سوره روم
سوره روم، مکی و چهلمین سوره به ترتیب نزول است. این سوره ۶۰ آیه دارد و در جزء ۲۱ قرآن است. سوره روم درباره جنگ ایران و روم پیشگویی کرده است و رومیان را پیروز این جنگ معرفی کرد. این سوره درباره مشرکان و گنهکاران و وضع آنان در قیامت، و توحید و شرک و نشانه‌های خداوند در خلقت، هدایت‌ناپذیری برخی انسان‌ها و عدم خلف وعده خداوند سخن گفته است. امر به تسبیح خداوند و انفاق، در این سوره آمده است. در این سوره انسان‌ها دعوت شده‌اند به اینکه در دنیا سیر کنند و در مخلوقات و سرگذشت پیشینیان تأمل کنند.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۳۹، ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲؛
| نام | سوره روم |
|---|---|
| شماره سوره | ۳۰ |
| ترتیب نزول | ۸۴ |
| جزء | ۲۱ |
| مکی/مدنی | مکی |
| تعداد آیات | ۶۰ |
| تعداد کلمات | ۸۲۰ |
| تعداد حروف | ۳۴۷۲ |
روم
روم نام اقوامى از انسانهاست كه در ساحل مديترانه در غرب آسيا زندگى مى كنند، در آن ايام اين اقوام امپراطورى بزرگ و وسيعى تشكيل داده بودند، به طورى كه دامنه آن تا حدود شامات توسعه يافته بود[۱].
مفهوم کلي سوره
- نشانه هاى الهى در جهان و توحيد فطرى؛
- ثواب و عقاب هاى رستاخير؛
- ارتباط حالات مردم با رويدادهاى زندگى؛
- ارتباط گذشته و آينده ى بشر؛
- پيش گويى اعجازآميز درباره ى جنگ ايران و روم[۲].