محمد بن مسلم
محمد بن مسلم ثقفی کوفی از اصحاب محمد باقر و جعفر صادق و از راویان حدیث بود که به جهت وثاقت جزو اصحاب اجماع محسوب می‌شود. وی از اهالی کوفه بود که اصالتش به طائف برمی‌گشت. در اواخر سده نخست و نیمه اول سده دوم هجری می زیست. خود می‌گوید سی هزار حدیث از محمد باقر و شانزده هزار حدیث از جعفر صادق شنیده است و جزو فقیه‌ترین اصحاب ائمه در زمان خود بوده‌است.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۲۵، ۶ سپتامبر ۲۰۲۲؛
| نام | محمد بن مُسلِم ثَقَفی کوفی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ابوجعفر • محمد بن مسلم ثقفی کوفی ثقفی • محمد بن مسلم ثقفی الطائفی • محمد بن مسلم طائفی • محمد بن مسلم اوقص • اَعور • حدّاج • قصیر • طحّان • ثقفی |
| زاده | نیمه اول سده دوم هجری • کوفه |
| درگذشت | ۱۵۰ق |
| استادان | امام باقر(ع) • امام صادق(ع) • امام کاظم(ع) |
| آثار | مسند محمد بن مسلم الثقفی الطائفی • الأربعمائةُ مسألة فی أبواب الحلال و الحرام |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | اصحاب اجماع • راوی فقه از معصوم • قاضی |
محمد بن مسلم که به خاطر زهدش هم معروف بوده، در اصل آسیابان بوده، و در کوفه به کار قضا مشغول بوده است. فتواهای سریعش زبانزد بوده است. برخی شیعیان او را فقیه ترین اصحاب محمد باقر می دانند. از اوست که می گوید در هر مسئله ای تردید کردم آنرا از ابوجعفر پرسیدم. به گفته خودش سی هزار حدیث از محمد باقر و شانزده هزار حدیث از جعفر صادق نقل کرده است[۱].
نسب و کنیه
محمد بن مسلم بن رباح (ریاح) ثقفی، در کوفه متولد شد و به همین دلیل او را «کوفی» می‌گویند[۲]. از موالی قبیله ثقیف و کنیه‌اش ابوجعفر است.
در منابع رجال القاب زیادی به او نسبت داده شده است؛ اوقص، اَعور، حدّاج، قصیر، طحّان، سمّان، طائفی و ثقفی از این جمله‌اند[۳].
جایگاه علمی
محمد بن مسلم به مدت چهار سال در مدینه و در محضر امام باقر به کسب دانش و حدیث مشغول بود[۴]. بنابر نقلی، امام صادق، محمد بن مسلم را از جمله کسانی ذکر میکند که امین امام باقر در احکام دین و نیز محافظ دین الهی و زنده نگاهدارنده مکتب تشیع هستند[۵]. به همین منظور نیز هست که امام ششم در زمان حیات خود برخی را که به ایشان دسترسی نداشتند به محمد بن مسلم ارجاع می‌دادند[۶].
علاوه بر این، امام صادق در تبیین جایگاه علمی او گفته‌اند: «ما کان أحَدٌ مِنَ الشیعَةِ اَفْقهُ مِنْ محمد بن مسلم؛ هیچ یک از شیعه، فقیه‌تر از محمد بن مسلم نیست»[۷]. مطابق با گزارش‌های تاریخی، مرجعیت علمی محمد بن مسلم به اندازه‌ای بود که بزرگان اهل سنت مانند ابوحنیفه نیز برای حل مسایل علمی به او رجوع کرده و نظر او را حجت می‌دانستند[۸].
وی سی هزار حدیث از امام باقر و شانزده هزار حدیث از امام صادق نقل کرده است[۹].
منابع
برگرفته از سایت محمد بن مسلمhttps://fa.wikipedia-on-ipfs.org
پانویس
- ↑ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه علیهم السلام، 315.
- ↑ نجاشی، رجال، ص۳۲۳.
- ↑ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۸۳.
- ↑ مفید، الاختصاص، ص۲۰۳.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۲۵۴.
- ↑ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۸۳.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ج۴۷، ص۳۹۴.
- ↑ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۸۶.
- ↑ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۸۶.