احمد بن عبدالله كوفی، (000 – حدود 328ق)محدث امامی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. با «ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی»(م.ب293ق) دوستی صمیمانه داشت. شاگردی «تلعكبری» نزد او می‏‌تواند دلالت بر درستی احادیث او داشته باشد.

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۶:۲۱، ۶ نوامبر ۲۰۲۲؛

نام	احمد بن عبدالله كوفی
القاب و سایر نام‌ها	كوفی
درگذشت	حدود 328ق
استادان	ابراهیم بن اسحاق نهاوندی • تلعكبری
دین و مذهب	اسلام • تشیع

معرفی اجمالی

احمد بن عبدالله كوفی، محدث امامی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. وی تا اواخر سده سوم هجری حیات داشته است و با «ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی»(م.ب293ق) دوستی صمیمانه داشت. همچنین از آنجا كه وی كتاب‏‌های دوستش را روایت نموده، استفاده می‏‌شود كه وی اوایل سده چهارم را نیز درك نموده است. چنانكه شاگردی «تلعكبری»(م385ق) نزد او نیز گواه این مدعاست. حتی برخی از گزارش‏‌ها(أمالی مفید، ص33) نشان می‏دهد «حسن بن حمزه طبری»(م358ق) كه در 328هجری وارد بغداد شده بود از او نقل حدیث كرده است. بنابراین وی تا این تاریخ زنده بوده است.

از اصالت خانوادگی او چیزی نمی‏‌دانیم اما از لقب «كوفی» می‌‏توان حدس زد كه ریشه و تبار او از مردم كوفه بوده‏‌اند. دوران كودكی و جوانی‌‏اش در كوفه سپری شد. در آنجا ملازم «ابراهیم بن اسحاق نهاوندی»(م.ب293) بود و نزد او به استماع حدیث پرداخت و پس از چندی به اتفاق همین استادش به بغداد آمد و در مجالس درس بغداد شركت جست و احادیث بیشتری در كتاب‏‌هایش جمع‏ آوری نمود. «شیخ تلعكبری» كه در بغداد سكونت داشت از او اجازه نقل همه كتاب‏‌هایش را دریافت كرده است. صاحب نظران در باره ارزش روایات او سخنی به میان نیاورده‌‏اند، اما شاگردی «تلعكبری» نزد او می‏‌تواند دلالت بر درستی احادیث او داشته باشد. از اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این گذشت، كسی را نمی‏‌شناسیم. همچنین از آثار تألیفی او نام و نشانی باقی نمانده است. گفتنی است در منابع حدیثی فرد دیگری به نام «احمد بن عبدالله» به چشم می‏‌خورد كه از اصحاب امام جواد(م220ق) است.

استادان

او شاگرد اشخاصی چون ابراهیم بن اسحاق نهاوندی تلعكبری بوده است.