احمد محایری
احمد محمد محایری در سال 1898 میلادی در شهر باستانی دمشق سوریه به دنیا آمد. ایشان درآنجا بزرگ شد و با روحیه میهنپرستی که در آن زمان حاکم بود عجین شد و از شاگردان ممتاز بود که با هوش و ذکاوت و سرعت در یادگیری توجهات را به خود جلب کرد. زیرکی و استعدادش باعث شد که به مؤسسه پزشکی عرب در دمشق بپیوندد. این مؤسسه تخصصی در آن دوره یکی از مراکز علمی نادر منطقه بود که با پشتکار و همت خود توانست در سال 1921 میلادی دیپلم پزشکی عمومی را اخذ کند و بلافاصله پس از فارغالتحصیلی از دمشق به حجاز نقل مکان کرد. در سال 1921/1922 به مدت یک سال در مکه مکرمه اقامت گزید و در آنجا به سمت ماوراءالنهر رفت که تعداد زیادی از اعراب ساکن حجاز را به خود جلب کرد. وی پس از ورود به اردن در شهر اربد اقامت گزید و چون کشور به تعداد زیادی پزشک نیاز داشت، از این رو بهعنوان پزشک در عجلون و منطقه کوره در شمال اردن منصوب شد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۴۹، ۱۱ مه ۲۰۲۲؛
زندگینامه
احمد محمد محایری در سال 1898 میلادی در شهر باستانی دمشق سوریه به دنیا آمد. در اول مارس 1925 میلادی به عنوان پزشک دولتی در اربد کار خود را بسیار فعال و حرفهای انجام داد. اما در 18 ژوئن 1926 میلادی استعفای خود را ارائه داد تا خود را وقف یک کار بزرگ پزشکی کند و در آنجا وقت خود را صرف مبارزه با برخی بیماریهای همهگیر به ویژه مالاریا و تراخم کرد که طی آن درمان این بیماران و آنها آگاهی از پیشگیری از این بیماری را فرا گرفت. ایشان در 30 مارس 1930 میلادی تابعیت اردن را دریافت کرد و این امر تحت قانون مؤثر شهروندی و در چهارچوب جذب تخصص و صلاحیتهای عربی قرار گرفت که تأثیر زیادی در کار و توسعه خدمات در مؤسسات داشت.
فعالیتها
ایشان فعالیتهای زیادی از جمله: فعالیت سیاسی، اجتماعی، پزشکی و کشاورزی داشت.
تاسیس درمانگاه
او با وجود مشغلههای متعدد به حرفه اصیل خود وفادار بود و در سال 1926 میلادی درمانگاه خصوصی خود را در اربد افتتاح کرد. این درمانگاه در تپه اربد، روبروی شهرداری، نزدیک زندان قدیم سرایا، در جنوب مدرسه حسن کامل الصباح واقع شده است. او همیشه فعال بود چرا که به عنوان واعظ و طبیب سوار بر اسب خود در روستاهای اطراف شهر اربد میگشت در قرن گذشته به درخواست شهردار شهر اربد بهعنوان پزشک در شهرداری اربد کار میکرد و در این مدت برای ساماندهی امور بهداشتی در شهر فعالیت میکرد. به خصوص در زمینه ایمنی مواد غذایی و نظارت بر مغازهها و رستورانها برای رعایت شرایط بهداشتی لازم، فعالیت داشت. وی گاه نیازمندان را مجانی درمان میکرد که این کار او را به مردم نزدیک میکرد و آنان را برایش عزیز میکرد وخ ود نیز مورد قدردانی قرار میگرفت.
همکاری با اخوان
او فعالیت ملی و سیاسی داشت و به دلیل تمایلات اسلامیاش به جنبش اخوانالمسلمین پیوست. و با آنان ارتباط فعالی داشت. و بر اصول خود که بر اساس آن رشد کرده بود ثابت قدم بود
کشاورزی
ایشان به دلیل فعالیتهای کشاورزی گستردهاش متمایز بود. او نزدیک به هزار دونوم زمین را در شمال دره اردن بازیابی و کشت کرد، جایی که موز و مرکبات کشت میکرد. آینده ملت و تضمین توسعه را در کشور دیدند. المحائری به ساختن خانههایی به سبک سنتی شام معروف بود. آنها خانه های سنگی دو طبقه با فضای داخلی زیبا هستند.این خانه در سال 1923 مشرف به باغی سرسبز به مساحت دو جریب ساخته شد.این ساختمان بعدا توسط وزارتخانه اجاره شد. آموزش و پرورش و تبدیل به یک مدرسه مقدماتی دخترانه شد و در این زمینه سرمایه گذاری کرد، زیرا ده خانه سنگی در مکانی حیاتی در شهر ساخت که به اربید خصلت زیبایی شناختی خاصی بخشید. علاوه بر ساخت تعدادی فروشگاه و مغازه که از جمله آنها می توان به کتابخانه الهلال اشاره کرد که اولین توزیع کننده روزنامه ها و مجلات اردنی و عربی در اربید مانند روزنامههای دفاع و جهاد، فلسطین، الهلال است. پیام منار و اردن سعید الدرّه، ثروت التحونی، سامی شمس الدین، نجیب الشریده و صبحی المقات. المحائری تکنیکهای جدیدی را در کشاورزی معرفی کرد، از پمپ برای آبیاری زمینهایی که احیا کرده بود استفاده کرد و یکی از اولین کسانی بود که سایتی برای برش سنگهای ساختمانی در اربید افتتاح کرد و در سال 1965 سنگ شکنهایی را در قلعه تأسیس کرد. او در امور خیریه فعال بود. از طریق جمعیت هلال احمر اردن و جمعیت خیریه ملک حسین کار کنید.
درگذشت
او تا زمان مرگش در 22 مرداد 1346 شمسی کارگری فعال و دقیق باقی ماند و از بنیانگذاران بزرگی بود که آثار مشهوری از خود به یادگار گذاشت و نام آنها را جاودانه کرد.
منبع
- ر.ک: مدخل أحمد محمد المحايری در ویکیاخوان؛ ikhwanwiki.com..