ریاحیه از فرق راوندیه و پیروان مردى به نام ابوریاح بودند که از سران و علماى ایشان بود.

تاریخچه

پس از ابوهاشم بن محمد بن حنفیه میان حارثیه که پیروان عبدالله بن معاویه (که به نوعی مدعی امامت و وصایت ابوهاشم شده بود) محسوب می‌شدند و عده‌ای دیگر از روندیه نسبت به جانشینی ابوهاشم، اختلاف در گرفت. روندیه امامت را از آن محمد بن علی (پدر سفاح و منصور عباسی ) و حارثیه آن را متعلق به عبدالله بن معاویه مى‌دانستند و قرار شد که هر دو گروه حکمیت شخصی به نام ابوریحان را که از رؤسا و علماء آنان بود بپذیرند و او نیز حکم کرد که محمد بن علی وصی ابوهاشم است و در نتیجه بیشتر پیروان فرقه حارثیه (اتباع عبدالله بن معاویه) به فرقه روندیه گرویدند. [۱] [۲]البته در کتاب فرق الشیعة اشاره‌ای به نام این فرقه نشده است، هر چند آرای مربوط به ایشان بیان شده است. [۳]

اعتقادات

ریاحیه معتقد بودند که ابوهاشم عبدالله بن محمد حنفیه درباره محمد بن على بن عبدالله بن عباس وصیت کرد و رشته امامت را به او متصل کرده است. [۴][۵]

پانویس

  1. اشعری قمی سعد بن عبدالله ابی خلف، المقالات و الفرق، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963، ص 40
  2. نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص 33
  3. نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص 33
  4. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،چاپ دوم، ص 208 با ویرایش اندک.
  5. اشعری قمی سعد بن عبدالله ابی خلف، المقالات و الفرق، تحقیق الدکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963، ص 40