احمد بن عبدالله كوفی
احمد بن عبدالله كوفی، (000 – حدود 328ق)محدث امامی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. با «ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی»(م.ب293ق) دوستی صمیمانه داشت. شاگردی «تلعكبری» نزد او میتواند دلالت بر درستی احادیث او داشته باشد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۶:۲۵، ۶ نوامبر ۲۰۲۲؛
| نام | احمد بن عبدالله كوفی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | كوفی |
| درگذشت | حدود 328ق |
| استادان | ابراهیم بن اسحاق نهاوندی • تلعكبری |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
معرفی اجمالی
احمد بن عبدالله كوفی، محدث امامی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. وی تا اواخر سده سوم هجری حیات داشته است و با «ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی»(م.ب293ق) دوستی صمیمانه داشت. همچنین از آنجا كه وی كتابهای دوستش را روایت نموده، استفاده میشود كه وی اوایل سده چهارم را نیز درك نموده است. چنانكه شاگردی «تلعكبری»(م385ق) نزد او نیز گواه این مدعاست. حتی برخی از گزارشها(أمالی مفید، ص33) نشان میدهد «حسن بن حمزه طبری»(م358ق) كه در 328هجری وارد بغداد شده بود از او نقل حدیث كرده است. بنابراین وی تا این تاریخ زنده بوده است.
از اصالت خانوادگی او چیزی نمیدانیم اما از لقب «كوفی» میتوان حدس زد كه ریشه و تبار او از مردم كوفه بودهاند. دوران كودكی و جوانیاش در كوفه سپری شد. در آنجا ملازم «ابراهیم بن اسحاق نهاوندی»(م.ب293) بود و نزد او به استماع حدیث پرداخت و پس از چندی به اتفاق همین استادش به بغداد آمد و در مجالس درس بغداد شركت جست و احادیث بیشتری در كتابهایش جمع آوری نمود. «شیخ تلعكبری» كه در بغداد سكونت داشت از او اجازه نقل همه كتابهایش را دریافت كرده است. صاحب نظران در باره ارزش روایات او سخنی به میان نیاوردهاند، اما شاگردی «تلعكبری» نزد او میتواند دلالت بر درستی احادیث او داشته باشد. از اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این گذشت، كسی را نمیشناسیم. همچنین از آثار تألیفی او نام و نشانی باقی نمانده است. گفتنی است در منابع حدیثی فرد دیگری به نام «احمد بن عبدالله» به چشم میخورد كه از اصحاب امام جواد(م220ق) است.
استادان
او شاگرد اشخاصی چون ابراهیم بن اسحاق نهاوندی تلعكبری بوده است.
منابع
- رجال طوسی، ص412 شماره 5967؛
- طرائف المقال، ج1ص156 شماره 775؛
- معجم رجال الحدیث، ج2ص152 شماره 653؛
- نقد الرجال تفرشی، ج1ص131 شماره 253.