جعفر بن علی(ع)
جعفر بن علی بن ابیطالب فرزند علی(ع) و یکی از شهدای کربلا است[۱].
جعفر بن علی(ع) | |
---|---|
نام کامل | جعفر بن علی بن ابیطالب |
اطلاعات شخصی | |
روز تولد | 39 یا 41 ق |
سال درگذشت | 61 ق، ۶۰ ش، ۶۸۱ م |
محل درگذشت | کربلا، عراق |
دین | اسلام، شیعه |
مادر جعفر
جعفر بن علی بن ابیطالب مادرش فاطمه امُ البنین دختر حزام بن خالد است[۲][۳][۴].
علاقه امام به جعفر
امام حسین به خاطر علاقه فراوانی که به برادرش جعفر داشت نام فرزندش را جعفر نهاد[۵][۶].
عمر جعفر
بسیاری بر این باورند که وی در موقع شهادت نوزده ساله بود[۷][۸][۹]. ولی برخی میگویند: او دو سال با پدرش، دوازده سال با برادرش امام حسن (علیهالسلام)، ۲۱ سال با امام حسین (علیهالسلام) زندگی کرد[۱۰].طبق نقل برخی ۲۹ سال داشته است . با توجّه به این که امیر مؤمنان علیهالسلام در سال چهلم هجری به شهادت رسید ، وی باید در جریان عاشورا ، حدّاقل بیست ساله بوده باشد ، مگر این که هنگام شهادت امام علی علیهالسلام ، مادرش تازه به او باردار شده باشد که در این صورت ، نوزده ساله بودن او نیز قابل قبول خواهد بود[۱۱]
حضور در کربلا
روز عاشورا حضرت عباس خطاب به برادران مادری خود- جعفر و عبدالله و عثمان- گفت: گام پیش نهید تا ببینم که برای خدا خیرخواهی میکنید[۱۲][۱۳][۱۴].جعفر گام به میدان نهاد.
رجزخوانی
جعفر بن علی به میدان رفت در حالی که چنین رجز میخواند: انّی أَنَا جَعْفَرُ ذُوالْمَعالی • ابْنُ عَلِیّ الْخَیْرِ ذُوالنَّوالِ ذاکَ الْوَصِیُّ ذُوالسِّنا وَالْوالی • حَسْبی بِعَمّی جَعْفَرُ وَالْخالِ أَحْمی حُسَیْناً ذَی النَّدَی الْمِفْضالِ[۱۵](در متن مناقب «ذی الندی» آمده است، ولی به نظر میرسد «ذالندی» درست باشد.) من، جعفر، دارای مقامی والا هستم پسر علی نیکوکار و بخشنده میباشم آن علی که وصی پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم بلندمرتبه و دارای ولایت است؛ عمویم جعفر و داییام از جهت شرافت بس است مرا. از حسین (علیهالسلام) که صاحب فضیلت است پشتیبانی خواهم کرد. برخی پس از بیت اوّل چنین نقل كردند: أَحْمی حُسَيْناً بالقنا العسال • وبالحُسامِ الواضِحِ الصِّقالِ[۱۶].
شهادت
به روایتی بعد ار رجز، تیری به وسیله خولی بن یزید اصبحی پرتاب شد و به پیشانی یا چشم او اصابت کرد، [۱۷][۱۸] و به روایت دیگر هانی بن ثبیت حضرمی او را به شهادت رساند، [۱۹][۲۰][۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵][۲۶]. بنابراین شاید زننده تیر خولی ولی جداکننده سرش هانی بوده است[۲۷].
نام جعفر در زیارتنامهها
در زیارت ناحیه چنین آمده است: «السَّلامُ عَلی جَعْفَرِ بْنِ أَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، الصَّابِرِ بِنَفْسِهِ مُحْتَسِباً، وَالنَّائی عَنِ الْاوْطانِ مُغْتَرِباً، الْمُسْتَسْلِمِ لِلْقِتالِ، الْمُسْتَقْدِمِ لِلنِّزالِ، الْمَکْثُورِ بِالرِّجالِ، لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ هانِیَ ابْنَ ثُبیْتِ الْحَضْرَمیَّ.»[۲۸][۲۹]. درود و سلام بر جعفر بن امیرالمؤمنین (علیهالسلام) که صبر بر بلا کرد، و برای جهاد و دفاع قیام کرد، و از وطن آواره شد و با دشمن به جنگ پرداخت تا بدنش سپر تیر بلا گردید، لعنت خدا بر قاتلش هانی بن ثبیت حضرمی.
پانویس
- ↑ جعفر بن علی (علیهماالسلام)
- ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیهالسلام، ج۲، ص۳۳
- ↑ شمس الدین، محمد مهدی، انصار الحسین علیهالسلام، ص۱۳۰
- ↑ حسینی جلالی، محمدرضا، تسمیة من قتل مع الحسین علیهالسلام، ص۲۳، شماره۳
- ↑ سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین فی أنصار الحسین علیهالسلام، ص۶۹
- ↑ امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۲۹
- ↑ امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۲۹
- ↑ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۵۴
- ↑ شمس الدین، محمد مهدی، انصار الحسین علیهالسلام، ص۱۳۰
- ↑ سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین فی أنصار الحسین علیهالسلام، ص۶۹
- ↑ جعفر بن علی کیست؟
- ↑ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۱۰۹
- ↑ ابن اثیر، ابوالحسن، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۸۱
- ↑ زبیری، مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ص۴۳
- ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب علیهمالسلام، ج۳، ص۲۵۵
- ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیهالسلام، ج۲، ص ۳۴
- ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب علیهمالسلام، ج۳، ص۲۵۵
- ↑ شمس الدین، محمد مهدی، انصار الحسین علیهالسلام، ص۱۳۰
- ↑ ابن اثیر، ابوالحسن، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۸۱
- ↑ امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۲۹
- ↑ شمس الدین، محمد مهدی، انصار الحسین علیهالسلام، ص۱۳۰
- ↑ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۱۰۹
- ↑ ابن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۷۴
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۶
- ↑ حسینی جلالی، محمدرضا، تسمیة من قتل مع الحسین علیهالسلام، ص۲۳، شماره۳
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۴۹
- ↑ امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۲۹
- ↑ ابن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۷۴
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۶