ابراهیم بن محمد بن معروف
ابراهيم بن محمد بن معروف، (حدود311 – حدود 395ق) ابواسحاق مذاري يا مرادي. فقيه و محدث شيعي. در اوايل سده چهارم ديده به جهان گشود زيرا وي در 336هجري از استادش روايت دارد بنابراين در اين تاريخ وي از سن كافي برخوردار بوده است. وفات او در انتهاي سده چهارم روي داده است. وي ظاهراً در قريه «مذار» يكي از روستاهاي پايين بصره واقع در آبادي «ميسان» به دنيا آمد. به گفته ياقوت حموي: «قبر عبدالله بن علي بن ابي طالب(ع)، در ميسان قرار دارد و مردم آن تماماً شيعه هستند». وي از آنجا به بصره آمد و بخشي از تحصيلات خود را در بصره گذرانده است. پس از آن وارد بغداد شد و نزد اساتيد آنجا علوم رايج را فرا گرفت و در فقه و حديث به حد كمال رسيد. وي در بغداد شاگردان چندي تربيت كرد و احاديث زيادي را جمعآوري نمود بهطوري كه شيخ طوسي وي را «صاحب روايات» معرفي ميكند. نجاشي نيز ضمن تصريح به راستگويي و اعتبار او، وي را از بلندپايهگان شيعه بر ميشمارد. وي نزد «محمد بن همام اسكافي»(م336ق) و كساني كه در طبقه او بودهاند مانند «ابوبكر بن ابيالثلج بغدادي»(م325ق) و «احمد بن محمدبن سعيدبن عقده»(م333ق) شاگردي نموده است. از شاگردان او «حسين بن عبيدالله غضائري»(م411ق) و «احمد بن عبدون» معروف به «ابن حاشر»(م423ق) هستند. از تأليفات او «كتاب المزار» و «مناسك حج» را ميتوان نام برد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۲۲، ۸ اکتبر ۲۰۲۲؛