سحابیه (غمامیه) از غلاة شیعه و از قایلان به الوهیت و رجعت امام علی ‌علیه‌السلام و به نظر از شاخه‌های سبأییه هستند.

اعتقادات

معتقدند که حضرت ‌علیه‌السلام از دنیا نرفته، بلکه در ابرها حضور دارد و رعد آسمان صدای اوست و برق آن، برق شمشیر اوست. هرگاه ابر بر ایشان سایه افکند، خطاب به آن کرده می‌گویند: السلام علیک یا أبا الحسن. او خدایى است در صورت انسان. هیچ ازدواجی شکل نمی‌گیرد، مگر با شهادت و نظارت او. در هر نکاحی شهادت خداوند و رسولش کافى است. بنا بر این، به شهادت آدمیان هیچ نیازی نیست. معتقدند که حضرت علی ‌علیه‌السلام برای انتقام از دشمنانش باز می‌گردد. اسحاق بن السوید العدوى در یکی از قصاید خود، خوارج، معتزله و این فرقه را نکوهیده و گفته است: برئت من الخوارج لست منهم‏ من الغزال منهم و ابن باب‏ و من قوم اذا ذکروا علیا یردون السلام على الحساب‏ یعنی من ازخوارج برائت جستم و از آنان نیستم از غزال و از ابن باب هم برائت جستم. من از قومی برائت می جویم که هر وقت از علی یاد می‌کننند بر ابرها جواب سلام می‌گویند. [۱] [۲][۳] [۴] [۵]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 226 با ویرایش و جابجایی و اصلاح گسترده عبارات
  2. حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 154- 155.
  3. عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 37.
  4. الفرق و التواریخ، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 249، 253.
  5. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 71- 144.