احمد بن اسماعیل سليمانی
احمد بن اسماعیل سلیمانی، (000 – حدود 350ق) ابوعلی. محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. از اساتید او «ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی» است كه وی كتاب المتعه(نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است. از شاگردان او «علی بن محمد خزاز قمی»(م401ق) است كه در كتاب «كفایه الاثر» احادیثی در باره عدد امامان دوازدهگانه از او نقل كرده است.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۲:۵۲، ۱۸ اکتبر ۲۰۲۲؛
معرفی اجمالی
احمد بن اسماعیل سلیمانی، ابوعلی. محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. در باره تاریخ ولادت و محل آن گزارشی در دست نیست، اما این احتمال وجود دارد كه وی اصالتاً ایرانی و اهل قزوین بوده باشد زیرا وی در اواخر عمر در قزوین میزیسته و برخی از رجال شیعی قزوین از او و معاصرش «علی بن حاتم قزوینی»(م.ب350ق) نقل حدیث كردهاند. وفات او بعد از 336هجری اتفاق افتاده است زیرا وی مدتی در بغداد اقامت داشت و با همبحث خود «ابوالمفضل شیبانی»(م387ق) نزد «محمد بن همام اسكافی»(م336ق) به فراگیری علوم حدیث اشتغال داشته است. شاید بتوان گفت كه وی در سفرش به بغداد، مسیرش به قم افتاده و مدتی نزد بزرگان و شیوخ این شهر بهرههای علمی برده باشد. از اساتید او «ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی» است كه وی كتاب المتعه(نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است. از شاگردان او «علی بن محمد خزاز قمی»(م401ق) است كه در كتاب «كفایه الاثر» احادیثی در باره عدد امامان دوازدهگانه از او نقل كرده است. وی دارای اثر تألیفی نیست.