ابراهیم بن علی كوفی

ابراهیم بن علی كوفی، (000 – حدود 345ق) محدث و نویسنده شیعی در نیمه نخست سده چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. وی اصالتاً ایرانی و اهل سمرقند است و ظاهراً در همانجا دیده به جهان گشود و پس از تحصیلات مقدماتی به عراق آمد و در كوفه به فراگیری علوم حدیث اشتغال یافت. ظاهراً مدت اقامت وی در كوفه چندان بود كه او را «كوفی» لقب داده‏اند. پس از آن به سمرقند مراجعت كرد و مورد تكریم فرمانروای شیعی خراسان «نصربن احمد ثانی»(م331ق) و پادشاهان بعد از او قرار گرفت. به گفته شیخ طوسی وی فردی زاهد، عالم و نویسنده كتاب‏هایی بوده است. استاد او «اسحاق بن ابراهیم موصلی» است اما ممكن است كه وی در كوفه نزد «محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی»(م.ح329ق) نیز حدیث شنیده باشد. از شاگردان او «ابوعمرو كشی»(م.ح363ق) است كه برخی از احادیث او را در رجال خود نقل كرده است. گفتنی است با اینكه وی فردی نویسنده معرفی شده اما هیچ اثر تألیفی از او در منابع دیده نمی‏شود.

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۱۰، ۲ اکتبر ۲۰۲۲؛

نام	ابراهیم بن علی كوفی
القاب و سایر نام‌ها	فسطاطی
استادان	ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی
شاگردان	ابوالحسن علی بن بابویه قمی
دین و مذهب	اسلام • تشیع