احمد بن ثابت دوالینی
احمد بن ثابت دواليني، (000 – بعد 352ق) ابوالحسن. محدث شيعي. در اواخر سده سوم هجري(حدود 290ق) چشم به جهان گشود و تا سال 352هجري حيات داشته است، زيرا «شيخ صدوق» در 352هجري در مدينهالسلام(بغداد) نزد او حديث شنيده است. در اينكه وي اهل كجاست سخن قاطعي نميتوان گفت. از نسبت «دواليني» چنين بر ميآيد كه وي اهل مدينه در ناحيه ذوالقرنين بوده است، اما در بعضي از منابع، به جاي دواليني، «دواليبي» يا «دولابي» آمده است كه در اينصورت ممكن است وي اصالتاً ايراني و اهل دولاب ري بوده باشد. آنچه مسلم است اين استكه وي به بغداد آمد و نزد اساتيد آنجا به استماع حديث پرداخت و در شمار اساتيد بغداد در آمد. در منابع حديثي روايات اندكي از او به چشم ميخورد كه در آن به وجود امام دوازدهم شيعيان اشاره شده است. وي در بغداد از «محمد بن فضل نحوي» و «محمد بن علي بن عبدالصمد كوفي» حديث شنيده است و «محمد بن بابويه قمي» معروف به «شيخ صدوق»(م381ق) در بغداد شاگرد او بوده است. از او آثار تأليفي گزارش نشده است.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۲۵، ۱۹ اکتبر ۲۰۲۲؛