احمد بن حسین عطار
احمد بن حسين عطار، (حدود 300 – حدود 385ق)ابوالحسين. محدث شيعي در اواخر سده چهارم هجري. از لقب «عطار» ممكن است استفاده شود كه وي با گياهان خوشبو و دارويي سر و كار داشته و از اين راه هزينه زندگي را تأمين ميكرده است. وي در بغداد اقامت داشت و در دوران جواني از شاگردان «محمدبن يعقوب كليني»(م329ق) بوده است. بنابراين ولادت او ميتواند در آغاز سده چهارم بوده باشد. زندگي و حيات علمي او در بغداد تا زماني ادامه يافت كه «سيد مرتضي علم الهدي»(م436ق) توانست مجلس درس او را درك كند و احاديث او را كه از شيخ كليني نقل ميشد، بشنود. از شاگردان ديگر او «عبدالله بن نصر بن خميس موصلي» است كه در ناحيه غربي بغداد در مسجد رباط از او حديث شنيده است. شايد «حسين بن عبدالوهاب» صاحب كتاب «عيون المعجزات» از ديگر شاگردان او بوده است، زيرا وي در اين كتاب از او نقل حديث ميكند. در منابع شيعه احاديث اندكي از او برجاي مانده كه بعضي از آنها در باره فضيلت علي(ع) وارد شده است. از او كتاب يا رسالهاي گزارش نشده است.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۰۰، ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲؛