عبدالقادر العیدروس
عبدالقادر بن شیخ العیدروس (۹۷۸ - ۱۰۳۸ هجری قمری) مورخ و محققی است که در میان پادشاهان و رؤسای جمهور اکثر کشورهای اسلامی از جایگاه بالایی برخوردار است. او به دنبال دستیابی به کتاب و تقاضای زیاد از کشورهای مختلف برای آن بود و آثار فراوانی را که حاکی از دانش گسترده و خوش خطی و زیبایی بیان اوست، تألیف کرد، از جمله کتاب معروفش «تاریخ النور السافر» است.[۱]
نسب
عبدالقادر بن شیخ بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله العیدروس بن أبی‌بکر السکران بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی‌طالب، و امام علی، همسر فاطمه، دختر محمد، صلی الله علیه و آله است.
وی بیست و ششمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در آستانه روز پنجشنبه بیستم ربیع الاول سال 978 هجری قمری پس از مهاجرت پدرش از حضرموت در سال 958 هجری قمری در شهر احمدآباد کشور هند به دنیا آمد. قرآن و بخشی از علوم را نزد عده‌ای از علما خواند و چندین متن را حفظ کرد و خرقه عرفان پوشید و برای نشر علم هجرت کرد.
اساتید
او خود را وقف کسب علوم کرد و در رشته‌های مختلف از علما بهره برد، از جمله:[۲]
پدرش شیخ بن عبدالله العیدروس
حاتم بن أحمد الأهدل
برادرش عبدالله بن شیخ العیدروس
عبدالملک بن عبدالسلام دعسین
درویش بن حسین الکشمیری
موسى بن جعفر الکشمیری
محمد بن حسن جشتی
تالیفات
وی دارای کتابهای فراوانی است از جمله:[۳]
«النور السافر عن أخبار القرن العاشر»
«تعریف الأحیاء بفضائل الإحیاء»
«الفتوحات القدسیة فی الخرقة العیدروسیة»
«الحدائق الخضرة فی سیرة النبی ﷺ وأصحابه العشرة»
«إتحاف الحضرة العزیزة بعیون السیرة الوجیزة»
«المنتخب المستصفى فی أخبار مولد المصطفى»
«الأنموذج اللطیف فی أهل بدرالشریف»
«الدر الثمین فی بیان المهم من علم الدین»
«المنهاج إلى معرفة المعراج»
«أسباب النجاة والنجاح فی أذکار المساء والصباح»
«الحواشی الرشیقة على العروة الوثیقة»
«عقد اللآل بفضائل الآل»
«خدمة السادة بنی علوی باختصار العقد النبوی»
«منح الباری بختم البخاری»
«الروض الفاخر فیمن اسمه عبدالقادر من أهل القرنین التاسع والعاشر»
«صدق الوفاء بحق الإخاء»
«بغیة المستفید فی شرح تحفة المرید»
«النفحة العنبریة فی شرح البیتین العدنیة»
«غایة القرب فی شرح نهایة الطلب»
«الزهر الباسم من روض الأستاذ حاتم»
«قرة العین فی مناقب عمر بن محمد باحسین»
«الروض الأریض والفیض المستفیض» دیوان شعر
وفات
وی در سال 1038 هجری قمری در احمدآباد وفات یافت و در آنجا به خاک سپرده شد و مردم قبرش را زیارت می‌کنند و متبرک می‌دانند[۴].
منابع
الشلی, محمد بن أبی‌بکر (1319 هـ). المشرع الروی فی مناقب السادة الکرام آل باعلوی (PDF). الجزء الثانی. صفحة 147.
العیدروس, عبدالقادر بن شیخ (2001 م). النور السافر عن أخبار القرن العاشر. بیروت، لبنان: دار صادر.
پانویس
- ↑ الزرکلی, خیر الدین (أیار 2002 م). الأعلام - ج 4 (الطبعة الخامسة عشر). بیروت: دار العلم للملایین. صفحة 39. مؤرشف من الأصل فی 10 دیسمبر 2019.
- ↑ الحبشی, عیدروس بن عمر (2009). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الثانی. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 1032 - 1034.
- ↑ المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة. الجزء الأول. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 103.
- ↑ المحبی, محمد أمین بن فضل الله (2006). خلاصة الأثر فی أعیان القرن الحادی عشر. الجزء الثانی. بیروت، لبنان: دار الکتب العلمیة. صفحة 427.