سعد جاویش
سعد جاویش یا سعد سعد ریزق جاویش از علمای ازهر، تجدد طلب، معلم حدیث و علم در دانشگاه الازهر و شیخی از شیخ های ستون در حدیث الشریف است و علوم او در مسجد الازهر با امام حسین بن علی، رضایت خدا، به دود و سال خود پایان می دهد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۳۸، ۸ ژوئن ۲۰۲۲؛
تولد
دکتر سعد سعد ریزک جاوید۳ در بهار دیگر در سال ۱۳۶۰هجری در فروردین |۱۳۲۰ ه .ق در روستای ریزک جویش از مرکز سیدی سالم در استان کفر الشیخ برای خانواده ای علمی به دنیا آمد که با امام حسین بن علی، رضایت خدا، به دود و سال خود پایان می دهد.
تحصیلات
پدرش امام مسجد روستا بود و حافظ کتاب خدا بود و از پسرش سعدا خواست تا قرآن را حفظ کند و در سنین پایین آن را به طور کامل حفظ کند. پس از اتمام قرآن در سال ۱۳ به مؤسسه دینی داسوک در الازهری پیوست. او در سال ۱۳۴۲ دبیرستان ازهر را در نظام قدیمی از مؤسسه مذهبی دسوک دریافت کرد. سپس مدرک بین المللی خود را از دانشکده خاستگاه های مذهبی دانشگاه الازهر در گروه تفسیر و علوم مدرن با برآورد کلی بسیار خوب در سال ۱۹۶۸ دریافت کرد سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال ۱۹۷۰ با موضوع «نگرش سال از آرایش» دریافت کرد او دکترای خود را در سال ۱۳۵۵ با افتخارات اول دریافت کرد و چاپ نامه را به هزینه دانشگاه و گردش آن بین دانشگاه ها توصیه کرد و موضوع آن «بلند کردن خجالت ملت در پرتو کتاب و سنن» بود. او به خاطر پژوهش هایش «عصر زکات» و «سپیده دم شیطان» در علم هديه نبوی استادی گرفت
استادان
والده سعد رزق جاويش محمد ياسين الفاداني عبدالحليم محمود محمد أمين التازي محمد السيد ندا محمد أبو شهبه محمد علي أحمدين عبدالوهاب غزلان أحمد السيد الكومي محمد السيد ندا سليمان دنيا محمد فتح الله بدران محمد الحافظ التيجاني عبد الله بن الصديق الغماري محمد بن علوي المالكي محمد عبدالحكيم بن شرف القادري شيخ الإسلام بالهند محمد طاهر القادري الحبيب عباس بن محمد السقاف الشرباصي الحسنين محمد علي السماحي محمد أبوالعيون عبدالوهاب عبداللطيف محمد زكي الدين إبراهيم نجم الدين محمد أمين الكردي محمد خليل الخطيب النيدي مصطفى أبو سليمان الندوي أحمد نور سيف رفعت فوزي عبدالمطلب أحمد معبد عبدالكريم.
تالیفات
رفع الحرج عن الأمة في ضوء الكتاب والسنة. وكتاب موقف السنة من التبرج، السنة مسؤلية الأمة شبهات وردود، آداب الدعاء، آداب العلم ، السنن الذكية في الفضائل النبوية (٨أجزاء) نزغ الشيطان السنة المشرفة وعلوم الحديث المأدبة النبوية في الهبة والهدية والوصية التوجيهات النبوية لسلامة المعاملات الإسلامية قضايا حديثية على طريق الهجرة ألقاب أهل الله جبر الخاطر البكَّاؤون ناشئة الليل ضوء القمر شواهد الإيمان (جزآن) المسحة المحمدية تذكير المحبين بأسانيدى إلى سنة خاتم النبيين صلى الله عليه وسلم (طبع بذيل سَبَت شيخه محمد ياسين الفادني المسمى بالعقد الفريد) منبر التحرير كشف الهوى السنة النبوية شبهات وردود (وهذا غير "السنة مسؤولية الأمة شبهات وردود" وهو من آخر ما كتب)
کتاب هایی که در الازهر و غیر آن قرائت کرد
صحيح البخاري صحيح مسلم موطأ الإمام مالك جامع الترمذي سنن أبي داوود سنن النسائي سنن ابن ماجة فتح الباري شرح صحيح البخاري للإمام ابن حجر العسقلاني عمدة القاري شرح صحيح البخاري للإمام بدر الدين العيني بهجة النفوس لأبي جمرة صحيح مسلم بشرح الإمام النووي الأربعون النووية للإمام يحيى بن شرف النووي الشفا بتعريف حقوق المصطفى لالقاضي عياض. الأوائل السنبلية الشمائل المحمدية أوجز السِّيَر لابن فارس الأربعون العجلونية الأربعون التُساعية لابن دقيق العيد فضل الصلاة على النبي صلى الله عليه وسلم لابن فارس الأحاديث المعللةلـابن المديني البصري كما كانت له أحاديث إذاعية مسجلة في إذاعة القرآن الكريم بالقاهرة وله العديد من المقالات والبرامج واللقاءات التليفزيونية داخل مصر و خارجها والتي تمحورت حول السنة والشبهات المثارة حولها .
