صاحب الزمانیة از پیروان سید حسن صاحب الزمانى (1288- 1355 هجری قمری) بودند.

تاریخچه

وى در اصل اهل یزد بود، ولى در تهران تحت تربیت و تعلیم حاج شیخ هادى نجم‏ آبادی، ابوالحسن جلوه، شیخ فضل اللّه نوری و حاج میرزا حسن آشتیانى قرار گرفت. او در علوم متداول زمان خود از قبیل حکمت و کلام و فقه و حدیث و تفسیر متبحر بود.

وجه تسمیه

وجه شهرت سید حسن به صاحب الزمانى این بود که وى در آغاز جوانى به تحریک شیخ احمد کرمانى در حدود همدان و کرمانشاهان ادعا کرد که صاحب الزمان و موعود شیعه است، چون علاوه بر سیادت منظرى خوش و هیئتى مطبوع و شبیه به تصاویر خیالى که نقاشان از بعضى از امامان مى‏کشیدند، داشت. جمع بسیاری با او همراه شدند. بنا بر این، از طرف دولت وقت او را همراه با شیخ احمد کرمانى توقیف و روانه تهران کردند. پس از ورود به تهران آنان را به‏ زندان افکندند. شیخ احمد در زندان درگذشت، ولى سید حسن به وساطت یکى از اعیان دولت آزاد شد و از دعاوى پیشین خود توبه کرد و در اواخر عمرش در مشهد ساکن شد. [۱] [۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 291 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. دایرة المعارف دانش بشر، ص 365.