اسامه خیاط
اسامه بن عبدالله بن عبدالغنی خیاط، امام و واعظ مسجد بزرگ.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۵۳، ۱۹ مارس ۲۰۲۲؛
تولد و تربیت
اسامه بن عبدالله بن عبدالغنی بن محمد بن عبدالغنی بن ابراهیم خیاط، امام و واعظ مسجد الحرام، جانشین پدرش عبدالله خیاط در امامت حرم است. شیخ اسامه از مدرسه علمای حجاز شمرده می‌شود.
او در «محله حارة الباب» مجاور کوه معروف به «جبل الکعبه» در شهر مقدس مکه در اولین روز رجب سال ۱۳۷۵ به دنیا آمد. در آنجا بزرگ شد و علوم اولیه، ابتدایی، میانی، متوسطه و دانشگاهی خود را همانجا دریافت کرد و نزد پدرش شیخ عبدالله بن عبدالغنی خیاط، امام و واعظ مسجدالحرام که عضو هیئت علمای ارشد بود بالندگی یافت و قرآن کریم را نزد او حفظ کرد.
تحصیلات
مدارک علمی
- لیسانس با درجه عالی در حقوق اسلامی، گروه حقوق اسلامی در دانشکده شریعت و مطالعات اسلامی دانشگاه ام‌القری مکه در سال ۱۳۹۷ هجری قمری؛
- مدرک کارشناسی ارشد از دانشکده شریعت و اسلام شناسی دانشگاه ام‌القری مکه در سال ۱۴۰۲هجری قمری؛
- دکترا از دانشکده شریعت و مطالعات اسلامی دانشگاه ام‌القری مکه در سال ۱۴۰۸.
اساتید
اساتیدش در عقیده
پدرش شیخ عبدالله عبدالغنی خیاط؛ شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن باز؛ پروفسور دکتر عبدالفتاح برکة.
اساتیدش در تفسیر و علوم قرآن
- الدكتور محمد الصادق عرجون.
- الدكتور محمد محمد أبو شهبه.
- الشيخ السيد سابق.
- الدكتور محمد بن عبد المنعم القيعي.
- الدكتور يوسف بن عبد الرحمن الضبع.
- الشيخ عبد الرحمن بن حسن حبنكة الميداني.
اساتیدش در تجوید
الشيخ سليمان إمام الصغير عضو لجنة مصحف الأزهر الشريف. الشيخ محمد صديق امام الخولي استاد علم تجويد و قراءات در جامعة الازهر.
اساتیدش در حدیث و علوم حدیث
پروفسور دکتر احمد بن محمد نوور سیف هیلال. پروفسور دکتر عبدالمجید محمود. پروفسور دکتر مصطفی تازی. استاد دکتر عبدال عظیم الغ باشي. پروفسور دکتر الاجمی دونهوری الحویج. بزرگان او در فقه و خاستگاه آن
پروفسور دکتر محمد مندور پروفسور دکتر محمد العروزی عبدالقادر. شیخ عبدالله ال بسام (جایی که پس از نماز مراکش در مسجد بزرگ در درس هایش شرکت کرد). پروفسور دکتر نازیه بن کمال حماد. پروفسور دکتر حامد شمرخ. شیخ عبدالکریم ترابیه. بزرگان او در دستور زبان صرفا گویا
پروفسور احمد مکی انصاری. پروفسور دکتر محمد هاشم عبدالدعيم سالمندی در برنامه درسی تحقیق و بررسی
آقای شیخ احمد سقر، بازپرس و پژوهشگر مشهور. ال.ا.ا.ا ترک در انتساب او پس از خواندن برای آن ها، از جمله محول شدگان، مرخصی حمایت از رمان شش کتاب، نویسنده، حمایت امام احمد و دیگر مادران سنی را از گروهی از گزاره های حدیث دریافت کرد: شیخ عبد الله الموکرکفوری. علامت ابوالفيد علم يدين ياسین بن محمد الفدانی المکی بالاترین سطح زمان خود است. شیخ محمد حیات النبهالی، شیخ دار ال حدیث، سحرنفور. مرخصی علمی او در کاخ جداگانه از شیخ محمود عبدالرحمن آل یحیی مرخصی گرفت. او پس از حفظ قرآن، پس از حفظ قرآن، از پدرش شیخ عبدالله بن عبدالغنی خیاط المکی مرخصی گرفت و رمان هفس را در مورد اسم نقل کرد. او پس از یک ستوان علمی نزدیک به ۱۰ سال مدرک علمی