بولیوی
کشور بولیوی از شمال و شرق با برزیل هم مرز است. پاراگوئه نیز در جنوب شرقی، آرژانتین در جنوب و شیلی و پرو نیز در غرب بولیوی قرار دارند. بولیوی پس از برزیل، آرژانتین، پرو و کلمبیا از نظر وسعت پنجمین کشور آمریکای جنوبی محسوب می‌شود. بولیوی و پاراگوئه تنها کشور‌های آمریکای جنوبی محصور در خشکی هستند. بولیوی نام خود را مستقیما از سیمون بولیوار قهرمان استقلال آمریکای جنوبی گرفته است. سیمون بولیوار طی مبارزات خود بخش اعظمی از آمریکای جنوبی را از استیلای اسپانیا خارج کرد.
| بولیوی | |
|---|---|
.svg.png) | |
| پایتخت | لاپاس |
| تعداد جمعیت | 9 میلیون نفر |
| زبان | اسپانیایی |
تاریخ بولیوی
تاریخ بولیوی مملو از تغییرات متعدد در راس حاکمیت این کشور است. قریب به 200 کودتا و 200 ضد کودتا در تاریخ این کشور رخ داده‌‌اند. پس از سال‌ها نزاع سیاسی بر سر قدرت در سال‌های دهه 1980 برای اولین بار دولت‌های غیر نظامی حاکمیت خویش را بر بولیوی تثبیت کردند. اما با روی کار آمدن دولت‌های غیر نظامی مشکلات در بولیوی همچنین ادامه داشت و این کشور با مشکلاتی نظیر فقر، ناآرامی اجتماعی و تولید مواد مخدر دست به گریبان بود. مقر دولت بولیوی در لاپاس قرار دارد. این شهر که به طور غیر رسمی پایتخت بولیوی شناخته می‌شود، مرتفع‌ترین پایتخت جهان محسوب می‌شود. لاپاس در ارتفاع 3600 متری قرار دارد. شهر لاپاس با داشتن تعداد زیادی موزه و هتل‌های مدرن محل مناسبی برای اقامت جهانگردان است. دریاچه تی تی کا کا، دره‌های یونگاس، پیست اسکی چاکالتایا و دره سخره‌ایی موسوم به "ماه" مهمترین جاذبه‌های طبیعی بولیوی را تشکیل می‌هند.
وسعت و جمعیت
بولیوی دارای وسعتی معادل 28/1 میلیون کیلومتر مربع است. جمعیت این کشور نیز 9 میلیون نفر است، پایتخت رسمی بولیوی شهر سوکره با 132.000نفر جمعیت است. لاپاس نیز که مقر غیر رسمی حکومت محسوب می‌شود بدون احتساب حومه 800.000 نفر سکنه و با احتساب حومه و اطراف 1.500.000 نفر جمعیت دارد.
اکثر قریب به اتفاق جمعیت بولیوی را سرخپوستان تشکیل می‌دهند. در این میان اعضای قبایل آیمارا، کچوا و گوارانی با 65 درصد اکثر جمعیت و دورگه‌ها نیز با 35 درصد دومین گروه عمده جمعیتی بولیوی هستند.
زبان
مردم بولیوی به سه زبان رسمی اسپانیایی، کچوا و آیمارا تکلم می‌کنند. در کنار این زبان‌های رسمی تعداد زیادی از زبان‌های غیر رسمی و محلی سرخپوستی نیز از سوی مردم در گفت‌وگو‌های روزمره استفاده می‌شود.
مذهب
از نظر مذهبی 95 درصد مردم بولیوی پیرو مذهب کاتولیک، و سایر اتباع این کشور پروتستان هستند.
نظام سیاسی
نهضت سوسیالیستی و "قدرت دموکراتیک اجتماعی" اصلی‌ترین احزاب بولیوی محسوب می‌شوند.
در بولیوی هر 5 سال یک بار انتخابات دموکراتیک برگزارمی‌شود. براساس قانون اساسی سال 1964 (این قانون در سال‌های 1994 و 2004 مورد بازنگری قرار گرفت) بولیوی دارای دو مجلس سنا و نمایندگان است که به ترتیب 27 و 130 نماینده دارند.
خوان اوو مورالس از سال 2005 مقام ریاست‌جمهوری بولیوی را عهده‌دار است.
بولیوی در سازمان‌های بین‌المللی عمده نظیر سازمان ملل متحد، سازمان تجارت جهانی، گروه 11، گروه 77 سازمان کشور‌های آمریکایی، جامعه آندی، گروه ریو، مرکوسور و بانک آمریکایی توسعه عضویت دارد.
اقتصاد
بولیوی با وجود بر خورداری از منابع غنی طبیعی مانند نفت و قلع، کشور نسبتا فقیری است و فقدان سرمایه‌گذاری، بی ثباتی سیاسی و هزینه سنگین استخراج توسعه را عقب نگه داشته است. کشاورزی که بخش مهمی است، مواد عذایی برای مصرف داخلی از قبیل سیب زمینی و ذرت و همچنین محصولات صادراتی از قبیل نیشکر و پنبه) تولید می‌کند.
منابع
جستارهای وابسته