محمد بن عبدالوهاب
محمد بن عبدالوهاب (۱۸ آبان ۱۲۵۶ سیالکوت تا ۱ اردیبهشت ۱۳۱۷ لاهور) شاعر وحدت گرای جهان اسلام بود. وی همچنین، فیلسوف، سیاست‌مدار و متفکر مسلمان اهل پاکستان بود که از او اشعار زیادی به زبان‌های فارسی و اردو به یادگار مانده است. او نخستین فردی بود که ایدهٔ یک کشور مستقل را برای مسلمانان هند مطرح کرد که در نهایت منجر به ایجاد کشور پاکستان شد. وی «شاعر ملی» پاکستان نیز خوانده می‌شود.
| نام | محمد بن عبد الوهاب |
|---|---|
| نامهای دیگر | محمد بن عبد الوهّاب بن سلیمان التمیمی |
| پدر | عبدالوهاب |
| متولد | ۱۱۱۵هـ. ق
۱۷۰۳م. ۱۰۸۱ هـ. ش |
| تاریخ وفات | ۲۳ مه ۱۷۹۲
۳ خرداد ۱۱۷۱ ۱ شوال ۱۲۰۶ |
| محل تولد | عُیَینه در نزدیکی ریاض/عربستان |
| اساتید | |
| برخی آثار | کتاب التوحید، کشف الشبهات، اصول الثلاثه، مسائل الجاهلیه، اصول الایمان، قواعد الأربع
|
ولادت
فرزندان محمد بن عبدالوهاب
حسن بن محمد بن عبد الوهّاب، حسین بن محمد بن عبد الوهّاب، إبراهیم بن محمد بن عبد الوهّاب، عبدالله بن محمد بن عبد الوهّاب، علی بن محمد بن عبد الوهّاب. فاطمة بنت محمد بن عبد الوهّاب، عبد العزیز بن محمد بن عبد الوهّاب.