احمد بن ابراهیم بن مخلد
احمد بن ابراهيم بن مخلد، (000 – قبل 339ق)ابوعبدالله. محدث شيعي در نيمه نخست سده چهارم هجري. وي در زمان وفات نايب چهارم امام عصر(عج) «ابوالحسن علي بن محمد سمري»(م329ق) بر بالينش حضور داشت و پيشگويي سمري را در باره وفات پدر شيخ صدوق «علي بن حسين بن بابويه قمي»(م328ق) شنيده است، پس وي حداقل تا آن تاريخ حيات داشته است. همچنين شاگرد او «صالح بن شعيب طالقاني» تا سال 339هجري حيات داشته است. بنابراين وفات صاحب شرححال را ميتوان پيش از 339هجري در نظر گرفت. وي در بغداد اقامت داشت و در آنجا نزد اساتيد عصر خود به استماع حديث پرداخت و خود نيز در شمار اساتيد بغداد در آمد. هر چند حديثي از او در منابع شيعه به چشم نميخورد اما قرائن نشان ميدهد كه وي از بزرگان علمي در بغداد بوده است زيرا حضور وي بر بالين ابوالحسن سمري كه به همراه جمعي از دانشمندان و اساتيد بغداد بوده است، حاكي از آن است كه وي داراي وجهه علمي و اجتماعي بوده است. در منابع نامي از اساتيد او ذكر نشده است. از شاگردان او جز «صالح بن شعيب طالقاني» كسي را نميشناسيم. وي هيچ اثر تأليفي از خود بر جاي نگذاشته است.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۳۷، ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲؛