الجزایر

الجزایر مدخلی است به زبان فارسی که در پژوهشگاه مطالعات تقریبی در راستای نگارش کلان پروژه معرفی جریان های جهان اسلام نوشته شده است. هدف از آشنایی با کشور الجزایر که یکی از کشورهای مهم اسلامی محسوب می شود، اولا: آشنایی نسبتا جامع بااین کشور و ثانیا: ایجاد منبع و مرجعیت در زمینه مذکور جهت شناخت کیفیت تعامل با مهم ترین جریانات دینی - مذهبی آنجا می باشد. از دیگر اهداف این پروژه ایجاد شناختی عمیق تر نسبت به عمده جریانات موجود در این کشور به صورت تخصصی برای مراکزی است که جهت فعالیت هایشان به چنین دانش میان مذهبی ای نیاز دارند. در مقاله پیش رو اطلاعاتی در زمینه های زیر از کشور الجزایر ارائه گردیده است: تاریخچه، جمعیت، فرهنگ وزبان، اقتصاد، دین و...

پرچم کشور الجزایر

نقشه کشور الجزایر

موقعیت جغرافیایی کشور الجزایر

نام کشور	فارسی: جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر
مکان	شمال آفریقا
منطقه زمانی	یوتی‌سی+۱ (EET))
زبان	عربی
پایتخت	الجزیره
نوع حکومت و ساختار سیاسی	حکومت متمرکز نظام نیمه‌ریاستی جمهوری
زبان های رسمی	آمازیغی و عربی
واحد پول	دینار الجزایر (DZD)

تاریخچه

جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر کشوری در شمال قاره آفریقا است و در حقیقت دروازه آفریقا و اروپا محسوب می‌شود.

الجزایر (به انگلیسی: Algerian) کشوری در شمال قاره آفریقا است و در حقیقت دروازه آفریقا و اروپا محسوب می‌شود. این کشور از شمال شرق با تونس، از شرق با لیبی، از جنوب شرق با نیجر، از جنوب غرب با مالی و موریتانی، از غرب با صحرای غربی و از شمال غرب با مغرب همسایه است. در شمال این کشور دریای مدیترانه قرار دارد. بیابان و صحرا بیش از چهار پنجم خاک این کشور را پوشانده است. در دهه ۵۰ میلادی ذخایر نفت و گاز در این بیابان‌ها کشف شد اما همچنان اغلب الجزایری‌ها در نزدیکی خط ساحلی این کشور زندگی می‌کنند. تا پیش از ورود فرانسوی‌ها به الجزایر، این کشور، کشوری مستقل بود که با سیستم قومی اداره می‌شد. اداره کشور به دست شخصی که "بای" نامیده می‌شد بود و سه استان بزرگ داشت. هر استان را یک "بای" اداره می‌کرد. در سال ۱۸۳۰ فرانسه این کشور را اشغال و آن را مستعمره خود کرد. این کشور در سال ۱۹۶۲ استقلال خود را به دست آورد اما در جنگ‌های داخلی که برای استقلال روی داد بیش از یک میلیون الجزایری جان خود را از دست دادند. الجزایر عضو اتحادیه آفریقا، اتحادیه عرب و اوپک است. مردم این کشور از نژادهای عرب و بربر هستند. بربرها نخستین کسانی بودند که از روزگار خیلی دور در این سرزمین سکونت داشتند. اولین بار فنیقی‌ها در سدهٔ دوازدهم پیش از میلاد به ان کشور هجوم آوردند و مهاجر نشین‌هایی در کرانه‌های شمالی آن پدیدآوردند. سپس کارتاژی‌ها به آن جا وارد شدند و نواحی شرقی آن را به تصرف درآوردند. رومی‌ها، پس از برانداختن دولت کارتاژ، به این سرزمین دست یافتند و چندی بر سواحل شمالی آفریقا و سرزمین‌های ساحلی الجزایر حکومت کردند. واندال‌ها در ۴۳۰ بعد از میلاد، دست رومی‌ها را از الجزایر کوتاه کردند. مردم الجزایر در آغاز قرن هشتم میلادی با آمدن اعراب به این سرزمین به اسلام گرویدند. از سال ۶۴۴ تا ۶۵۶، اولین قبیله بربر الجزایری که به اسلام گروید، مَغراوی‌ها بودند. به نوشته ابن خلدون، مورخ قرون وسطی، «اوزمار بن سکلب» رهبر مغراوی‌ها به درخواست عثمان بن عفان، خلیفه سوم، اسلام آورد. مغراوی‌ها نیز با بازگشت رهبر خود، دسته جمعی، به اسلام گرویدند. به سال ۶۶۵، حکومت بنی امیه اولین حمله خود به مغرب را آغاز کرد. سال ۶۸۳، فتوحات عقبة ابن نافع آغاز گردید. اگر چه مقاومت‌های بیزانسی‌ها اندکی مانع آنها شد، اما بربرها کوتاه نیامدند. از سوی دیگر، این مغراوی‌ها بودند که از ابتدای جنگ به بنی امیه پیوستند.

تقسیمات کشوری

پایتخت و شهر های مهم:

وضعیت دین

مذاهب اسلامی:

اهل سنت در تونس:

شیعه در الجزایر:

جریان های شاخص

چهره های شاخص