ممطوره‏ لقب ديگر فرقه «واقفه» است که با نام ممطوره هم شناخته شده اند. این عنوان در اصل از ترکیب اضافی کلاب ممطوره یعنی سگان باران خورده گرفته شده است که از پلشتی و پلیدی افکار و عقاید رهبران این طایفه حکایت می کند.

وجه تسمیه

دلیل نامیده شدن این گروه به ممطوره این است که در مناظره ای که میان رهبران واقفیه و برخی از بزرگان شیعه همچون علی بن اسماعیل میثمی و یونس بن عبدالرحمن ، اتفاق افتاد و زمانی که بحث میان آن ها بالا گرفت و واقفیان دلایل و براهین علمای شیعه را نپذیرفتند، علی بن اسماعیل میثمی به آن ها خطاب کرد و گفت : «ما انتم الّا كلاب ممطوره» شما جز سگان باران خورده نيستيد. یعنی از مردار بد بوتر و گنديده ‏تر هستيد چون هرگاه سگان از باران خیس شوند، از مردار بد بوتر می شوند. اين نام تا زمان «نوبختى» بر این طایفه مانده بود. نوبختی مى ‏نويسد: هرگاه مردى را بى‏ دين خوانند و او را ممطور گويند، دانسته شود كه وى از كسانى است كه به ويژه بر امامت موسى بن جعفر (ع) درنگ كرده است. است.

عقاید

ریشه عقاید این طایفه، انکار مرگ امام کاظم (ع) است. [۱] [۲] [۳] [۴] ا[۵] [۶]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 426
  2. اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، ص 280.
  3. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بين الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 40.
  4. نشوان الحمیری ابوسعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 164.
  5. بن الخیاط، الانتصار فى الرد على ابن الراوندى الملحد، با مقدمه و تعليقات دكتر ينبرگ سوئدى، مصر، سال 1925 میلادی، ص 136.
  6. نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعه،‌ سال ۱۳۵۵هجری شمسی، ص81 اشعری ابوالحسن، المقالات و الفرق، سال ۱۳۶۲هجری شمسی، ص 91 و 239