ابراهیم برماوی
ابراهیم بن محمد بن شهاب الدِّین بن خالد الأزهری الشافعی الأنصاری ملقب به البرماوی از بزرگترین عالمان عصر خود بوده است. با اینکه بیشتر مشایخ الازهر از بین عالمان مالکی مذهب بودند وی اولین عالم شافعی است که به سمت شیخی الأزهر انتخاب شد که این دلالت بر جایگاه علمی و مذهبی وی دارد. او از سال 1101 هـ/1690 م تا سال 1106 هـ/1695 م به عنوان شیخ الازهر فعالیت می‌کرد. البرماوی قبل از مقام شیخی به عنوان یکی از استادان فقه شافعیه در جامع الازهر تدریس می‌کرد.
| نام | ابراهیم بن محمد بن شهاب الدِّین بن خالد الأزهری الشافعی الأنصاری |
|---|---|
| نامهای دیگر | الشیخ البرماوی |
| وفات | 1106 هـ/ 1695 م |
| محل تولد | روستای برما، محافظة الغربیة، مصر |
| محل وفات | قاهره - مصر |
| مذهب | شافعی |
| برخی آثار | حاشیة على شرح الشیخ یحیى القرافی. حاشیة على شرح ابن قاسم. |
ولادت
ابراهیم بن محمد البرماوی شافعی در روستای برمای استان غربیه مصر متولد شده است.
آثار
از او آثار متعددی در حدیث، فقه شافعی، فرائض، مواریث و تصوف به جای مانده است که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:
1- حاشیة على شرح الشیخ یحیى القرافی لمنظومة ابن فرح الإشبیلی فی علم مصطلح الحدیث.
2- حاشیة على شرح ابن قاسم (الغزی) فی الفقه الشافعی.
3- حاشیة على شرح السبط (وهو الماردینی المتوفى سنة 907 هـ) على الرحبیة فی الفرائض.
4- المیثاق والعهد فیمن تکلم فی المهد.
5- رسالة فی الدلائل الواضحات فی إثبات الکرامات، والتوسل بالأولیاء بعد الممات فی التصوف والتوحید.
6- حاشیة على شرح فتح الوهاب لزکریا الأنصاری.
7- حاشیة على شرح غایة التقریب.
وفات
ابراهیم برماوی در سال 1106 در قاهره وفات کرد و در همانجا به خاک سپرده شد.