ازلیه‏ از فرق «غلات‏» اند و معتقدند که علی (ع) و عمر بن الخطاب هر دو قدیم‌اند و ازلی. جز آن که علی (ع) را خیر محض و عمر را شرّ محض می‌دانند و علی (ع) را دائما عمر می‌‏آزارد. این فرقه تحت تأثیر افکار «ثنویت زرتشتی» و اصالت هرمزد و اهریمن واقع شده‏‌اند.[۱]


پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 45