امیل جمیل لحود
تولد
اميل لحود در 12 ژانويه 1936در شهرك بعبدات لبنان به دنيا آمد. او فرزند ژنرال جميل لحود است كه در ايجاد ارتش لبنان و تلاش‌هاي اين كشور در راستاي كسب استقلال نقش بسزايي داشت.
ورود به ارتش تا ریاست کل قوا
در سال 1968 فرماندهي اولين ناوگان نيروي دريايي لبنان را برعهده گرفت و از سال 1970 تا 1983 كه در مقام رياست دفتر نظامي وزارت دفاع لبنان قرار داشت در سمت‌هاي مختلفي از ارتش فعاليت مي‌كرد. همچنين او در مقام رئيس كل قوا از سال 1989 تا 1998 ارتش كشور را كه در اثر جنگ داخلي (90 - 1975) تضعيف شده بود، بازسازي كرد.
دوره ریاست جمهوری
او در 24 نوامبر 1998 (ميلادي) به عنوان چهاردهمين رئيس جمهور لبنان انتخاب شد، گر چه دوره رياست جمهوري او بايد در دسامبر 2004 پايان مي‌يافت اما پارلمان لبنان پس از تصويب لايحه‌اي در سپتامبر 2004 (ميلادي) دوره رياست جمهوري او را براي مدت 3 سال ديگر تا 2007 (ميلادي) تمديد كرد. دوره رياست جمهوري اميل لحود در 24 نوامبر 2007 (ميلادي) به پايان رسيد ولي به دليل مشكلاتي كه در اين كشور بر سر انتخاب رئيس جمهور جديد و نظام انتخاباتي بروز كرد او قبل از ترك كاخ رياست جمهوري طي پيامي با اعلام حالت فوق‌العاده در لبنان، كنترل امنيتي كشور را به ارتش واگذار كرد.
روابط با ایران
لحود به عنوان رئيس‌جمهور سابق لبنان و شخصيتي تاثيرگذار نقش بسيار خوبي در تحولا‌ت گذشته لبنان داشته و روابط خوبي با تهران داشت. او در گذشته هم تلا‌ش بسيار زيادي در جهت توسعه روابط با ايران انجام داد. حمايت لحود از مقاومت اسلامي در جريان نبرد طولاني مدت اين گروه با نيروهاي رژيم صهيونيستي و به ويژه طي جنگ 33 روزه با اسرائيل نقش زيادي در توفيقات و پيروزي‌هاي لبنان در جبهه نبرد با رژيم صهيونيستي داشت. در عين حال وي قبل از سفر خود به ايران تاكيد كرد كه ديدارش از ايران اعلام وفاداري به جانبداري ايران از لبنان به ويژه در زمان رياست جمهوري وي است. لحود در مصاحبه‌اي با شبكه المنار گفت: «دعوت ايران مربوط به زماني است كه در سمت رياست جمهوري بودم اما حوادث و رخدادهاي گوناگون مانع سفرم به تهران شد». لحود با رد انتقادهايي كه عليه وي جريان دارد، افزود: «چند ماه قبل تصميم گرفتم كه در اين تاريخ به ايران سفر كنم زيرا ايران بدون هيچگونه چشمداشتي در كنار لبنان بود و هيچگاه از ما چيزي در مقابل درخواست نكرد». رئيس‌جمهور سابق لبنان در پاسخ به پرسشي در مورد انتقادات ضد وي در ماه‌هاي اخير و امكان تشديد آن پس از سفر به ايران افزود: «من به باورهاي خود ايمان دارم و در انتظار انتقادات آنان هستم». وي منتقدان خود را طرفداران اسرائيل خوانده و افزود: «جوني عبدو رئيس سازمان اطلاعات ارتش لبنان از جمله منتقدان من است كه قبل از اشغال بيروت در سال 1982 و 1983 از كساني بود كه زمينه‌ساز حمله اسرائيل به لبنان بود. من آن وقت جزو افسران ستاد ارتش بودم و به ياد مي‌آورم كه عبدو سه ماه قبل از حمله با رفتن نزد افسران ستاد به آنها مي‌گفت كه اسرائيل بيروت را اشغال خواهد كرد. بايد پرسيد كه وي اين اطلاعات را از كجا بدست آورده بود؟!». لحود افزود: «پس از اشغال بيروت، آريل شارون وزير دفاع وقت اسرائيل در منزل جوني عبدو ساكن بود و با آوردن چمدان‌هاي پول از يك كشور عربي، آن را بين افراد خاصي تقسيم كرده و مبلغ معيني ماهيانه به آنان مي‌پرداخت كه در دوره من اين نوع اعمال را متوقف كردم». رئيس جمهور سابق لبنان گفت: «مهم‌ترين چيزي كه انجام داديم اين بود كه توانستيم دشمن را در سال 2000 شكست داده و خاك لبنان را آزاد كرده و بار ديگر دشمن را در جنگ تابستان 2006 شكست داديم. سخناني كه گاه و بيگاه مي‌شنويم مهم نيست؛ بلكه مهم آن است كه بر دشمن پيروز شديم». لحود با اشاره به فشار آمريكا و سپس ترور رفيق حريري گفت: «در آينده نزديك واقعيت روشن خواهد شد. آنها مي‌كشند و سپس در تشييع جنازه مقتول شركت كرده و آن وقت همه مردم را متهم مي‌كنند». در هر صورت روابط ايران و لبنان يك روابط پايداري است، دولت‌ها و گرايش‌هاي آنها تنها مي‌توانند تاثيرات جزئي بر اين روابط بگذارند. با اين حال به نظر مي‌رسد رويكرد جديدي كه ايران اتخاذ كرده است رويكرد صحيحي در روابط با لبنان باشد، چرا كه در پي آن همكاري با كل لبنان و كمك به وحدت لبنان حادث مي‌شود ضمن اينكه نشانه باز بودن درهاي سياست ايران به روي همه گروه‌هاي لبناني است.