حسن خالد
حسن خالد یا شیخ حسن بن سعدالدین خالد (۱۹۲۱ تا ۱۶ مه ۱۹۸۹) از سال ۱۹۶۶ تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۹ مفتی جمهوری لبنان بود که هنگام خروج از دارالفتوی به وسیلۀ انفجار خودرویش ترور شد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۲۱، ۱ مه ۲۰۲۲؛
تولد و تحصیل
او در سال ۱۹۲۱ در بیروت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس انجمن خیریه اسلامی بیروت گذراند. تحصیلات دوره راهنمایی و دبیرستان را در معهد ازهر لبنان در بیروت ادامه داد و دوره دانشگاهی را در دانشگاه الازهر قاهره در دانشکده اصول دین سپری کرد و در سال ۱۹۴۶ مدرک عالی (لیسانس) دریافت کرد.
فعالیت اجتماعی
او فعالیت اجتماعی خود را پس از فارغ‌التحصیلی از کالج شریعت در بیروت آغاز کرد. این فعالیت ها عبارتند از:
- استاد منطق و توحيد؛
- کارمند محکمۀ شرعی و واعظ در مساجد؛
- در سال ۱۹۵۴ معاون قاضی بیروت؛
- در سال ۱۹۵۷ قاضی شریعت در ناحیه عکار؛
- در سال ۱۹۶۰ به دادگاه شرعی استان جبل لبنان منتقل شد؛
- ریاست شورای عالی قضایی شریعت لبنان؛
- ریاست نشست اسلامی (یک نشست هفتگی با حضور روسای دولت، وزرا و معاونان مسلمان است)؛
- ریاست شورای عالی اسلامی در لبنان؛
- نایب رئیس شورای تأسیس انجمن جهانی اسلام در مکه؛
- نایب رئیس اداره خیریه جهان اسلام در کویت؛
- عضو شورای فقه انجمن جهان اسلام در مکه؛
- عضو شورای فقه سازمان دولت‌های اسلامی در جده؛
- عضو مجتمع تحقیقات اسلامی در مصر؛
- نماینده لبنان در چندین کنفرانس عربی و اسلامی.
انتخاب او برای افتاء
تربیت مذهبی او در نگاه و اندیشه او و ارتباط آزاد با هر حزب و گروهی همراه با حفظ اخلاق و شرع تأثیر بسزا داشت. او در انجام کار و وظیفه به ظریف‌ترین نکات توجه می‌کرد؛ اما در تفکر و ارتباطش باز و آزاد بود. مطالعه فلسفه و گفتار و منطق اسلامی تأثیر فراوانی بر وسعت روش‌های اندیشه‌ای او نهاده بود و از تعصب و فکر بسته دوری می‌کرد؛ اما همیشه اخلاق دينی و دستورات دینی سرلوحه عمل او بود. او در بیان حقیقت در برابر رهبران و روسای جمهور بدون مصالحه و چانه زنی جسور بود و از زمان شروع کارش در تبلیغ پیام هدایت، به همین روش ملتزم بود، تا اینکه جامعه مسلمانان در تمام رده‌های لبنان با تقدیر، احترام و یکپارچگی با انتخاب او به عنوان مفتی عام کشور لبنان در روز چهارشنبه ۲۱ دسامبر ۱۹۶۶موافقت کردند.
وظایف مفتي در لبنان
مفتي اعظم جمهوري لبنان مرجع مسلمانان در لبنان در تمام امور ديني آنها، و نماينده آنها در اين وصف به مقامات رسمي در لبنان و خارج از لبنان است. او مرجع تمام مسئولان مذهبی و اداری در بخش های واقف وفتوا در لبنان است و رئیس عالی علمای دینی اهل سنت است و همه دستورالعمل ها را به آن ها مسائل می دهد. علاوه بر این، او از حقوق و امتیازات دیگری که بزرگترین سران دین در جوامع دیگر از آن برخوردار هستند، برخوردار است.
نوشته های او اسلام و همبستگی اجتماعی و مادی در جامعه. ارث در حقوق اسلامی. مقررات وضعیت شخصی در حقوق اسلامی. مکالمات ماه رمضان. راه دايي اسلامي در لبنان در طول قرن 14 ه . ازدواج با غير مسلمانان . پیام معرفی اسلام. موضع اسلام در مورد بت پرستی، یهودیت و مسیحیت. نظرات و مواضع. جامعه شهر قبل و بعد از مهاجرت. مسلمانان در لبنان و جنگ داخلی. تورات، انجیل، قرآن و علم. شهید در اسلام. اسلام و دید آن از زندگی بعد. مدال هایی که او دریافت کرد مدال ملی سرو - لبنان - ۱۶ مه ۱۹۸۹. روسری بزرگ رنس اردنی درجه یک - بالاترین مدال در پادشاهی هاشمی اردن - ۱۹۶۷. مدال عالی رئیس جمهور - جمهوری چاد. نظم اتحاد جماهیر شوروی - کنفرانس توقف تسلیحات هسته ای در ۱۴ اوت ۱۹۷۴ مدال اسلام (جردانوف) - بولونیا. وی همچنین چندین مدال از ایالات متحده آمریکا دریافت کرده است.
برآورد او پس از سخنرانی در الازهر در تالار امام محمد عبدو، دکترای افتخاری در قاهره دریافت کرد، جایی که رئیس جمهور گامال عبدالناصر در سال ۱۹۶۷ میزبان شام به افتخار او بود. او همچنین در سال ۱۹۷۶ دکترای افتخاری از دانشگاه جین جی چین دریافت کرد.
منابع