از پدرش دریافت کرد که در آن طیفی از کتاب های دانش پژوهان را در علوم مختلف خواند از جمله: «ارعاب و ارعاب از حديث» تماماً براي داري پيامبر است. «مسجد» ابواسا محمد بن یساء الترمدی از آغاز تا پایان کتاب قضاوت ها. "المنار المنیف در حق و ضعیفان" توسط امام ابن قیم. «مخفف علم مدرن» اثر امام الحافظ ابن کبیر قرشی. «فصل هایی در مخفف شرح حال پیامبر» اثر امام الحافظ ابن کبیر نیز. مجموعه ای از کتاب های ایمانی از جمله «ایمان واسع»، «حمویا بزرگ»، «الدمریه»، «تفاوت اولیای رحمان و اولیای شیطان» که همگی برای شیخ ابن تیمیه و «تهاویا» برای امام ابو جعفر طهاوی است. «خاستگاه های فقهی» شیخ وهاب بحث برانگیز و برخی از «مهد کودک بنگر» امام ابن امام موفق است. برخی از کتاب «تفسیر کراتابی» و برخی از کتاب «تسلط در علوم قرآن» اثر امام سویوتی. آثار محول شده به او ماءدا در سال ۱۳۹۹ در دانشکده شریعت و مطالعات اسلامی دانشگاه ام قرآن به گروه حقوق اسلامی منصوب شد. او در سال ۱۴۰۳ ه .خ به عنوان مدرس در گروه حقوق اسلامی در همان کالج منصوب شد. او در سال ۱۴۰۹ به عنوان استادیار در گروه کتاب و سنن در دانشکده داء و ریشه های دین در دانشگاه ام قرآن منصوب شد. او برای سه دوره متوالی به عنوان رئیس بخش کتاب و سال کالج داوا انتخاب شد. او به دستور سلطنتی به عنوان معلم در مسجد بزرگ منصوب شد، علوم صحیح و مدرن، دکترین واسیت، جای پای امام مالک، «برگزیده» امام ابن الجارود و تفسیر امام فحشا را تدریس کرد. او در اولین جلسه خود در سال ۱۴۱۴ ه .خ به دستور سلطنتی در سال ۱۴۱۴ ه .خ به عنوان عضو شورای شورا انتخاب شد. او به تصمیم وزیر حج و اوقف، استاد عبدالحمید بن احمد عبدالوسا، امام و واعظ مسجدی در مکه منصوب شد. او در سال ۱۴۱۸ ه .خ به دستور سلطنتی به امام و واعظ مسجد جامع منصوب شد. او در سال ۱۴۱۸ به عنوان عضو شورای تأسیس انجمن جهانی اسلام در مکه، در نامزدی شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن باز رئیس سابق و سپس دبیرکل انجمن جهانی اسلام، دکتر عبدالله بن صالح الباید منصوب شد. او نزدیک به دو سال به عنوان دستیار دبیرکل مرجع معجزات علمی در قرآن و سنت در انجمن جهان اسلام خدمت کرد. ادبیات و تحقیقات کتاب «هدایای مختلف بین نوگرایان، اصولگرایان و فقها»، بررسی اخیر بنیادگرایی تحلیلی دکترین. کتاب «محدودیت و استیضاح آنچه از کتاب ابن صلاح به فرماندار عراق راه اندازی و بسته شد»، مطالعه، تحقیق و توضیح. کتاب تفسیر پیامبر از قرآن. کتاب «ماه رحمت و بخشش»، 30 جلسه رمضان. کتاب «ساختن شخصیت مسلمان زیر نورهای کتاب و آفتاب». کتاب «ورود به مطالعه صحیح». کتاب «ورود به مطالعه جای پا». کتاب "سراب بزرگ"، در بیانیه ای که فکر مارکسیستی در حال فروریختن است. کتاب «راهنمای مسلمانان برای اعتقاد به نور کتاب و آفتاب»، تحقیق و فارغ التحصیلی. کتاب "باور اجداد"، تحقیق و فارغ التحصیلی. مجموعه مقالاتی که در مجلات «المنحل»، «همبستگی اسلامی»، «انجمن» و «حج» به چاپ می رسد. در روزنامه های اوکاز، المدینه و المدینا. برنامه های رادیویی بر روی امواج قرآن، فراخوان اسلام و برنامه دوم پخش می شد. لینک های خارجی صفحه او در وب سایت جاده اسلام است مراجع