بقلیه‏ پیروان مردی به نام بقلی بودند که ندیم عبداللّه بن معاویه بود.

بقلیه
نامبقلیه
موسسبقلی
عقیدهانحراف از عقاید دینی

اعتقادات

بقلی معتقد بود که انسان مثل بقل و سبزی( و سایر موجودات)، فانی‌شدنی است، پس هرگاه از دنیا برود، دوباره زنده نمی شود و باز نمی‌گردد.

سرانجام

بقلی در زمان منصور عباسی می‌زیست و به دلیل اعتقاداتش به‌دست خلیفه عباسی کشته شد[۱].

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 105 .