جاسم الطویرجاوی


سید جاسم الطویرجاوی (1947م-2020) سخنران و خطیب حسینی واعظ معاصر شیعه و شاعر و نویسنده عراقی است. او از خانواده اصیل موسوی است.

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۰۲، ۱۸ آوریل ۲۰۲۲؛



نسب و تولد

سید جاسم بن سید عبد بن سید عباس از سادات اصیل است که در سال ۱۹۴۷ در نجف به دنیا آمد.

تحصیلات

او همزمان هم به مطالعه درس حوزوی و هم درس دانشگاهی پرداخت؛ اما به دلیل اشتغال زیاد به منبر حسینی فرصت کافی برای به پایان رساندن مراحل تحصیل برای او باقی نماند. درس‌های آکادمیک را تا دوره پایان دوره راهنمایی و درس‌های حوزوی را تا پایان دوره مقدمات در نجف اشرف خواند. برجسته ترین استادان او شیخ عز الدین جزایری و شیخ طه البصری بودند.

نام‌گذاری طویرجاوی

او یک مجلس سخنرانی داشت که از سال 1962 م تا سال 1980 م در کربلا زیر گنبد امام حسین(ع) برگزار می شد و در ابتدا قبل از آمدن به این مکان، در مکانی به نام طویرج برگزار می‌شد؛ از این رو وقتی به برای سخنرانی می‌آمد، می‌گفتند طویرجاوی آمد. و این‌گونه بود که این نام بر او ماند.

سخنران شدن او

او از 10 سالگی بر منبر نشست و سخنرانی کرد. تا جایی که به نوحه‌خوان کربلا شد. او به صدایی سوزناک و حفظ زیاد روضه‌های اهل بیت علیهم السلام مشهور شد.

روزی از شیخ حسین جواد که همیشه نزد خانواده مادری خود مرثیه‌خوانی می‌کرد خواست تا به او نوحه‌خوانی و شیوه منبر رفتن را آموزش دهد. شیخ حسین جواد به او گفت آیا می‌توانی شعر حفظ کنی و او گفت آری. پس شعری به و داد که حفظ کند. بیت اول شعر این بود که:

اگر اشکی برای ریختن داری پس آن را در زمین طف بریز تا آبیاری شود

او نیز سریع آن شعرها را حفظ کرد و در ابتدای منبر شیخ حسین آنها را خواند و بسیار مورد تشویق حاضرین قرار گرفت. از آن پس در ابتدای منبر بسیاری از سخنرانان شعرخوانی می‌کرد.

هجرت به کویت

به دلیل شرایط سیاسی در عراق در آغاز سلطنت صدام حسین و محدودیت روحانیون، در سال ۱۹۸۰ به کویت و سپس در سال ۱۹۹۰ به ایران رفت.

او از سال ۱۹۵۷ خواندن در منبر حسینی را آغاز کرد و در سوریه، لبنان، عربستان سعودی، کویت، بحرین، قطر، ایران و بریتانیا سخنرانی کرد.

وفات

او پس از بستری شدن در بیمارستان الامیری کویت پس از وخامت حالش در سحرگاه روز یکشنبه 11 اکتبر سال 2020 درگذشت. جسم او را به عراق بردند و روز دوشنبه 12 اکتبر در حرم مام حسین(ع) تشییع و به خاک سپرده شد.

پانویس

لینک های خارجی