ابو یحیی اللیبی
ابویحیی اللیبی (عربی: أبو یحیی اللیبی 1 ژانویه 1963، مرزاق – 4 ژوئن 2012) یکی از مقامات عالی‌رتبه القاعده و عضو گروه مبارز اسلامی لیبی بود.
| ابویحیی اللیبی | |
|---|---|
 | |
| نام‌های دیگر | حسن قائد (حسن قیاد یا حسن قید)، یونس الصحراوی و حسن قائد الفر |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | لیبی |
| فعالیت‌ها | یکی از مقامات عالی‌رتبه القاعده و عضو گروه مبارز اسلامی لیبی |
جایگاه
گفته شده که او می‌توانست به اردو، پشتو و عربی صحبت کند و از نام مستعار حسن قائد (حسن قیاد یا حسن قید)، یونس الصحراوی و حسن قائد الفر استفاده کرده است.
اللیبی شهروند لیبی بود که در بازداشتگاه موقت بگرام در بازداشتگاه غیرقانونی نگهداری می‌‌شد. در آن زمان، تحلیل‌گران آمریکایی ضد تروریسم اظهار داشتند که اللیبی یکی از اعضای القاعده است. اللیبی یکی از چندین اسیر سرشناس بگرام بود که در شب 10 جولای 2005 فرار کرد.
جرت براچمن، تحلیلگر سابق سازمان اطلاعات مرکزی (سیا)، درباره اللیبی می‌گوید:
او یک مبارز بوده است. فرماندهی نظامی نیز بر عهده داشته است. و او یک ستاره در حال ظهور بسیار کاریزماتیک، جوان، قاطع در القاعده است، و من فکر می‌کنم که او وارث آشکار اسامه بن لادن از نظر به دست گرفتن کل جنبش جهادی جهانی شده است.
شوئر در مورد او می‌گوید که او "در حدود یک سال گذشته به عنوان تندرو القاعده" و "الهیدان شورشی" ظاهر شد. او همچنین یکی از مقامات کمیته شریعت القاعده بود.
درگذشت
او در 4 ژوئن 2012 در میرعلی هدف حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا قرار گرفت. مرگ او بعداً توسط ایمن الظواهری، رهبر القاعده در ویدئویی که در سپتامبر 2012 همزمان با سالگرد 11 سپتامبر منتشر شد، تأیید شد[۱].این تکنولوژی جنگی جدید آمریکا چنان مؤثر بوده که پیش از این ده‌ها شبه‌نظامی اسلام‌گرا و چندین فرمانده ارشد آنها مانند شمول الیاس کشمیری، از فرماندهان مهم القاعده، بیت‌الله مسعود، رهبر طالبان پاکستان را کشته‌است. مرگ ابویحیی لیبی هنوز از سوی طالبان تأیید نشده‌است. اما کاخ سفید می‌گوید منابع اطلاعاتیش مرگ او را تأیید کرده‌اند[۲].
پیامد
گروه 'القاعده' اعلام کرد که حمله به کنسولگری آمریکا در بنغازی لیبی در انتقام از کشته شدن 'ابویحیی اللیبی' فرد شماره دو این گروه انجام شده است. اعلام کردند کشتن شیخ ابویحیی تنها منجر به افزایش شور و عزم فرزندان عمر مختار (قهرمان استقلال لیبی) برای انتقام از حمله‌کنندگان به پیامبر ما شد[۳].