مصوّریه
مصوّریه طایفه ای بودند با این اعتقاد که خداوند متعال آدم را در قالب و صورت خودش آفرید. آن‌ها برای صحت ادعای خویش به این حدیث استناد می‌کردند که فرمود: «خلق اللّه آدم على صورته» و می‌گفتند این حدیث را احمد حنبل در کتاب مسند خویش آورده و بخاری و مسلم آن را از ابو هریره نقل کرده‌اند. حافظ شیرازى با الهام از این حدیث گفته است: در ازل پرتو حسنت ز تجلى دم زد، عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد. نظرى کرد که بیند به جهان صورت خویش، خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد. [۱] [۲]