیل شده است که مهمترین آنها شیخ مشایخ طرق صوفیه است که توسط رئیس جمهور تعیین میشود و 10 نفر دیگر هر سه سال یکبار انتخاب شده و توسط وزیر فرهنگ، اوقاف، استانداران، وزارت داخله و الأزهر انتخاب میشوند.
مجلس با اعضای ذیل تشکیل جلسه میدهند:
شيخ مشايخ الطرق الصوفية (رئيس).
10 نفر از اعضای انتخابی از مشايخ طرق صوفیه.
نمایندۀ الأزهر به انتخاب شیخ الأزهر.
نمایندۀ وزارت الأوقاف به انتخاب وزیر.
نمایندۀ وزارت داخلی به انتخاب وزیر.
نمایندۀ وزارت فرهنگ به انتخاب وزیر.
نمایندۀ استاندار یا شهردار به انتخاب مسئول مربوط به هر شهر.
مکان استقرار
محل استقرار المجلس الأعلى للطرق الصوفية فپایتخت مصر قاهره قرار دارد.
وظائف
وظیفه این مجلس رسیدگی و ساماندهی امور مربوط به طرق صوفیه بر اساس قانون کشور مصر است که از این امور میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
نظارت بر امور صوفیان و موافقت با تأسيس طرق صوفیه جدید.
تنظیم قوانین مربوط به طريقتهای صوفیانه و مشایخ صوفیه و تنظیم آییننامههای داخلی مجلس اعلای طریقتهای صوفیه.
اعطاء مجوز به خاندانها و موکبهای صوفیانه واشراف بر آنها.
اشراف بر زیارتگاهها و تکيهها و خانقاههایی که برای آنها وقفی انجام نشده و تحت اشراف وزارت اوقاف نیست.
تأسیس دفاتر حفظ قرآن کریم در امامزادهها و تکایا و خانقاههای صوفیه.
ارسال نماينده به کنفرانسهای بين المللی و اشراف بر کنفرانسهای صوفیه.
رابطه مجلس با حکومت
طریقتهای صوفیه در مصر از زمان جمال عبد الناصر بعد انور سادات و بعد حسنی مبارک حامی و همراه حاکمان وقت و سیاستهای حاکمیت بودند. اما در زمان مرسی به مخالفت با او برخاستند و بعد از مرسی از سیسی حمایت کرده و شیخ مشایخ طرق صوفیه عبد الهادی القصبی شعار لا إله إلا الله السيسي حبيب الله سرداد و این خود نشان از نزاع و اختلاف بین اخوانیها و صوفیه در مصر است.[۱]