جلالیه
جلالیه ظاهرا «صوفیه» منتسب به جلال‌الدین محمد بلخى (مولوی) صاحب کتاب مثنوى یا به نوه او جلال‌الدین فریدون مشهور به عارف است که پس از بهاءالدین ولد فرزند مولانا جلال‌الدین، بر مسند قطبیت نشست. و یا شاید این «جلالیه» فرقه‌اى از دراویش خاکسار باشند. [۱] [۲] در برخی دیگر از منابع نیز نوشته‌اند که جلالیه از صوفیه‌اند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلال‌الدین مولوی رومی است و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. [۳]