فعالیت
عمل واعظاَ عاماَ فور تخرجه 1968م بالقاهرة في وعظ الأزهر. ثم عين معيداً بكلية أصول الدين بالقاهرة سنة 1970م. ثم بات مدرساً بقسم الحديث وعلومه سنة 1976م. حصل على درجة أستاذ مساعد عام 1981م. ثم على درجة أستاذ سنة 1986م . وقد عمل مدرساً بكلية الشريعة بجامعة أم القرى بمكة المكرمة في قسم الشريعة من عام ١٩٧٩م إلى ١٩٨٤م يساوي 1400هـ الى 1404هـ . كان له كرسي إسبوعي بالمسجد الحرام بمكة المكرمة خلال هذه المدة ، وبعدها عاد للعمل أستاذاً بكلية أصول الدين بالقاهرة. عمل أستاذاً في كلية التربية للبنات بالرياض من سنة 1409هـ وحتى سنة 1414هـ ، وفي خلال هذه المدة كان عضواً بلجنة تطوير المناهج بالرئاسه العامه لتعليم البنات بالمملكة العربية السعودية ، وشارك في عدة مؤلفات في التفسير والحديث والفقه والقراءات وعلوم الحديث وذلك لمدارس تحفيظ القرآن الكريم الثانوية التابعة للرئاسة العامة لتعليم البنات بالمملكة العربية السعودية. ناقش وأشرف خلال هذه الفترة على العديد من رسائل الدكتوراه والماجستير ونوقشت بالكلية وانتدب لمناقشة رسائل بجامعة أم القرى وجامعة الإمام. رشح أيضاً أستاذاً زائراً لكلية البنات بـجامعة الملك عبدالعزيز بجده سنة ٢٠٠١م المساوي لـ 1421هـ. كان عضوًا باللجنة العلمية الدائمة لترقية الأساتذة بجامعة الأزهر عمل مدرسًا للحديث النبوي الجامع الأزهر رشحه شيخ الأزهر الأسبق الشيخ محمد سيد طنطاوى لعمادة كلية أصول الدين بالقاهرة فرفضها وقدم استقالته اعتراضاً فألغى الشيخ الفكرة فعاد إلى عمله أستاذاً للحديث وعلومه بالكلية. رفض دخول هيئة كبار العلماء بالأزهر الشريف.
همایش‌ها
او در بسیاری از کنفرانس های علمی در جهان اسلام شرکت کرده است، از جمله:
کنفرانس «ارشاد پیامبر برای وکالت و ارشاد» که در رمضان ۱۴۲۵ ه .خ (۱۳۸۳) در امارات متحده عربی برگزار شد. کنفرانس "متحد کردن ملت و اصلاح مفاهیم دینی" در مالزی در ماه شبان در سال 1427 ه .ش (2006م) برگزار شد
وفات
او علاوه بر سخنرانی در دانشگاه، مؤسسه ها و مراکز مذهبی، علاوه بر درس هایش در الازهر الشریف و اطراف، هر جمعه خانه اش را برای دانشجویان حدیث پیامبر باز می کرد و بارها از او دعوت می شد که خدا را به مهر و موم بخار واقعی که سه سال قبل از مرگش آغاز کرده بود، ببندد و خدا دعاهایش را جواب داد، بنابراین او این را داشت.
او پس از نماز خواندن در سحرگاه یکشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در سن ۷۸ سالگی در گذشت.